'Aradığın seni arayandır'
İki ailenin düşmanlığını bitirmesine karşılık ortaya atılan iki can ve sonrasında yaşananlar...
Yalanlar, ihanetler, sırlar, sevinçler, mutluluklar, aşk, intikam ve tutkuyla harmanlanmış bir hikaye.
Elif Kamer Bozan, hayall...
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Merhaba hoşgeldiniz guzularım
Nasılsınız görüşmeyeli?
Size kaoslu, duygudan duyguya gireceğiniz bir bölüm bırakıyorum. Hem de olabildiğince uzun.
Bu yüzden herkes en az 15(on beş) yorum yapmalı okey miii
Yıldızı parlatmayı sakın unutmayın
Emre Fel- Veda Türküsü Aydilge- Sade Şarkı 🔥
'Ruhun mu ateş yoksa o gözler mi alevden?
Bilmem bu yanardağ ne biçim korla tutuştu.
Pervane olan kendini gizler mi alevden?
Sen istedin ondan, gönül zorla tutuştu...'
🔥
Her ışık alan oda aydınlık olmazdı.
Bircan tam üç ayda bunu bir kez daha öğrenmişti. Hayatının en acı tecrübesiydi. Öyle düşünüyordu. Ama daha başka tecrübeler edineceğinin de farkında değildi. Ve son zamanlarda öğrendiği her şey acı verir olmuştu kendisine.
Bakışları kliniğin arkasındaki yeşil alanı gören penceredeydi. Hemen arkada ise Marmara'nın o güzel suları güneşin altında yansımalar oluşturarak parlıyordu. Bulutsuz gökyüzünde uçuşan martıların sesi pencere kapalı olsa bile duyuluyordu içeri. Oysa şu pencereyi açıp dışarıdaki sesleri dinlemeyi, havayı solumayı nasıl da istiyordu. Ama doktoru bu konuda biraz sıkı davranıyordu.
Resmen bir fanusun içinde yaşıyordu üç aydır. Ve çok sıkılmıştı. Hastalığın verdiği acılar, ağrılar ve psikolojik durum kendisine ağır gelmeye başlamıştı.
Doktor durumundan ümitliydi. Bünyesinin son derece kuvvetli olduğunu ve son zamanlarda bedeninin kemoterapiye olumlu tepkiler vermeye başladığını söylüyordu. Eğer böyle giderse nakile gerek kalmayacaktı. Bu haber herkesi sevindirirken Bircan sadece burukça gülümseyip geçiyordu. Bir türlü durumuna doğru düzgün sevinemiyordu. Tek düşündüğü kardeşi ne haldeydi?
