Language: Filipino
· · ────── ·𖥸· ────── · ·
Volume 1: THE GAME GOES ON
Paano kung magising ka na lang bigla sa isang mundo na hindi mo pinangarap?
Matapos ang trahedyang naganap, kinuha mula kay Lorraine ang lahat. Habang tinatahak ang bagong real...
"Relying on someone else without exerting any effort of your own is just not right. Because the one you rely on most, candisappear, at any time."
- Jodie Starling
-----
Chapter 18: Nueva Aurora University
· · ────── ·𖥸· ────── · · RAINE
After observing Mr. Jerico Tan's flat, suspicion gnawed at me.
Sa muli ay ipinikit ko muna ang aking mga mata. Nakakandado ang kuwarto ko at pati na rin ang bintana.
•☽────✧˖°˖☆˖°˖✧────☾•
Sa loob ng aking isipan ay sinalubong ako ng mga bagay na nakita ko sa Apartment 217A. Nakabalik muli ako sa dati naming bahay — mag-isa at nakaupo sa maliwanag naming sala.
"Raine de Verra," I read aloud, echoing the name from the letter found in the flat owner's room.
Raine de Verra, Tama ako! It's h—
Naputol ang parteng iyon. Sa baba nito ay mayroong nakasulat na Stay Away!
The handwriting suggested a woman's touch — more gentle and delicate. Moreover, the ink used for those two words matched the ink of the symbol found in the office.
Oops! Ang larawang ito ay hindi sumusunod sa aming mga alituntunin sa nilalaman. Upang magpatuloy sa pag-publish, subukan itong alisin o mag-upload ng bago.
Research indicates that men's handwriting tends to be hurried, sloppy, and spiky, while women's is more regular and neat.
Mr. Tan's handwriting, on the other hand, was notably hurried. The scattered papers in the room suggested he had returned home directly from the office.
Nakauwi siya upang magsulat ng bagay na iyon subalit noong nahanap na siya ng misteryosong babaeng iyon ay naputol ito. Maaaring may kumuha kay Mr. Tan!
"Kung sino man ang taong may hawak sa kaniya, ayaw niyang mangialam ako sa nangyayari," sambit ko sa aking sarili. "Pero bakit naman ako susulatan ni Mr. Tan? Hindi ko naman siya kakilala o kamag-anak pero sa mga oras na nagmamadali siya ay pangalan ko ang sinulat niya."
Tumayo ako at saka naalala ang isa sa mga bagay na gusto ko nang kalimutan.
Nakatayo ako sa harapan ng gusali ng apartment namin, at doon ko nakita ang aking sariling naghahanap ng paraan papunta sa loob ng apartment ni Mr. Tan.
One section of the apartment's bay window was ajar, but the issue is that it was slightly too high for me to reach. Dahil doon ay nakailang ulit din ako ng pag-akyat dito hanggang sa naisipan ko ring humiram ng isang upuan at saka na umakyat.
"Nakakainis, buti ay walang nakakita sa akin." Just as I was about to give up, a sudden inspiration struck me.
"If Mr. Tan was indeed taken, the woman who abducted him might have used that window to enter, too," wika ko. A print on the window's glass, which I had overlooked earlier, suddenly resurfaced in my memory.
