'Aradığın seni arayandır'
İki ailenin düşmanlığını bitirmesine karşılık ortaya atılan iki can ve sonrasında yaşananlar...
Yalanlar, ihanetler, sırlar, sevinçler, mutluluklar, aşk, intikam ve tutkuyla harmanlanmış bir hikaye.
Elif Kamer Bozan, hayall...
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Merhaba guzularım hoşgeldiniz?
Nasılsınız iyi misiniz?
Upuzun bir bölüm yazdım. Hatta bir kısmı da Leyla'dan.
Lütfen beğenmeyi ve en az on beş (15) yorum yapmayı unutmayın olur mu?? Yoksa çok üzülüyorum haberiniz olsun
Bölüm sonuna küçücük bir şey koydum hepinizin mutlaka bakıp fikir belirtmesini istiyorum. Lütfen bakın.
Haydiii bölümeee
Buray-Olmuşum Leyla Hadise-LvelC5 Prenses~Ne Cihan Mürtezeoğlu-Bir Beyaz Orkide İzel-Düşer O
🔥
"Tüm gün öyle tepemde mi dikileceksin Cemil Usta?" Elindeki çizim kağıtlarını bırakmadan bakışlarını alnına dökülen uzun saçlarının altından kaldırdı Cihan. Şantiyenin ilerisine kurulan çadırın içinde günlerdir sorun çıkmasına neden olan çizimlere bakıyordu.
"Yaouv gusura bahmıyasın Cihan beyim. Seni beklemiyorduk bilisııın?"
"Öyle öyle," derken hafifçe gülümseyip bakışlarını kaldırmamıştı Cihan çizimlerden. Cemil usta ise onun uzayan saçlarına, kirli sakallarına bakarken bir yandan da 'Acaba bu Cihan bey değil midir' diyordu. "Ee ustam?" dedi daha fazla dayanamayan Cihan.
"Sarı kula? İstiiin?"
"Sarı kula mı?"
"Heh voallah. Leyla hanım getirmiştir. Bizim canlar sarı kula olmadan çalışamıyorlar biliiisın?"
"Sarı kula?" diye gülerek sordu Cihan. "E içelim madem bir bardak."
"Hemmen getirem." diye coşkuyla koştu Cemil usta. Cihan'ın şantiyeye, işlerin başına dönmesine apayrı sevinmişti çünkü.
"Sürekli sarı kula mı içiliyor yoksa şantiyede?" Bakışlarını önündeki kağıtlardan kaldırmamıştı ama sorusu iki adım ilerisinde kendisine verilecek görev için bekleyen Leyla'daydı.
"Anlamadım?" dedi Leyla. O gün olabildiğince garip başladığından az önceki düşme vakası sonrası de pek iyi sayılmazdı.
"İşçileri diyorum. Kola olmadan çalışmıyorlar mı?"
"Yani. Bir gün sarı bir gün siyah..." Elleriyle rüzgarın dağıtıp durduğu, sabah maşalamak için kırk takla attığı saçlarını düzeltiyordu bir yandan.
"İyi." dedi dümdüz bir tonda Cihan. Büyük çizim kağıtlarını hızlıca rulo yaptıktan sonra masanın ilerisine iteledi. "Buraya epey çeki düzen verilmesi lazım. İşler çığırından çıkacak yoksa."
