My Innocent Girl

47

Ngayon ang araw nang opening nang happiness airline. Kagabi matapos namin mag usap ni mark ay umuwi rin kami agad ang masasabi ko lang ay may closure na kami.

Hindi ko alam dapat ba ako maging masaya kasi finally nalaman ko ang rason kung bakit siya nakipag hiwalay noon ewan ko anong dapat maramdaman.

"Lets go." Aya ni kuya h buo kaming pamilya na tutungo sa airlime ngayon inimbitahan ko rin ang mga kaibigan ko pati si janine.

----

Airline

Pag labas ni dad ay samut saring PSg ang lumibot ito ang mahirap kapag kasama mo ang presidente agaw atensyon kahit sa kalsada.

Ang daming media buti nag ayos ako, Hawak ni daddy ang kamay ko pa pasok sa loob.

"Mr, president ano po masasabi niyo sa airline nang unica hija niyo?" Ani nang humarang sa amin hinarang siya ng body guard pero pinigilan ito ni dad.

Lumapit naman sa amin yung lalaking taga media at inilapit ang mic kay dad.

"First of all I want to congratulate my princess, Bilang ama mo ako ang pinaka proud sa'yo I love you." Ani niya habang nakaharap sa akin.

"I love you, Dad." Nakangiti kung sagot.

Nag lakad na uli kami pa pasok sa loob nang airline patang naging birthday event ang nangyare sa dami ng pagkain nag paalam muna ako kay dad at mom pati kayla kuya dahil pupuntahan ko sila layla.

"Hey." Ani ni janine sa kalagitnaan ko sa pag lalakad.

"Hala, Thank you sa pag punta!" Niyakap ko siya matapos sabihin iyon.

"Ikaw pa ba malakas ka sa'kin eh!" 

"Sige na punta ka muna kayla kuya puntahan ko lang sila layla maya punta ako roon." Tumango lang siya at nag lakad papunta kayla kuya grabe hindi mo aakalain na si janine iyon apaka gwapo.

"Ganda mo naman miss madam!" Bungad ni layla matapos ako halikan ganoon din si maxine niyakap naman ako ng mga boys including mark siya ang huli kaya halos maestatwa ako matapos ang yakap na iyon mula sa kanya.

"A-ah thank you sa pag punta niyo ha!" Saad ko ng bumalik ako sa wisyo.

Kanina pa lang umaga umalis iyong mga bata sa bahay ampunan sa disney land sila nag punta, Lahat iyon ay ako ang gumastos apaka saya sa puso makita ang mga ngiti nila.

"Kailan kayo free baka naman pwedeng-pwede na tayo pumunta sa ibang bansa na walang iniintinding babayaran na flight oh!" Ani ni layla.

"Naunahan mo ako aayain ko sana kayo eh!" Busangot kong ani.

"Rarara kailan ba?" Maligalig na ani ni mac.

"New york tayo." Saad ni calvin.

"Huwag kang feeling boy may asawa na si maisy!" Ani ni mark na tinawanan namin.

"Kita mong higpit nang nag babantay roon e." Sabi naman ni dave.

"Porket new york si maisy agad." saad ni calvin.

Inasar nila ng inasar si calvin hanggang sa na isip nila ang korea roon na lang daw. bukas ang usapan namin dahil bukas ay linggo lahat ay libre.

Naghiwahiwalay kami dahil kumuha nang pagkain ang iba naiwan kami ni mark.

Aalis na sana ako ng hawakan niya ang braso ko.

"A-ah congrats, may regalo ako sa'yo." Ani nito at iniabot ang box.

Agad kong kinuha iyon at binuksan, kwintas ang laman nito at eroplano ang pendant ang ganda!

"Wow! Ang ganda salamat."Kinuha niya iyon at sinuot sa akin.

"Gusto ko sana bumawi sa'yo." Bulong niya habang isinusuot ang kwintas sa akin.

Humarap ako sa kanya matapos niyang masuot napatingin ako sa pendant.

"Walang nag bago sa nararamdaman ko ashley, wala." Walang alinlangan niyang ani kaya agad akong napaharap sa kanya.

"Makapal na siguro ang mukha ko para sabihin iyon pero ayoko naman nang kimkimin sa apat na taon na pangungulila ko sa'yo ay ang dami kong natutunan."

"Kagaya ng pahalagahan habang andyan pa." seryoso niyang saad.

"Gusto ko bumawi sana." Tumingin siya sa mga mata ko punong puno nang sinseridad ang kanyang mga mata.

"H-ha? Sige." Ewan ko ano ang naisagot ko hindi ko alam dahil hindi nag pi proseso ang utak ko.

"Let me call on Ms. ashley joy finley for cutting the ribbon." Iyon na lang ang nag pabalik sa akin sa wisyo tsaka ang ingay nang palakpakan nang mga tao.

"Woah! KAIBIGAN KO IYAN!" sigaw ni layla.

Nag lakad ako patungo sa gitna na roon ang pinto eh naroon na rin sila mom and dad tska sila kuya.

Nang magupit ko ang ribbon kasabay noon ang pasasalamat ko sa diyos na nagawa ko ang pangarap kong airline, Finally!

------

Ngayon ang araw na pupunta kami sa korea 5am ang kitaan namin at sa airline na kami mag kikita.

Palabas na ako ng bahay si kuya bert ang mag hahatid sa akin kaso tumungo kami  palabas nang gate akala ko na roon ang kotse pero halos manluwa ang mata ko ng makita si mark nakasandal sa pinto ng BMW na kotse niya bakit na rito iyan? Tska bakit parang hindi siya napapanisan nang laway kapag natutulog piste! Alasingko pa lang pero yung mukha niya parang handang-handa na.

"Wassup kuya bert, miss kita!" Ani nito aba close pa rin sila.

"Thanks kuya." Ani niya.

"No prob, Huwag mo pababayaan alaga ko ha!" Kunwaring saad ni kuya bert.

"Naman kuya hindi na uulit ito ano!" Nag paalam si kuya bert sa akin ako naman halos malukot ang noo sa pag tataka.

"kinontsaba ko si kuya bert na ako na lang susundo sa'yo." Kinuha niya ang maleta at yung bag ko pinagbuksan din ako nang pinto sa front seat sumakay na lang ako.

Alangan namang mag lakad ako, duh!

"Na roon na ata sila layla kanina pa nangungulit sa akin." Ani ko pag pasok niya.

"Mga excited akala mo ngayon lang makakapunta sa korea." Tska siya nag simulang mag maneho.

Umilaw ang phone niya na asa gitna namin nagulat ako nang makitang picture naming dalawa ni kitty ang lock screen niya agad kong iniwas ang tingin ko roon, Parang nag pa party ang lamang loob ko. Lockscreen lang iyan ashley!

Naalala ko naman bigla si kitty baka pwede ko na siya mahirap miss na miss ko na anak ko yung mga pasalubong ko sa kanya na binibili ko sa mga bansang pinupuntahan ko naiipon na sa bahay.

"Ah pwede ba mag request?" Tanong ko sa kanya ngumiti siya habang nakaharap pa rin sa kalsada.

"Hmm, "Nu yon?" Tanong nito.

"Pwede ko ba mahiram si kitty pag balik natin dito?" Tila nag bago ang ekspresyon sa mukha niya, OMG ash baka ayaw niya.

"P-pero kung hindi pwede sige huwag na lang." Bawi ko sa sinabi ko.

"Pag balik natin dito pupuntahan natin siya miss ka na niya sobra." Hindi ko alam bakit may bahid nang lungkot ang boses niya.