Kahve Kulübesi

KK🔸6

Ben geldim <3

Elbette Anatomiyi seçerken bir yaram vardı. Üniversite birde vizede kaldığım bir dersti ve hırslanarak 1 aylık çalışmayla 82 alarak geçmiştim. Umarız Reha da geçer.

Keyifle okuyun.

🔸

"Sinir sisteminin işlevsel en küçük yapı birimi nedir?"

Faysal Hoca kalçasını masaya yaslamış, kollarını göğsünde birleştirmişti. Karşısındaki kurban Reha'ydı.

Dokuz kişi çoktan sözlü olmuştu. İçlerinde Hüma da vardı. Faysal Hocanın Reha'yı sona bırakmasına şaşırmamıştım. Akıllı tahtanın önünde dikilen Reha'ya baktım. Saçlarından fırlayan birkaç tel alnına düşmüştü. Uykulu gözlerle tavana bakıyordu.

"Sorabileceğim en kolay soru bu Reha." dedi Faysal Hoca. "Eğer bilirsen sınavına 10 puan eklerim."

Bu çok güzel bir haberdi. 10 puanla kalmış olmak istemezdi. Bu yüzden ona yardımcı olmak adına "Hocam şık mı versek?" diye sordum.

Faysal Hoca bakışlarını bana çevirdi. Kaşlarını kaldırarak "Şık verirsem 5 puan veririm." dedi. Reha ile göz göze geldim. Ciddi bir ifadeyle bana bakıyordu.

"Bence güzel teklif." dedim gözlerine bakarken. Şimdi yine istemiyorum derse şaşırmazdım.

"Tamam hocam şık verin siz." dediğinde sırıttım.

"Peki o zaman." dedi ve kollarını çözerek ellerini ceplerine götürdü. "A-Nöron, B-Akson, C-Myelin."

Reha Faysal Hoca ile göz göze olduğu için bana bakamıyordu muhtemelen. Cevap vermek için faza vakti yoktu. Hızlıca saate baktım.

"Hocam yedi dakika kaldı." dediğimde Faysal Hoca kaşlarını çatarak bana baktı.

"Sordum mu?"

"Pardon hocam." dedim. Faysal Hoca tekrar Reha'ya dönerken, onun gözleri bendeydi. Dudaklarımı oynatıp A dedim.

"Nöron olduğunu düşünüyorum hocam." dediğinde gülümsedim. Hç yoktan beş puanı olmuştu.

"İki yılın birikimi." diyen Faysal Hoca bilgisayarının ekranını kapatırken "Serbestsiniz." dedi. Reha sırasına dönerken son anda yolunu değiştirdi. Ellerini masama dayayıp hafifçe bana eğildiğinde beklemediğim için şaşkın bakışlarla ona baktım.

"Teşekkür ederim." dedi ikimizin duyabileceği bir sesle.

"Rica ederim." Sırtımı arkaya yaslayıp mesafemizi açtım. Hüma'nın bizi izlediğinin farkındaydım.

"Konuşsak mı şu ders işini?"

"Şimdi mi?" diye sordum.

"Ya ne zaman?" dediğinde Hüma'ya yandan bir bakış attım. Başını hızla yukarı aşağı sallıyordu.

"Tamam o zaman." dedim mecbur hissederek.

"Koridora çıkalım mı?"

Başımı sallayıp ayaklandım. Ben önde o arkamda sınıftan çıktık. Pencerenin önünde durduğumda karşıma geçti.

"Yardım ettiğin için sağol." dedi.

"Ne demek." Hafifçe tebessüm ettim. "Ben Salı günü üçte çıkıyorum. Eğer sana da uygunsa salı çalışalım."

"Ben öğlen çıkıyorum." dediğinde o gün sadece ortak İngilizce dersimiz için okula geldiğini anladım.

Ah ulan hayat! Ben her gün sürünüyorum okulda.