Kahve Kulübesi

KK🔸20

G e l d i m ❤️

An itibariyle shiplerimiz;

🦋 Ecrin&Reha: EcRe 🦋
🦋 Hüma&Saffet: HüSa🦋
🦋 Haydar&Dicle HaLe🦋
🦋 Münire&Doğan DoRe 🦋

Yorumlarda görüşelim o zamann.

Bölüm şarkısı : Yiğit Mahzuni - Gelseydim 🎵

Keyifle okuyun.

🔸

Senden hoşlanıyorum.

Dudaklarım kurumuştu. Tükürüğümü bile yutamadan saniyelerce bekledim. Arabanın sarı ışığının altında birbirimize bakarken gözlerinden geçen yorgunluğu izledim. Sarhoş olmadığını biliyordum. Sadece yorgundu.

Neler için geç kaldığını bilmiyordum ama benim için geç kalmak istemediğini söyleyerek böyle bir itirafta bulunmasını beklememiştim. Şaşkındım. Ne diyeceğimi, şu an verdiğim tepkinin onun gözünden nasıl göründüğünü bilmiyordum.

İlk defa biri bana senden hoşlanıyorum demişti. Benim için çok erken bi itiraftı.

"Kusura bakma." dedi kısık bir sesle. "Ani oldu biliyorum." Gözlerini nihayet çektiğinde bunu bekliyormuş gibi önüme döndüm.

"Hem de çok ani." dedim.

"Beklemiyor muydun?" diye sorduğunda yutkundum. Başımı yola çevirip dudaklarımı ıslattım.

"Hayır." dedim dürüst olmayı seçerek. Reha ile yakındık evet ama ikimizin sevgili olabileceğini düşünmemiştim. Kızların tüm yakıştırmalarına rağmen buna engel olmuştum.

"Sana olan duygularımı hissetmediğin için mi yoksa olmasını istemediğin için mi?" Hazırlıksız olduğum bir soru daha. Ellerimi kucağımda birleştirdim. Avuçlarım terlemişti.

"Reha henüz birbirimizi tanımıyoruz." dedim. "Camı açar mısın?" Gerçekten terlemeye başlamıştım. Kendimi sıktıkça heyecanım artıyordu.

"Yüzüme bakar mısın?" dediğinde üstelemeden ona baktım. Hafifçe çatılmış kaşları, aralık dudakları ve bana doğru dönmüş yüzü; hayal kırıklığı ile baktığını fark ettim. "Birbirimizi tanımıyor muyuz?" diye sordu.

"Bir insanı tanımak ismini bilmek değildir Reha." Ben konuşmaya başlayınca isteğimi yerine getirerek camı yarıya kadar indirdi. İçeri dolan serin hava beni rahatlattı.

"Tanışalım o zaman." Sesi durgun fakat hevesliydi.

"İlla sevgili olacağız yani öyle mi?" diye sordum. Bu kez ben de kaşlarımı çatmıştım.

"Karşılıksız olduğuna inanamıyorum sadece." Gözlerini yola çevirdi. Belki de itirafı yüzünden pişmandı. "Elbette sevgili olmak zorunda değiliz ama ben senin de bana karşı boş olmadığını düşünmüştüm."

"Çünkü?" diye sordum sakin bir sesle.

"Çünkü bana değer verdiğini hissettim. Doğum günümde..." Gözlerini yumdu. Yükselen göğsü söyleyeceklerini içine attığını düşündürmüştü.

"Sana değer veriyorum." Başını koltuğa yaslayarak bana baktı.

"Ama?"

"Doğum günümü bilmiyorsun. En sevdiğim rengi bilmiyorsun. Sevdiğim aktiviteleri bilmiyorsun." dedim art arda.

"Kahveyi sevdiğini biliyorum." dediğinde duraksadım. Kendini ben de senden hoşlanıyorum diye karşılık vermeme odaklamıştı bu yüzden sogulayışı sürüyordu.