𝐋𝐨𝐯𝐞 𝐓𝐨 𝐇𝐚𝐭𝐞 𝐌𝐞

𝟐𝟏 | 𝐉𝐮𝐬𝐭 𝐀 𝐃𝐫𝐞𝐚𝐦

• POV HOLLY •

Voor de derde keer lees ik het berichtje op mijn telefoon om er zeker van te zijn wat er staat:

Zal ik je vanavond om 7 uur komen ophalen op voor onze date?

Als ik dit berichtje moet geloven, dan heb ik gisteravond blijkbaar "ja" gezegd tegen een date met Noah. Dé Noah Davis, aka Griekse God.

Wat heb ik gisteren in godsnaam allemaal gedaan? Of beter gezegd: hoe dronken was ik?!

Waarschijnlijk behoorlijk dronken, want ik werd vanmorgen wakker in dezelfde kleren van gisteravond en met een flinke kater. Gelukkig is dat na een paar pijnstillers al een stuk afgenomen.

Fronsend kijk ik weer naar mijn telefoon. Eerst al die rare droom over Aiden, en nu dit? Al moet ik zeggen dat mijn droom van vannacht waar Aiden de hoofdrol in speelde, zeker geen straf was.

Het leek haast wel echt toen we in mijn droom aan het zoenen waren op de achterbank van een auto. Zelfs mijn lippen voelden vanmorgen gezwollen aan waardoor ik me afvroeg — en zelfs hoopte — of het echt was gebeurd, maar toen ik Aiden vanmorgen zag reageerde hij net als anders.

Kortaf en pissig.

Het moet dus wel een droom zijn geweest — een hele, héle fijne droom. Ik bijt mijn onderlip om een glimlach te verbergen bij de herinnering.

'Lieverd?' Mijn vader kijkt me met opgetrokken wenkbrauw aan.

'Hm? Wat?'

'De auto?' Hij gebaard naar de Volkswagen waar we voor staan.

Ik schud de gedachte aan de heerlijke droom snel van me af en stop mijn telefoon weg. Dat berichtje van Noah zal ik later wel beantwoorden. Nu heb ik belangrijkere dingen te doen.

Ik richt mijn aandacht op de verkoper van de autodealer die de tijd heeft genomen om ons door het aanbod van hun auto's te nemen.

De man glimlacht kort naar me en gebaard dan eveneens naar de Volkswagen. 'Het bouwjaar is 2013 en hij heeft net 60.000 kilometer gelopen dus hij kan nog wel een tijdje mee.'

Ik laat mijn vingers over de motorkap van de witte Volkswagen Beetle glijden. Het is dan wel geen flitsende Maserati, maar het is wel een cabrio dus dat vind ik al geweldig. En het beste van alles: hiermee kan ik me verplaatsen zonder afhankelijk te zijn van iemand anders.

Ik werp een blik op het prijsbordje dat op het raam ligt.

Dat is nog te doen. Het is iets meer dan ik in gedachten had om uit te geven, maar ik had het expres iets lager aangehouden dus er is nog wel wat ruimte in mijn budget.

Ik zet mijn zonnebril op mijn hoofd die grotendeels dient om mijn kater te verbergen, en glimlach naar de verkoper. 'Ik neem hem.'

De verkoper knikt tevreden. 'Fantastisch. Zullen we naar binnen gaan om alle papieren in orde te maken?'

—

Ruim een uur later zit ik met mijn vader op het terras van een schattige bistro en heb ik eindelijk even tijd om een berichtje naar Noah te sturen om onze date te bevestigen.

Om eerlijk te zijn was ik liever niet gegaan, vooral niet nu Aiden weer door mijn hoofd spookt, maar ik heb gisteren "ja" gezegd en als ik ergens fel op ben, dan is het wel dat mensen hun afspraken moeten nakomen.

Dus dat geldt zeker voor mezelf.

Ik stop mijn telefoon weer weg en begin aan de heerlijke pasta met kip die voor me staat.