Uncovered Cases

15. Cyphered Truth

"I'm willing to commit mistakes, if there's someone else who's willing to learn from it."

-Heiji Hattori

-----

Chapter 15:
Cyphered Truth

· · ────── ·𖥸· ────── · ·
RAINE

Based on the name I saw on one of the papers on the desk in the office, I know who the owner is. In fact, I may have received something from that person.

"Jerico Tan," wika ko sa aking sarili habang nakadungaw sa may balkonahe.

The surroundings are quite gloomy, so I can feel the warmth in the air. There aren’t many people outside, perhaps because they’re occupied with tasks at their own homes.

"May binigay siyang isang bagay sa akin. Saan ko ba iyon inilagay?"

I know that somewhere in the shadows, someone is watching, wanting to track my every move. Mayroon na akong hinala kung sino ang dumukot sa bago kong kasama kahapon. Kailangan kong mag-ingat!

Upang maiwasan ang mga matang maaaring nakatutok sa akin ay bumalik na lamang ako sa loob at isinarado ang pintuan papunta sa balkonahe.

Sa may kusina ay nakita ko si Zane na nakatayo na naman sa isang tabi. Kanina ko pa siya sinabihan pero parang nag-loading na naman ang kaniyang isip.

"Ayaw mo ba?"

Siguro ay inaantok na naman ang taong iyon. Sino ba naman kasi ang iinom ng kape matapos makaranas ng bagay na hindi niya pa nararanasan dati?

"Bilisan mo na kasi may pupuntahan tayo mamaya."I’d like to have someone with me whenever I go out of the house. Hindi ko talaga gustong makipag-usap nang basta-basta sa ibang tao.

"Ano? Kailangan kong matulog." Nananahimik lang akong naghahanap ng kung ano mang ibinigay sa akin ni Sir Tan nang marinig ko ang pagsagot niyang iyon.

We’ve planned to go out together later. He’d better not say he doesn’t want to if he doesn’t want to see me get upset.

"May sinasabi ka?" tanong ko sa aking mahinahong tono.

Bukod sa pakikipag-usap sa ibang tao ay ayoko rin ng pabago-bago ang plano ko.

"Uy! Ang ref, nakabukas!"

"Ah!" sigaw nito sabay sira ng refrigerator kahit na hawak-hawak pa ang adobo ko.

It turns out my new companion is quite foul-mouthed.

Before long, I remembered what that thing was—a letter he gave me a few days ago.

"Gusto mo bang lumipat na lang ng apartment?" Kahit hindi niya sabihin ay alam kong naiilang pa rin siya – hindi dahil sa babae ang kasama niya sa isang bahay subalit dahil sa maaaring hindi siya sanay sa pag-uugali ko.

"Bakit, hindi mo ba gustong may kasamang lalaki rito? Sabi mo naman ayos lang, hindi ba?"

"Oo, ayos lang pero sa iyo, ayos lang ba?" dagdag ko.

"Ayos lang naman kaso hindi ba't delikado ito? Hindi ba ilegal ito sa ibang bansa?" tanong niya na napaupo sa lamesang hilig niyang upuan sa kusina kapag titingin sa akin sa sala.

"I can always lock my bedroom door, and I know how to defend myself," sagot ko. Hindi niya ako kilala at alam kong alam niya iyon. If he did me wrong; he might get double the repercussions in return. "Alam kong mapagkakatiwalaan ka dahil babae ang kapatid mo."