𝐋𝐨𝐯𝐞 𝐓𝐨 𝐇𝐚𝐭𝐞 𝐌𝐞

𝟒𝟒 | 𝐋𝐨𝐯𝐞 𝐋𝐞𝐟𝐭 𝐌𝐞 𝐁𝐥𝐢𝐧𝐝

• POV HOLLY •

Nadat Noah me thuis heeft afgezet loop ik het landhuis van de Wyatt's binnen, nog steeds in extase van de geweldige kans die de Arquette's me hebben gegeven.

Reese en Alice hebben ze mee uiteten genomen om het succes van het project te vieren, dus hebben Aiden en ik het rijk voor ons alleen.

Dat komt mij goed uit, want dan kunnen wij ons eigen feestje vieren. Misschien dat ik later vanavond zelfs nog de moed kan vinden om onze toekomst op te brengen, maar nu ga ik eerst relaxen en genieten van alle positieve dingen van vandaag.

Ik geef de voorkeur aan een knus avondje op de bank met een goeie film, een groot bak ijs, en hopelijk een heerlijke zoensessie met de man op wie ik zo dol ben.

Diezelfde man tref ik aan in de grote zitkamer, werkend achter zijn laptop.

Als Aiden het tikken van mijn hakken hoort op de marmeren vloer, heft hij zijn hoofd en schenkt me zijn kenmerkende sexy scheve grijns, die mijn benen gelijk week maakt.

'Hé, babe,' begroet hij me.

Ik glimlach en geef hem een kus, voor ik naast hem op de bank plof. 'Ben je druk?'

Stomme vraag. Hij is altíjd druk. Dat zijn de nadelen van co-CEO zijn van een miljarden bedrijf.

'Voor jou maak ik altijd tijd.'

Hij klapt zijn MacBook dicht en legt die op de koffietafel zodat hij mij op zijn schoot kan trekken. Mijn knieën belanden aan weerszijden van zijn sterke dijen en ik sla meteen mijn armen om zijn nek heen.

Aiden kust zacht mijn lippen, wat me doet laten smelten. Hij strijkt met zijn vingers over mij wang en laat uiteindelijk zijn handen op mijn bovenbenen rusten als hij achterover leunt.

'Hoe is het gegaan? Aan die brede glimlach waarmee je net binnen kwam lopen, weet ik denk ik al wel het antwoord daarop, maar vertel het me toch maar.'

Ik kan mijn enthousiasme niet langer meer inhouden en barst los. 'De Arquette's waren zo onder de indruk, dat ik gelijk nog een project voor ze mag doen!'

Dat levert me een brede en vooral trotse grijns van hem op. 'Dat is geweldig, schat. Ik ben zo trots op je.'

Ik bijt op mijn onderlip, ineens verlegen. 'Ik ook op mezelf,' beken ik en kruip dan dicht tegen hem aan.

Aiden slaat zijn armen stevig om me heen en laat hij kin op mijn hoofd rusten.

'Dat mag je ook best zijn. Je bent keihard gewerkt aan dit project en je hebt iets fantastisch neergezet.'

Ik hef mijn hoofd en geef hem glimlachend een kus. 'Dank je. Had ik trouwens al gezegd dat het nieuwe project in Parijs is?'

'Parijs?' herhaalt hij verbaasd.

Ik knik enthousiast. 'Ja, tof hé? Ik heb altijd al eens naar Parijs gewild en nu mag ik er zelfs heen voor werk.'

Aiden grinnikt als ik een dromerige zucht slaak. 'Als ik had geweten dat je zo graag naar Parijs wilde, dan had ik je daar allang mee naartoe genomen.'

Mijn vinger glijd over zijn kaaklijn. 'Dat kun je alsnog doen, maar dan wel als ik niet hoef te werken, zodat we in alle rust de bezienswaardigheden van de stad kunnen bezoeken.'

'Zo bijzonder zijn die allemaal niet hoor,' zegt Aiden. 'Ja, de stad is erg mooi, maar het is overal zo retedruk met toeristen dat het een eeuwigheid duurt voordat je iets kunt bezichtigen.'

'Dus? Wij zullen dan ook toerist zijn. Dat is toch juist leuk?'

'Ik ben er al zo vaak geweest dat ik met gemak geen toerist meer ben, maar goed, als jij alle toeristische attracties wilt bezoeken, dan doen we dat.' Hij drukt een kus op mijn hoofd en grijnst. 'Alles voor mijn baby — hoe vreselijk het ook is.'