ATEŞTEN DÜĞÜM(KİTAP OLUYOR)

9|KOR KURŞUN

'KOR KURŞUN'

Melek Mosso- Keklik Gibi

Elif buse Doğan- Yazın Kar Yağar Başıma

B A R A N   D.   İ Z O L

Üç gün...

Yirmi dokuz yıllık ömrümde bana en uzun gelen üç gün.

Kavurucu sıcak vardı sabahın erken saati olmasına rağmen. Zihnimi kaynatan bir ateş vardı ve üç gündür sönmüyordu. O ateşin kibritini bundan günler önce çakmışlardı ama harlanması tam üç gün öncesine dayanıyordu.

Boğazımı sıkan gömleğin yakalarını parçalamak pahasına çekiştirirken ziftten koyu kahvemden bir yudum aldım ve üç gündür söndürmediğim sigaralardan birini dudaklarımın arasına yerleştirdim.

Sigaranın rahatsız edici aroması içtiğim ziftten koyu kahve ile birleşince ağzımda tarifi olmaz kötü bir tat bırakmıştı.

Bakışlarım sigaranın gri dumanının savrulduğu manzaradaydı. Bakıyordum ama görmüyordum. Zihnimde dönüp duran deli öfke düşüncelerimi bir enkaza çevirmişti. Zihnimde ardı kesilmeyen depremler, önünü alamadığım seller vardı.

Derin bir nefes alıp parmaklarımla burun kemerimi sıkabildiğim kadar sıktım. Üç gündür kirpiklerim birbirine değmemişti. Başımdaki zonklamanın bir nedeni uykusuzluğumdu. Az uykuya alışıktı bedenim. Ama bu hepsinden farklıydı.

Ensemi ovalarken kapı tıkladı belli belirsiz. "Baran ağam..." dedi çekingence çay ocağında çalışan Feyzo. "Çayım tazedir. Simit aldırayım ister misin?"

"Çık Feyzo." dedim ona bakmadan. Günlerdir tek bir lokma yemiyor tüm öğünlerimi hiç söndürmediğim sigaralar ve kahvelerle geçiştiriyordum. Onu daha dün akşam bir daha buraya gelmemesi için kovmuştum ama yine de geliyordu.

Öfkem karşısında bir şey diyemeden kapıyı yavaşça kapattı ve gitti.

Sigaram biterken hiç durmadan cebimdeki paketi çıkardım ve yenisini ateşledim. O sırada kapı tekrar açıldı. Damarlarımda dolaşan öfkem başıma hücum ederken köpürerek döndüm arkamı. "Sana gelme demedim lan ben! Kimse girmeyecek demedim mi bu odaya!"

Elimdeki paketi sesimdekinin aynı sinirle karşıma fırlattığımda boş paket burada görmeyi hiç ummadığım dedemin ayaklarının önüne düşmüştü.

Hüseyin İzol...

Beni bu kara kadere mahkum eden adam.

Cayır cayır yandığım ateşin kibritini kendi elleriyle çakan adam.

Dedem...

"Alevlerin ta dışarıya kadar geliyor evlat." dedi gür otoriter sesiyle. Ateşler içinde olduğumu görmüştü demek ki.

Elindeki işlemeli siyah bastonunun ucuyla az önce çaycı sanıp fırlattığım sigara paketini iteledi. Sonra üzeri aynı demin itelediği sigara paketi gibi boş paketlerle dolu olan siyah deri koltuğa ilerledi ve bastonun ucuyla koltuğun üzerindeki paketleri yere itip oturdu. Tayyar abi ise eliyle koltuğun üzerinde kalan paketleri toplayacak oldu ama dedemin hareketiyle hızla geri çekilip ceketinin önünü ilikledi.

"Bizi yalnız bırak Tayyar." dedi ona bakmadan dedem. Sesindeki soğuk dalga Tayyar abi tarafından bir emir olarak algılandı ve onu ikiletmeden geri çekildi.