𝐋𝐨𝐯𝐞 𝐓𝐨 𝐇𝐚𝐭𝐞 𝐌𝐞

𝟏𝟒 | 𝐂𝐫𝐚𝐳𝐲-𝐚𝐬𝐬 𝐄𝐱

• POV HOLLY •

Alice loog niet toen ze zei dat het project van de Arquette's veel tijd in beslag zou gaan nemen.

De afgelopen week heb ik keihard gewerkt om de wensen van de Arquette's door te voeren in de ontwerpen en nog steeds ben ik niet klaar.

Een van deze dagen zal ik naar de villa gaan, die nog altijd in aanbouw is, om het met eigen ogen te kunnen bewonderen. Maar voordat ik dat kan doen, moet ik wel een eerste ontwerp klaar hebben zodat ik een beginpunt heb.

Mijn oog valt op de tijd die bovenin het scherm van de iPad staat die ik vast heb. Ik slaak een zucht. We zijn al bijna twee uur aan het overwerken.

Tegenover me probeert Evie een gaap te onderdrukken.

Ze had erop gestaan om te blijven helpen. Daar ben ik haar ontzettend dankbaar voor, want ik kan alle hulp nu wel gebruiken aangezien Noah niet langer kon blijven.

'Evie?'

Ze heft haar hoofd op en verplaatst haar ogen van de laptop naar mij. 'Hm?'

'Ga jij maar naar huis. Ik ben hier toch nog wel een poosje.'

Verbaasd kijkt ze me aan. 'Weet je het zeker? Ik wil gerust blijven hoor.'

Die meid is veel te loyaal.

Ik schud mijn hoofd en glimlach. 'Dat is lief, maar nee. Het is nergens voor nodig dat we allebei onze avond opgeven voor werk.'

Vertwijfeld kijkt ze me aan maar laat dan haar schouders hangen. 'Oké, maar als je me toch nog nodig hebt, bel me dan alsjeblieft.'

Ik knik, ook al weet ik dat ik haar echt niet meer terug naar kantoor zal laten komen zodra ze die deur uitloopt. Ze verdiend een avondje vrij.

Terwijl ik me weer op de iPad richt, bergt Evie haar laptop op en gooit het vuilnis weg van ons eten dat we hadden laten bezorgen.

'Geniet van je avond – of van wat er nog van over is,' zeg ik als ze haar jas aantrekt.

Evie werpt een blik op mijn bureau waar we de laatste uren aan hebben zitten werken. Normaal gesproken is mijn bureau altijd netjes geordend maar nu is die bezaait met papieren en verschillende staaltjes van materialen.

'Jij... ook,' zegt ze langzaam waarna we allebei zachtjes grinniken.

Ik vind het niet zo erg om extra uren in dit project te stoppen. Ik wil gewoon dat alles perfect is en dat ik Alice en Reese trots kan maken.

Ook al is dat niet helemaal de enige reden, want ik ben nog altijd gebrand om een zeker iemand het tegendeel te bewijzen dat ik wel degelijk talent heb voor dit vak — iets wat een goede motivatie voor me blijkt te zijn.

Nadat we afscheid hebben genomen loopt Evie mijn kantoor uit. Via de glazen wand zwaait ze nog even naar me en stapt dan de lift in.

En dan ben ik helemaal alleen op kantoor.

—

Er is inmiddels ruim een uur verstreken als ik het laatste mailtje verstuur met een update naar de Arquette's. Ik zet mijn bril af – die ik alleen voor het werk heb – en leun achterover in mijn bureaustoel.

Vermoeid wrijf ik in mijn ogen. Met een blik op de van vloer-tot-plafond hoge ramen in mijn kantoor, zie ik dat het, op de stadslichten na, zo goed als donker is buiten.

Oké, genoeg gewerkt voor vandaag.

Ik stop de iPad in de la van mijn bureau en sluit de computer af waarna ik alle papieren netjes tot een stapeltje maak.