"Hayat sadece mutlu anlardan ibaret değildir."
Bilinmeyen Numara: Ve Bulut gitti, 'Hayal'ine gerek kalmadı.
Bilinmeyen Numara: Tatlı, toz pembe hayallerinden gerçek dünyaya dön artık.
Bilinmeyen Numara: Hayata, olmayacak şeylerle değil de olabilecek...
Anka: Verdiğim kararlar doğru mu diye, çok sorguluyorum...
Anka: Geri dönüşü yok, ileriye bakmam gerekiyor ama duraksamadan edemiyorum.
Anka: Kararı verince rahatlıyorum ama yaşayınca bazı anlar bu sorumluluğum altında eziliyorum.
Anka: Kendi iç motivasyonum olsun, çevrem olsun... bazen verdiğim kararı sorgulamama neden oluyor.
*Görüldü*
Çevrimiçi...
Çevrimiçi...
Yazıyor...
Çevrimiçi...
Dertlinin Biri: Ama bir karar verdin ve insanlar ne derse desin yoluna devam et.
Dertlinin Biri: Bu tercih senin, başkasının değil. Başkasını ilgilendirmez.
Dertlinin Biri: Bu hayat senin, başkasının değil. Burnunu sokamaz. Sokanları da umursamayacaksın. Cevabını en son vereceksin. Başararak, amacına ulaşarak.
Anka: Evet, haklısın. Bazen böyle düşünerek kendimi motive ediyorum, yoluma devam ediyorum... Ama işte bazen de duraksamadan edemiyorum.
Dertlinin Biri: Evet, o ara sıra olabilir, böyle hissedebilirsin. Fakat geri toparlanabilirsen üstesinden gelebilirsin. Sonunda nasıl mutlu olacağını düşünerek ilerle.
Dertlinin Biri: Amacına her zaman bir anda ulaşamayabilirsin, bu zamanda etrafındaki insanlar saçma sapan konuşabilir. Onları takmayacaksın.
Dertlinin Biri: Umudunu kaybettiğinde vazgeçmek zorunda değilsin. Güçlü olmak zorundasın. Bunu unutma... Kendin için... Sadece dinlen ve düşün.
Dertlinin Biri: En sonunda o mutluluğa ulaştığında onu hiçbir şeye değiştirmek istemeyeceksin.
Dertlinin Biri: Çünkü ne zorluklarla oraya ulaştığını biliyorsun... Neler yaşadığını... Sonucu düşünerek ilerle.
Anka: Sadece... sıkıntılar olmadan veya onları olduğu gibi halledip hayatıma devam etmek istiyorum. Hep mutlu olmak istiyorum...
Dertlinin Biri: Evet, anlıyorum... Bu tür şeylerde teselliler çok boştur.
Dertlinin Biri: 'İyi olmalısın, mutlu olmalısın, bunun için uğraşmalısın' gibi şeyler söylemek boş...
Dertlinin Biri: Çünkü sen de farkındasın. Böyle yapman gerektiğinin...
Dertlinin Biri: Ama bir anda olmaz, bir anda mutluluğa ulaşamayız.
Dertlinin Biri: Bu zamanda, işte boş teselliler yerine yanında olduğunu belli edecek insanlar olmalı. Acını gözüyle dışardan bakan biri değil, acını seninle kalbinde hissedecek birileri...
Dertlinin Biri: Ve... aslında var, bunu bil yeter.
Çevrimiçi...
Yazıyor...
Çevrimiçi...
Dertlinin Biri: Ve..eklemek istediğim bir şey vardı...
Dertlinin Biri: Hayatta sadece mutlu olmayacağız, böyle bir şey yok.
Dertlinin Biri: Ama üzüldükten sonra da mutlu olmak bizim elimizde. Hata yapsak da geri düzeltmek bizim elimizde. Kimse bizim için düzeltmeyecek.
Dertlinin Biri: Ya üzülüp oturacağız ya da daha iyisi olmak için düşünüp çabalayacağız.
Dertlinin Biri: Evet, herkes bunları yapması gerektiğinin farkında ama kimileri sadece bekler. Hiçbir şey yapmaz ve mutlu olamıyorum diye yakınır... İşte bunu ben yanlış olarak görüyorum.
Dertlinin Biri: Sanki hayatı bitmiş gibi düşünür oysa daha bitmemiştir. Onu bitirecek olan da devam ettirecek olan da sensin, biziz.
Dertlinin Biri: Kalbi atan insanın monitördeki çizgileri biliyorsun di mi? İnişli çıkışlı. Ne zaman düz olur, öldüğünde... Yani sen yaşadığın sürece hep iniş çıkışlar olacak...
Dertlinin Biri: Bunun maalesef başka bir ihtimali yok. Zaten bence mutlu olabilmek için önce üzülmek lazım. Üzülmeden mutluluğun kıymetini, özlemeden kavuşmanın kıymetini, ağlamadan gülmenin kıymetini ve yorulmadan başarmanın kıymetini anlayamayız bence...
Anka: Ah...Evet, aslında öyle... Bir anda tüm kötü şeylerden kurtulmaya çalışıyoruz...
Anka: Bunun üstesinden gelmeliyiz, bunu herkes biliyor. Dediğin gibi yanında olduğunu bildiğin insanlarla, ortak duygularla bazen daha güçlü kalabiliyoruz.
Dertlinin Biri: Aynen, acılar hep hayatımızda olacak... Bunun bir kaçışı yok...
Anka: Evet, öyle... Teşekkür ederim...
Dertlinin Biri: Ne demek, elimden geldiğince yanındayım :)
Anka: Ve bir kişi bile böyle söylese bu, insanı cidden mutlu ve motive ediyor...
Dertlinin Biri: Bazen çok yalnız hissettiğimiz zamanlar olsa da aslında yalnız değiliz... Bunu unutma. Etrafımızda tanıdığımız insanlar olmayabilir ama dünyanın başka bir yerinde bir insan seninledir, şarkılarıyla... acılarıyla... sözleriyle...
Anka: Evet, öyle.. zamanla bunun farkına daha çok varıyorum...
Dertlinin Biri: Gökyüzüne bak Anka. Ben her zaman orda olacağım. Belki başka yerlerdeyiz ama aynı gökyüzünün altındayız. Ay, yıldızlar ve beraberinde ben de..seninleyim.
Dertlinin Biri: Yolunu aydınlatmak için olsun, karanlıkta içine umut serpmek için olsun. Yanındayım...
Anka: Teşekkür ederim..bunu bilmek..çok iyi hissettirdi.
Dertlinin Biri: Geçecek... Çünkü günler ilerledikçe daha güçlü, daha mutlu ve daha umutlu olacaksın. Vazgeçme yeter.
*Görüldü*
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Bölüm hakkında yorumlarınız? ^^
Umarım kitabı severek okuyorsunuzdur...
Ve diliyorum ki bu kitap bana kattığı gibi size de bir şeyler katıyordur. Anlık da olsa mutlu ve motive ediyordur...az da olsa iyi hissettiriyordur... Siz tanımasanız da yanınızda her zaman birileri olduğunu bilin...
Ve siz de bu kitapta benimle birlikte olduğunuz için teşekkür ederim..
Neyse çok fazla duygu yüklü bir bölüm oldu, kendimize gelelim nwkznskzyeni bölümde görüşürüüz, siziseviyoree ( ◜‿◝ )♡
