𝐋𝐨𝐯𝐞 𝐓𝐨 𝐇𝐚𝐭𝐞 𝐌𝐞

𝟏𝟓 | 𝐇𝐢𝐠𝐡 𝐓𝐞𝐧𝐬𝐢𝐨𝐧𝐬

• POV HOLLY •

Ik bén dankbaar dat Aiden me zojuist min of meer heeft gered van mijn gestoorde ex, maar dat betekend nog niet dat ik er blij mee ben dat ik met hem opgesloten zit in een kleine ruimte.

Deze lift is eigenlijk gigantisch groot maar nu ik er alleen met hem in sta, lijken de muren ineens op me af te komen.

Vanuit mijn ooghoek hou ik Aiden nauwlettend in de gaten die nu nonchalant tegen de liftwand aanleunt.

Gedraag je normaal, dit kan je makkelijk aan. Laat niet zien dat je zenuwachtig wordt van zijn aanwezigheid, daar gaat hij je alleen maar mee pesten.

Aiden mag zich dan wel net als mijn "redder in nood" hebben voorgedaan, maar ik weet honderdduizend procent zeker dat daarmee zijn vervelende gedrag niet stopt. Vooral niet naar mij toe.

Ik leun eveneens tegen de wand, ver bij hem vandaan voor zover dat mogelijk is in deze ruimte. Mijn ogen hou ik strak op de grond gericht.

Zolang hij maar niks zegt of naar me kijkt dan moet ik die paar minuten wel door kunnen komen in zijn aanwezigheid.

Maar zoals gewoonlijk is het universum het niet met me eens want zodra de lift in beweging komt, begint Aiden te praten.

'Wat heb je ooit in die vent gezien?'

'Geen flauw idee,' antwoord ik eerlijk met mijn ogen nog steeds op de grond gericht.

Dat ik óóit voor Damon ben gevallen, snap ik nog steeds niet. Vooral niet na wat er net in mijn kantoor is gebeurd.

Aiden snuift minachtend. 'Hij is een eersteklas klootzak als je het mij vraagt.'

'Dat is hij inderdaad,' beaam ik zachtjes, zelfs al kan Aiden dat ook zijn, maar daar hou ik slim mijn mond over.

Ik voel zijn blik op me branden inmiddels wat niet echt meehelpt aan mijn zenuwen.

Waarom kan ik niet gewoon teruggaan naar het punt waar mijn hart niet als een gek tekeer gaat elke keer als hij in de buurt is of slechts naar me kijkt?

Hem haten is zoveel makkelijker dan wat er nu aan de hand is — wat dat iets ook maar mag zijn.

'Als je wist dat hij zo'n klootzak was, waarom was je dan met hem samen?'

Ik haal licht mijn schouders op zonder hem nog altijd aan te kijken. 'Damon was in het begin niet zo. Toen ik hem leerde kennen was hij lief en galant.'

Misschien weet ik toch wél waarom ik voor Damon ben gevallen. Maar als ik toen had geweten wat ik nu weet, namelijk dat hij een wolf in schaapskleren is, dan was ik never nooit iets met hem begonnen.

Maar ja, dat is achteraf makkelijk praten.

'Ik dacht echt dat we het op langere termijn zouden halen – dat hij hét was voor me...' Mijn stem sterft weg.

Ik bijt mijn lip en frunnik nerveus aan de ceintuur van mijn jas. De pijn van mijn gebroken hart voel ik nog steeds. Dat Damon me bedrogen heeft, doet duidelijk toch meer met me dan ik zelf dacht — zelfs nu nog.

Ik wil hier helemaal niet over praten en al helemaal niet met Aiden. Maar zoals verwacht geeft hij niet zo gemakkelijk op.

'Hield je van hem?'

Zijn vraag overvalt me waardoor ik stamelend antwoord geef. 'Ik... ik weet het niet.'

Waarom geef ik überhaupt antwoord?

'Hoezo weet je dat niet?' dramt Aiden door.

Ik zucht en kijk hem voor het eerst aan. 'Ik dacht altijd dat als ik verliefd zou worden, van iemand zou houden, dat het episch zou voelen.'