𝐋𝐨𝐯𝐞 𝐓𝐨 𝐇𝐚𝐭𝐞 𝐌𝐞

𝟑𝟗 | 𝐓𝐡𝐞 𝐄𝐧𝐝 𝐙𝐨𝐧𝐞

• POV AIDEN •

'Een sports bar?'

Holly kijkt op naar de gevel van het gebouw waar in grote rode verlichte letters The End Zone staat, de naam van de bar waar we met vrienden hebben afgesproken.

Dit is waarschijnlijk niet de plek waar ze haar zondagmiddag wilde doorbrengen, maar Holly wilde graag de vrienden ontmoeten met wie ik het hechtst ben en aangezien ik op zondagen meestal in deze bar met ze afspreek, leek het me een goed idee om haar nu mee te nemen.

Met de nadruk op leek.

Ik had ze misschien beter kennis kunnen laten maken op een plek met meer klasse, ergens waar ik en de anderen niet constant afgeleid zullen zijn met de sportwedstrijden die ze hier uitzenden.

Holly laat haar hand in de mijne glijden en leunt tegen mijn schouder aan met een glimlach, nog altijd opkijkend naar het gebouw voor ons.

'Eindelijk een plek waar ik me op m'n gemak kan voelen,' zegt ze. 'Al die fancy loungebars zijn niks voor mij.'

Wacht, wat?

Dat is wel het láátste wat ik verwacht had dat ze zou gaan zeggen. Ik wist niet dat het mogelijk was, maar ze is zojuist in mijn ogen nóg aantrekkelijker geworden.

Als Holly merkt dat ik haar aanstaar, kijkt ze me met opgetrokken wenkbrauw aan. 'Wat?'

Ik schud grijnzend mijn hoofd. 'Je bent echt een vrouw naar mijn hart.'

Holly draait zich naar me toe en vlijt haar lichaam tegen me aan. Zachtjes hummend laat ze haar vinger over mijn borstkas glijden en kijkt dan naar me op vanonder haar lange wimpers.

'En daar kom je nu pas achter?'

Ik grinnik waarna mijn handen afdwalen naar haar billen—die zo verrekte goed uitkomen in de strakke jeans die ze draagt—, en knijp zachtjes in ze. Zoals verwacht ademt ze scherp in en duwt ze haar benen dichter bij elkaar.

Ik grijns tevreden. 'Ik hou ervan dat je bij mijn lichtste aanraking al opgewonden raakt.'

'Soms kan ik je wel de nek omdraaien voor arrogante opmerkingen als dat,' briest ze, maar dan krullen haar mondhoeken omhoog in een ondeugende grijns. 'Maar je hebt gelijk; je maakt me immers nu al nat.'

Jesus Christ.

Waarom moet ze nou altijd zoiets zeggen wanneer we in het openbaar zijn. Als we thuis waren geweest, had ik tenminste uitgebreid de tijd gehad om dit voort te zetten.

Afgaande op haar triomfantelijke blik, weet Holly maar al te goed wat ze nu bij me aanricht.

Tijd voor payback.

Ik duw haar nog steviger tegen me aan, mijn handen nog altijd op haar billen, zodat ze precies voelt wat ze met me doet.

Een zacht, kwellend geluidje ontsnapt haar mond als ze mijn erectie tegen zich aan voelt drukken. Wetende dat ze nu net zo hunkert naar mij als ik naar haar, maakt het niet echt makkelijker om mezelf in de hand te houden. 

Ik breng mijn lippen naar haar oor, en fluister: 'Laten we maar gauw naar binnen gaan, voor ik iets doe waarvoor we gearresteerd kunnen worden.'

Holly huivert, maar voor ik haar los kan laten, pakt ze mijn gezicht vast en trekt mijn hoofd naar zich toe. Hongerig drukt ze haar mond op de mijne.

Fuck. Dit helpt zéker niet mee om mezelf te bedwingen.

Mijn hand schuift als vanzelf in haar lange bruine haar, terwijl mijn andere hand nog altijd stevig op haar billen ligt. Het kost me slechts luttele seconden om me over te geven en onze zoen te verdiepen.