Kahve Kulübesi

KK🔸25

Ben geldim 🧡

Umarım iyisinizdir ve güzel yorumlarınız için hazırsınızdır. Biz hazırız! 30 bin okunma için teşekkür ederim. Daha büyük bir aile olacağımızı biliyorum.

Bölüm şarkısı : Teoman-Gönülçelen 🎵

-hayaltanesi doğum günün kutlu olsun ❤️

Keyifle okuyun.

🔸

Asuman kapıdaydı.

Her zaman ki gibi siyah göz kalemi çektiği gözleri pür dikkat Saffet'e bakıyordu. Tepkisini merak ettiğim Hüma'ya baktım. Asuman'ı izliyordu. Yüzünde hüzünlü bir ifade vardı.

Belki de korkuyordu.

Haftalardır sesini belki de hiç duymadığımız kız, şimdi Saffet'in de ortak olduğu kafeye gelmişti. Tesadüf değildi.

"Ne alaka abi ya?" Haydar'ın fısıltısını duydum. Kimse bir şey söylemedi. Müşteriler önüne dönmüştü bile.

Asuman hareket etmeye karar vererek bize doğru yürüdü. Topuklularının sesi kafede yankılandı. O yaklaştıkça hem parfümünün kokusu, hem de dudağındaki parlatıcı belirginleşti.

Saffet onu izlemeye devam etti, sessizdi.

Hüma'yı üzecek bir şey olmasın, lütfen.

"Selam." Hiçbirimiz karşılık vermedik. Saffet'in karşısında durarak göz temasına devam etti. Bu nasıl bir yüzsüzlüktü! Beynini patlatmamak için zor tutuyordum kendimi.

"Ne işin var burada?" diye sordu Saffet, öfkeli değil şaşkındı.

"Biraz konuşabilir miyiz?"

Haydar'ın arkamda fısıldayışını duydum. "Hay sikeyim yüzsüz ya!"

Aslında Asuman'ın duyabileceği tonda söylemişti ama yüzsüz olduğu için üzerine alınmamıştı.

"Seninle konuşacak neyimiz var ki?"

Gözlerimi devirdim. Reha ile göz göze geldik. Arkadaşının bir halt yiyeceğini anlamış gibi başını yana eğdi ve 'üzgünüm' bakışı attı. Saffet kesin bir dille 'konuşacak bir şeyimiz yok' bile diyememişti.

"Buna konuştuktan sonra karar veririz."

"Kamera şakası falan mısın kızım sen?" Hüma'dan beklediğim atak Münire'den gelmişti. Hatta bir adım öne çıkmıştı. Doğan elini Münire'nin koluna koyarak onu durdurdu. Gerçekten kamera şakası olmasını isterdim.

Saffet aniden Asuman'ın kolunu tuttu ve çekiştirerek kafenin kapısına götürdü.

"Bu çocuğun cibiliyetine sıçayım." diyen Haydar, Dicle'nin öfkeli bakışlarına maruz kalınca "Kusura bakmayın." diyerek sırtını duvara yasladı.

"Onunla mı gitti?" diye sordu Hüma, sesi titriyordu. "Sevgilim eski sevgilisiyle mi gitti?"

Elimi Hüma'nın koluna koyduğumda kafenin kapısı açıldı ve Saffet tek başına içeri girdi. Sinirli görünüyordu. Hızlı adımlarla Hüma'ya doğru geldi ve Hüma'nın sandalyeye asılı eşyalarını bir eline alarak "Doğum günün kutlu olsun kardeşim." dedi. "Bizi mazur gör." Hüma'nın eline uzanarak "Hadi yavrum gidelim." dediğinde ikinci bir şaşkınlık yaşadık. Hüma da şaşkın olduğu için ayak uydurmakta zorlanmıştı. Arkalarından birkaç saniye baktık.

"Hadi Alp böceğim." Haydar bıçağı eline aldığında mecburen odak değiştirdim. "Senin için pastayı keseceğim."

Alperen ortama uyum sağlayarak güldüğünde biz de o tarafa döndük. Neyse ki Hüma'nın canını yakacak bir şey olmamıştı.