Kahve Kulübesi

KK🔸44

Çoook uzun zaman oldu. 44 gün kadar :/ Bileniniz vardır ocak sonu beklediğim atamam gerçekleşti ve işe başladım. Bu yüzden hem Feriha hem de KK için sizleri beklettim. Alışma sürecim çok şükür geçti, yeniden sizlerleyim.

Öncelikle Feriha için bir bilgilendirme yapıyorum.  Muhtemelen 35.bölüm final vereceğim. 🙎🏻‍♀️ Başında da söylediğim gibi tadında bırakmak istiyorum.

Ve KK...

Plansız bir şekilde yazmaya başladım ve tahminimce 50-60 bölüm sürer dediğim KK'de zaman bu bölümden sonra daha hızlı akmaya başlayacak. İstediğim hepinizin dileği: tüm karakterlerin mutlu olması. Bir değişiklik olmazsa KK 50-55. bölümlerde final vermiş olacak.

Ömürlük Kelebek'in veda konuşmasında da dediğim gibi: daha güçlü bir kalemle sizlerle olacağım ve sizleri şu an olduğu gibi bekletmeden bölüm atacağım bir hikayeye 1 küsür yıldır hazırlanıyorum. Feriha ve KK'nin ardından biraz dinlenip sizleri boş bırakmadan yeni bir kurguyla karşılayacağım.

Şimdi bölüme geçebiliriz.

Keyifle okuyun ve gerek bölümle gerekse duyurumla ilgili yorumlarınızı yazınız lütfen :*

🔸

“İnanamıyorum! İ-na-na-mı-yo-rum!” Eve girer girmez çantasını yere fırlatıp koridorda yere çöken Münire’nin başına toplandık. Alık alık bize bakarken gözlerini Dicle’ye dikti. Hepimiz okula gitmek için hazırlanıyorduk. Münire gece Doğan’da kaldığı için okula oradan gider sanmıştık ama sabahın 8 inde geri gelmişti.

“Neye inanamıyorsun?” diye sordum şaşkın bir halde.

“Hepsi senin yüzünden.” Dicle’ye hitaben konuşmuştu.

“Ne yaptım ben be!”

“Nereden çıktı ki bu kadar çabuk evlenmek?”

Söylediklerinden ben bir şey anlamadım ama ağzı bir karış açılan Hilal’e bakılırsa onun aklına bir tahmin gelmiş olmalıydı.

“Yoksa!” Münire’nin karşısına geçip diz çöktü. “Doğan evlenme teklifi mi etti?”

“Aa!” diye tepki vererek ben de yere oturdum. “Cidden mi?”

Münire cevap vermek yerine ellerini yüzüne örttü. Demek ki doğruydu: Doğan evlenme teklifi etmişti.

“Abime inanamıyorum! Evlilik düşünmüyorum demişti.” Dicle’nin cümlesinden sonra Münire öfkeyle ona baktı.

“Benimle gönül mü eğlendiriyor yani?”

“Hayır canım! Senden öncesinden bahsediyorum. Annem bir türlü evlendirememişti.”

“Neden kaçar gibi geldin ki?” diye sordum.

“Kaçtım çünkü!”

Hilal ile bakıştık. Aklımdan geçenleri okumuş gibi “Hayır mı dedin?” diye sordu.

“Görmemiş gibi yaptım.” Gözleri yaşardı. Ne demek istediğini anlamamıştım. Eldeki tek veri Doğan’ın evlenme teklifi etmiş olmasıydı.

“Haberin varsa nasıl görmemiş oluyorsun?” diye sordum. “Ayrıca görmek ne? Sözlü teklif etmedi mi?”

Başını kaldırıp tavana baktı. “Tam bir aptalım! Doğan’ın beni aldatacağını düşündüğüm için aptal olmalıyım!”

Yine aynı mevzunun sorun oluyor olması bizi birkaç saniye sessizliğe davet etti.

“Emirhan yüzünden Doğan’a hayır mı dedin yoksa?” diye sordu Hilal.