Kahve Kulübesi

KK🔸19

07.08.21

Merhaba <3 Sizleri özledim çokça. Panomda duyuru yapmıştım zaten. Ek olarak diyeceğim fazla bir şey yok. En azından sizleri bölümsüz bırakmadığım için mutluyum, bir tane de olsa geçen hafta bölüm attım. Normalde perşembe akşamı bölümü yetiştirecektim, planım o yöndeydi ama sağlık problemi çıkınca (benim değil) 4 saat falan hastanede kaldık ve bölüm aksadı. Bunun için üzgünüm, umarım eski düzenimize bir an önce döneriz. Memlekete döneceğim tarih hala net değil. Ağustos sonunu bulabilir. Sizleri Kahvesiz bırakmamaya çalışacağım.

Saffet&Hüma için ismimiz HüSa 🦋

Keyifle okuyun. 🌸

Bölüm Şarkısı: Sefo-Bilmem mi? 🎵

🔸

Pazartesi.

Şu anda anatomi sınavında olmam dışında hiçbir sorun yoktu.

Aşağıdaki karın içi organlardan hangisi primer retroperitoneal organlardandır?

İçimden sırıttım. Reha ile pazar günü son bir tekrar yapmıştık ve bu konuyu üstüne basa basa ona anlatmıştım. Haftasonu buluşmamış olsak da sürekli mesajlaşmıştık. Otelde kaldığımızın ertesi günü ben ve Hilal yürüyüş bahanesiyle yurda kadar yarım saat yürümüştük. Doğan da diğerlerini getirmiş, Hüma'yı da yurduna bırakmıştı. Böylece Rehaların boşuna gelmesini engellemiştik.

Böbrekler, şıkkını işaretleyip kağıdımı kontrol ettim. Boş soru bırakmadığıma emin olduktan sonra başımı çevirip yan masamda oturan Reha'ya baktım. Dikkatini kağıdına vermiş, ciddi bir ifadeyle önüne bakıyordu. Arka sayfada olduğunu görünce rahatladım ve ayağa kalkarak kağıdımı hocaya verdim.

Faysal hoca imza kağıdını uzatıp imzalamamı söylediğinde öğretmen masasına eğildim. Hüma çoktan çıkmıştı. Umarım sınavı iyi geçmişti. Reha'ya son kez baktığımda bana tebessüm ettiğini gördüm. Faysal hocanın dikkatini çekmemeye çalışarak ona gülümsedim ve eşyalarımı alıp sınıftan çıktım. Öğleden sonra da sınavımız vardı ama Reha'nın asıl sınavları yarın başlayacağı için kafeye gideceğini söylemişti.

Telefonumu çıkarıp Hüma'yı aradım. Mesaj bile atmamıştı. Merdivenleri inerken etrafa bakınıyordum ama onu görememiştim. Çağrımı yanıtsız bıraktığında şaşırdım. Belki de tuvaletteydi. Kantinin kapısından başımı uzattım. Görünürde yoktu. Arkama döndüğümde Saffet'i gördüm. Bu daha şaşırtıcıydı. Bugün okulda olmaması gerekiyordu. Tabi ki beni ilgilendirmezdi ama sonuç olarak dersi yoktu.

"Selam." dedim ona bakarken. Başını salladı.

"Reha çıkmadı mı hala?"

"Hayır, sınav biter 10 dakikaya zaten." dedim. Bakışları kantine kaydı. Bir şey söylemek istediğini fakat kendini tuttuğunu düşündüm. "Hüma'yı gördün mü?" diye sordum kaşlarımı kaldırıp. İçimden bir ses onu gördüğünü söylüyordu.

"Arkada." dedi ve göz teması kurmadan merdivenlere yöneldi.

Arkasından bir süre baktıktan sonra okuldan çıktım. Okulun arka tarafındaki banklara doğru yürürken kaşlarım çatıktı. Hüma'yı üzgün görme ihtimalim vardı ve bu beni korkutuyordu. Nihayet onu gördüm. Bankta oturmuş, boş bakışlarla ileri bakıyordu.

Ah Hüma...

Yanına yaklaştım. Geldiğimi fark ettiğini biliyordum ama bana bakmadı.

"Hüma?" Yanına usulca oturdum. Dudakları titriyordu. Bedenimi ona çevirdim. "İyi misin?"

"Kaybettim." dedi fısıltıyla. Sesi biraz daha gür çıksa ağlayacak gibiydi.

"Neyi kaybettin canım?" diye sordum. Tahmin etmek zor değildi ama yine de başka bir sebep aradım. "Sınavın mı kötüydü?"