#Kim Taehyung-Winter Bear
Anka'yla konuştuktan sonra Tae'yi multideki gibi hayal edebilirsiniz sjoxneoxns
Çok...tatlı bir bölüm oldu bence enkznek iyi okumalar sizee
~V~
Telefonu bırakmış arkama yaslanırken başımı geriye atarak tavanı izledim. İstemsizce bir gülümseme yüzüme yayılırken gözlerimi yumdum. Gelmişti... İnanmıştı...
Nedense bu beni mutlu etmişti...
Ona ilk mesajımı atarkenki zaman aklıma gelince gözlerimi açtım. Aslında bir antifana denk gelmek isterdim. Neden bizi sevmediklerini, bizden neden nefret ettiklerini sormak isterdim... Ama Anka'nın olması da harikaydı. İyi ki onunla karşılaşmışım, tanışmışım diyorum...
Ona mesaj atmadan önceki profilini hatırlarken heyecanla yerimden doğruldum. Öne doğru eğilip yüzümü ellerimin arasına alırken yüzünü hayal ettim. Yani sanırım oydu, sonra değiştirmişti. O gibiydi, evet evet oydu...
Saçları koyu kahverengiydi, siyaha yakındı ve anladığım kadarıyla hafif dalgalı. Gözleri çok güzel bakıyordu ve...çok güzel bir gülümsemeye sahipti. Keşke hemen değiştirmeseydi profilini...
Güzel bir kızdı Anka...
İlk başta beni kabul etmez zannetmiştim, ki normal bir insan olsa öyle olurdu ve de o beni zaten engellemişti. O zaman pek bir şey hissetmemiştim. Ne olursa olsundu, önemli değildi. Geri döndüğünde, konuşmak istediğinde ve artık bu şekilde devam ederken gün geçtikçe sanki iyi gelmeye başladı... Benim derdimi dinledi, onun derdini dinledim... Beni bekledi... Ona geri döndüm.
Burdaki üyelerden sonra ve de ailemden sonra belki de ilk defa bana iyi gelen birisiydi. Evet..belki diyeceksiniz, onu tam olarak tanımıyorsun ki. Ama işte yine de öyle hissediyorum, bana iyi geldiğini. Konuştukça, Anka'yı az az tanıdıkça ve bana hissettirdikleriyle...iyi geldiğini anladım.
O kötü günleri geride bıraktım... Bunda hem grup üyelerinin, etrafındakilerin hem de Anka'nın yardımı olmuştu... Aslında ismimi, kimliğimi açıklamayacaktım. Ama beni bilsin istedim, beni tanısın... Benimle eskisi gibi nasıl konuştuysa öyle devam etsin istedim. Benim kim olduğumu bilerek...
Babaanne, sanırım senin bu haylaz torunun yine bir şeyler yaptı...çok değişik hissediyorum. Değişik ama güzel...
Babaanne..senin için mutlu kalmaya devam edeceğim. Etrafımdakileri mutlu ve motive edeceğim. Kendim de güçlü duracağım. Söz veriyorum... Anka ve diğerleriyle birlikte de bunu daha kolay yapacağım, biliyorum...
Ona ismimi açıklayınca bana inanmayacak olması... Bu düşünce beni korkuttu. Bir daha görüşmeyeceğimizi söylerken...kalbim sıkıştı... Bu duygular neden oluyor? Oysaki öylesine birisiydi. Olsa da olurdu olmasa da...
Ama işte bana geri dönmeyecek diye endişelenmedim değil. Bana geri dönmeseydi beni unutur muydu bilmiyorum ama sanırım ben unutmazdım. Kısa zaman da olsa hayatımda yer almıştı ve bu gereksiz bir yer alış değildi. Bana geri döndüğünde... Ah, mutluluktan bayılacaktım...
Aklıma takma isimlerimiz gelirken gülümsemem iyice yayıldı. Kahkaha atmamak için kendimi zor tutuyordum. Koltuğun üstüne çıkıp zıplamak ve sevinçten bağırmak istiyordum. Neden bir anda bu kadar sevinç patlaması yaşadım? Sanırım Bulut'un Hayali'nden dolayı...
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Trouble Update〆BTS
Fanfiction"Hayat sadece mutlu anlardan ibaret değildir." Bilinmeyen Numara: Ve Bulut gitti, 'Hayal'ine gerek kalmadı. Bilinmeyen Numara: Tatlı, toz pembe hayallerinden gerçek dünyaya dön artık. Bilinmeyen Numara: Hayata, olmayacak şeylerle değil de olabilecek...