𝐋𝐨𝐯𝐞 𝐓𝐨 𝐇𝐚𝐭𝐞 𝐌𝐞

𝟑𝟓 | 𝐍𝐞𝐞𝐝 𝐅𝐨𝐫 𝐒𝐩𝐞𝐞𝐝

• POV AIDEN •

'Deel twee?' vraagt Holly verbaasd.

Ik help haar omhoog en trek haar meteen tegen mijn borstkas aan. 'Officieel is het volgende punt op de agenda niet echt een date ding, maar goed.'

Door mij vage uitleg fronst ze alleen maar dieper. Uiteindelijk schudt ze haar hoofd en kijkt met een stralende glimlach naar me op.

'Ik vertrouw je, dus ik laat me maar gewoon weer verassen.'

Grijnzend pak ik haar hand vast. 'Zo mag ik het horen.'

Na een korte wandeling komen we weer terug bij de auto. Ik haal de autosleutel uit mijn broekzak en gooi die naar haar toe. In een reflex vangt ze de sleutel op, maar het duurt even voor ze doorheeft wat ze precies in haar hand heeft.

Met grote ogen kijkt ze me aan. 'Je laat me in je auto rijden?! Durf je dat wel aan na wat er met mijn eigen auto is gebeurd?'

Ik haal mijn schouders op. 'Je hebt de Jeep nog niet in de prak gereden, dus ik denk dat dit ook wel goed moet gaan.'

Ze rolt haar ogen waarbij haar mondhoeken omhoog kruipen. Maar haar grijns maakt al snel plaats voor argwaan.

Met samengeknepen ogen kijkt ze me aan. 'Dit betekend overigens niet dat ik het goedkeur dat je me hebt voorgelogen. Vanaf nu zijn we eerlijk tegen elkaar, begrepen?'

Ze klinkt als een strenge lerares die je bestraft wanneer je iets fout hebt gedaan. Het enige wat nog mist is een bril waar ze met een strenge, sexy blik overheen kijkt en verleidelijke, felrode lippen. Het beeld dat zich in mijn hoofd vormt, wind me verschrikkelijk op.

'Sinds wanneer ben jij zo bazig?' zeg ik, hopend dat de heesheid in mijn stem niet teveel opvalt.

Ze blijft onbewogen en kijkt me met een strakke blik aan, vastberaden om haar gelijk te halen.

Ik zucht. 'Ja, begrepen. Kunnen we dan nu gaan?'

Dat levert me weer een brede glimlach op. 'Je laat me echt rijden?' vraagt ze nogmaals.

'Je hebt de sleutels toch?'

Holly laat een enthousiast gilletje horen en stapt dan met een grote glimlach achter het stuur. Ik schud grijnzend mijn hoofd en neem dan plaats in de bijrijdersstoel.

Anders van de Valet medewerkers, heb ik nog nooit iemand in mijn auto laten rijden. Zelfs mijn broer of vrienden niet, dus dit zegt al wat.

Holly kijkt gretig om zich heen. 'Oké, en nu?'

'Je weet hoe je moet autorijden, toch?' plaag ik.

Ze werpt me een kwade blik toe. 'Niet grappig. Ik heb nog nooit in zo'n auto gereden en ik ben gewend om te moeten schakelen, dus vergeef me als ik even niet weet hoe dit soort racemonsters werken.'

'Dan moet dit helemaal een makkie voor je zijn, want je hoeft alleen maar gas te geven en te remmen. Makkelijker kan niet.'

Ik leg haar kort uit hoe alles werkt en laat haar dan haar gang gaan.

Ze drukt de startknop in waardoor de motor grommend tot leven komt. Haar ogen beginnen te stralen bij dat geluid.

Met een tevreden grijns kijk ik toe. Als ik haar al blij kan maken door haar enkel in mijn auto te laten rijden, dan mag ze die zo vaak lenen als ze wilt.

Fuck. Ik had nooit gedacht dat ik mijn dierbare sportwagen zo makkelijk aan iemand anders zou kunnen overdragen. Blijkbaar heeft Holly dat effect op me.

Heel voorzichtig trekt ze op en rijdt het bosweggetje af, terug naar de openbare weg.

'Hier naar rechts,' zeg ik als we aan het eind van het pad komen.