𝐋𝐨𝐯𝐞 𝐓𝐨 𝐇𝐚𝐭𝐞 𝐌𝐞

𝟏𝟔 | 𝐒𝐩𝐢𝐥𝐥𝐢𝐧𝐠 𝐓𝐡𝐞 𝐁𝐞𝐚𝐧𝐬

• POV HOLLY •

In shock staar ik Aiden na die inmiddels al lang en breed de lift heeft verlaten. Wat is er zojuist in godsnaam gebeurd?

'Miss Parker?'

Reynolds houdt de liftdeuren voor me open en ik weet mezelf gelukkig in beweging te brengen en loop dan ook de lift uit waarbij ik Aiden's bodyguard een dankbare glimlach schenk.

Zwijgend loop ik de parkeergarage in, nog altijd een beetje verward door wat er net in de lift is gebeurd.

Mijn aandacht wordt getrokken door het geluid van een auto die wordt ontgrendeld. Ik zie dat Aiden naar een zilvergrijze sportwagen toeloopt, maar zelfs vanaf hier kan ik zien dat het een Maserati is.

Ik kan nog net voorkomen dat mijn mond open valt bij het zien van die schoonheid.

Ik geef mijn vader de schuld dat ik nog net niet loop te kwijlen over een sportwagen als dat. Hij heeft er immers voor gezorgd dat zijn liefde voor snelle auto's op mij is overgeslagen.

'Hoeveel auto's heb je wel niet?' vraag ik verbaasd aan Aiden en bewonder ondertussen van een afstandje zo onopvallend de prachtige Maserati.

Ik weet dat hij ook nog een Jeep heeft, daar zijn we immers mee naar Dylan's feest gegaan.

'Drie,' antwoord hij zonder zich naar me toe te draaien.

Jesus. Dat zijn er drie meer dan dat ik heb. Nu ben ik benieuwd wat voor auto hij nog meer heeft. Zal dat ook een sportwagen zijn?

Aiden loopt naar de bijrijderskant en opent de deur. 'Stap in.'

Even gaap ik hem aan, verbaasd dat hij me een rit naar huis aanbied en nog wel in díe auto. Maar dan schud ik snel mijn hoofd.

Geen denken aan dat ik nog een keer met hem in een kleine ruimte gevangen wil zitten — hoe graag ik ook een keer in die Maserati wil zitten. Dat onderonsje van daarnet was al intens genoeg geweest.

'Geen denken aan dat ik bij jou instap,' zeg ik resoluut.

Daarmee schiet Aiden's wenkbrauw even omhoog.

'Ik rij wel met Reynolds mee. Als jij dat goed vind tenminste,' voeg ik er snel aan toe als ik Aiden's bodyguard aankijk.

Reynolds knikt kort. 'Geen probleem.'

Met een triomfantelijk glimlach draai ik me weer naar Aiden toe. 'Ik zie je thuis wel.'

Aiden kijkt me strak aan als hij zegt: 'Holly, stap in.'

Eigenwijs als ik ben schud ik mijn hoofd en zet een hand in mijn zij. 'Mijn papa heeft me geleerd om niet bij vreemden in de auto te stappen... of bij eikels.'

Met een onschuldig glimlachje gebaar ik naar hem om mijn punt duidelijk te maken, maar blijkbaar vind Aiden mijn opmerking enkel vermakelijk want zijn mondhoeken beginnen iets te krullen.

'Dan is het maar goed dat ik onder geen van beide val,' grijnst hij.

'Ha!' roep ik sarcastisch uit. 'Beste grap ik die vandaag heb gehoord.'

Aiden zucht en gebaard nogmaals naar zijn auto. 'Stap nou in.'

Zelfs al lonkt de Maserati me met de minuut meer, toch blijf ik eigenwijs bij mijn antwoord. 'Nee, zeg ik toch. Of ken je dat woord soms niet?'

In plaats dat Aiden geïrriteerd raakt van mijn opstandigheid, zoals ik in eerste instantie had verwacht, zie ik een twinkeling van vermaak in zijn ogen staan.