Değerli yorumlarınızı her yerde görmek dileğiylee, keyifle okuyun.
🔸
Ders notlarımı masadan toplamaya başladım. Sınavımıza yarım saat kalmıştı. Reha sabah sınava girip stajına dönmüştü. Bu yüzden onu görememiştim.
"Dicle ve Hilal bugün mü gidiyor?" diye soran Hüma'ya baktım. Önündeki kitabı izliyordu ama okumadığına emindim.
"Evet." dedim. "Sabah vedalaştık. Okuldan direkt havaalanına gideceklermiş."
Başını salladı. "Anladım. Gruptan iyi yolculuklar yazarım." Uzanıp kitabının kapağını kapattım. Pes edip arkasına yaslandı. İfadesi yorgun ve karmaşıktı.
"Çirkinleştin sen iyice." dedim gülerek. Zoraki bir şekilde güldüğünde zafer kazanmış gibi mutlu oldum. "Aferin gül biraz." Bakışları arkamda asılı kaldı ve gülmeyi kesti. Meraklı bir hareketle arkama döndüm. Arif bize doğru geliyordu. Bıkkınlıkla Hüma'ya baktım. "Derdi ne ki bunun?" diye mırıldandım. Biraz sonra başımızda dikiliyordu.
"Merhaba." Başımı kaldırıp 'ciddi misin' bakışı attım. "Konuşmak istiyorum." dedi sakin bir sesle. Birkaç hafta önceki iğneleyici hali yoktu.
"Seninle konuşacak bir şeyimiz yok." dedim. "Böyle yanaşmacı tavır sergileyince dönem başındaki itici halini unutmuyoruz."
Gözlerini yukarı doğru çevirerek nefesini verdi. "Konuşacak bir şeyimiz olup olmadığını konuşmadan bilemezsin."
"Yüz üstü bırakıldın." dedi Hüma donuk bir ifadeyle. "Bu yüzden bize yakın olmak istiyorsun ama artık kuzenin bizimle takılmıyor."
Arif masanın etrafından dolanıp bir sandalye çekti ve karşımıza oturdu. Kaşlarımı çatarak öne doğru eğildim.
"Oturabilirsin dedik mi?"
"Ecrin lütfen, Saffet umurumda değil. Onun gibi bir kuzenim olduğu için utanıyorum." Bir de ciddi bir şekilde bahsediyordu. Kendi rezilliğini unutmuştu sanırım.
"O da birkaç ay önce senin gibi düşünüyordu." dedim. Sessiz kaldı. "Birbirinizden farkınız yok."
"Bence de." diye onayladı Hüma. Arif ona kısaca baktıktan sonra gözlerini tekrar bana çevirdi.
"Ben Asuman ile birlikteyken hayatımda başka bir kadın yoktu. Olsaydı onu aldatmaz, ondan ayrılırdım. Üstelik unutmuş olabilirsin ama Asuman bana Saffet'ten ayrılacağını söylediği için yakınlaştık." Söyledikleri beni etkilememişti. Özrü kabahatinden büyüktü.
"Sonuç olarak kuzenine ihanet ettin." dedi Hüma. "Sana güvenmiyoruz. Seni affedeceğimiz bir durum da yok. Ayıbı bize değil Saffet'e yapmıştın. Şimdi onun da senden farkı yok da neyse." Kitabını çantasına koyup ayaklandığında ben de kalktım. Hüma tam da aklımdan geçenleri söylemişti. Arif'i orada bırakıp sınıfa çıktık.
🔸
ÇENESİZLER 👩❤️👩
Dicle Ben birazdan bineceğim. Öpüyorum sizi.
Hilal Özleyin bizi.
Münire Bizden bir hafta önce döneceksiniz ezikler.
Hilal Sen zaten İzmir'desin akıllım. Güya dedi bir şey.
Münire
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
