'Aradığın seni arayandır'
İki ailenin düşmanlığını bitirmesine karşılık ortaya atılan iki can ve sonrasında yaşananlar...
Yalanlar, ihanetler, sırlar, sevinçler, mutluluklar, aşk, intikam ve tutkuyla harmanlanmış bir hikaye.
Elif Kamer Bozan, hayall...
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Merhaba hoşgeldiniz
Dayanamayıp özel bölüm atan yazara ne denir?
Canım guzularım bol yorum bol sohbet yıldızı parlatmak ve beni takip etmek🥰aşkımsınız
🔥
'İ L K D Ü Ğ Ü M'
6 yıl önce İstanbul
"Sence saçlarım açık mı kalsın yoksa toplayayım mı?" Omzumun üzerinden bakışlarımı odanın ortasında duran Leyla'ya çevirmiştim. Sağ elinde tuttuğu tarak ve sol elindeki tokasıyla muaazam bir iç savaş halindeydi. Üzerinde açık mavi triko, dizlerinin altında biten bir elbise giymiş, yüzüne doğaldan bir tık fazla bir makyaj yapmıştı. "Ay sana inanamıyorum Kamer!" diye de kendi savaşına ateşkes verip füzelerinin yönünü bana çevirmişti.
"Neye?" dedim dudaklarımın arasında tuttuğum kalemimle hafifçe alnımı kaşırken.
"E sen hazır değilsin!"
"Hazır mı olmam lazımdı?" dedim şaşkın bir tonda. Ben neye hazır olmalıydım? Her an bir şeye hazır olmam gerektiğinden bunu kestirememiştim. Sabah kahvaltı için erkenden hazır olmam gerekiyordu mesela. Ya da sabahın ışıkları bile etrafı aydınlatmadan tabiri caizse zifiri karanlıkta yola çıktığım okula hazır olmam gerekiyordu. Ertesi gün yapılacak komitelere, sözlülere, grup ödevlerine hazır olmam gerekiyordu. Hele de Leyla gibi bir arkadaşım varsa her an her şeye hazır olmam gerekiyordu ama bu sefer gerçekten neye hazır olmam gerektiğini bilmiyordum. Kahvaltı bitmişti, bugün cumartesiydi ve yarın komite yoktu. Ee birinin doğum günü de değildi?
"Ay dedik ya kitap için imzaya gideceğiz diye. Konuşmuştuk Kamer. Unuttum deme bana kuzucuğum."
"Iıı..." diye hafiften bir ıkınmaya geçtim. "Şey..."
"Aşk olsun kuzucuğum. Hani kaç hafta önce gördük de beraber gidelim dedin hatta. Kızım Şeyda Gürsu'nun kitap imzasını kaçıramayız." Elindeki toka ve tarağı atıp hızlı adımlarla önüme geldi ve sandalyemden çekti hızlıca. "İtiraz kabul etmiyorum Elif Kamer Bozan. Gidiyoruz dediysek gidiyoruz. Melike de gelecek hem."
Sizce itiraz etme gibi bir şansım var mıydı? Asla... Zaten itiraz etmeme fırsat vermeden elimden tutup hızlıca kaldırmıştı beni çalışma masamdan. Masadan kaldırmıştı ama yatağa oturtup asla kımıldamamı tembih edip kafasını tümüyle dolabıma sokmuştu. Aradı taradı karıştı.
"Heh!" dedi eline aldığı krem triko elbisemi eline alıp. "Bu çok iyi. Altına da kahverengi çizmelerin ve trençkotun. Çok güzel olacak. Şöyle hafif bir makyajla bütünleriz. Tamam mı?"
"Kitap imzasına gidiyoruz Leyla." Ölümcül mavi irisleri hışımla bana çevrildiğinde ellerimi suçlu gibi hafifçe havaya kaldırıverdim. "Sen ne dersen o. Sadece gittiğimiz yeri söyledim." Onun mavi irislerindeki ölümcül bakışla itiraz edemeyeceğimi bir kez daha anladım.Gülümsemesi yüzüne yayılırken beni kolumdan çekip giyinmem için iteledi.
