~ KAHVERENGİ ~ +18

ŞANS!

Her insanın hayatında belli bir dönüm noktası vardır. Ancak alya ve kağan için bu dönüm noktası kısır bir döngü olmuştu.ikisi de nereye, nasıl , ne şekilde hareket edeceğini bilmiyordu..

artık ikisinin de çok fazla sorumluluğu vardı.. artık sadece birbirleri için değil  ikisini birbirine bağlayan parça için savaşacaklardı.

bundan sonra herşey onun içindi.. 

Mırıldanan kızına baktı alya..ne kadar masumdu.. herşeyden habersiz..etrafındaki herşeyden bir haber, dünyanın en saf en temiz şeyi..

-herşey senin için....

diye fısıldadı kızını öptükten sonra.kapının çalmasıyla baktı.yavaş bir şekilde 

-alya hanım kahvaltı hazır efendim..kağan bey erken çıktı. dilerseniz kahvaltınızı odanıza getireyim.

-hayır teşekkür ederim.. aşağı ineceğim..

yardımcı onaylayıp çıkarken alya bebeğine bakıp yavaşça kalktı. minik kuşu yine uyumuştu.

aşağı adımlayıp masaya oturdu. güzel bir kahvaltı yaptı.. yardımcılar masayı toplarken alya pencerenin önüne oturdu.. bir süre dışarıyı izledi.ardından kalktı. hava güzeldi.. bebeğiyle güzel bir yürüyüş yapabilirdi.odasına çıkıp kızına baktı.

-uyanmış mı annesinin prensesi..hadi bakalım..cicilerimiz giyip dışarı çıkalımm!

önce kızını giydirdi.sonra kendisi giyindi.. hafif bir makyaj yapıp dışarı adımladı.. bebek arabasını hazırlamalarını söyledi yardımcılara.. o kızıyla oynarken araba hzaırlandı.. alya bebeğini arabasına yerleştirdi.gözlüğünü taktı. kızıyla yürürlerken telefonu çaldı..

kağan arıyordu.. alya tereddütte kalıp açtı.. içinde ki yorgunluk çok büyüktü o yüzden tartışma istemiyordu.

-alo?

-napıyorsun?

kağanın sesini duyduğunda gözlerini devirdi.. ne zaman kavgalı olsalar , kırgın olsalar kağan bu şekilde konuşurdu.

-dışarıdayım?

-anlamadım?

dedi kağan kelimelere vurgu yaparak.

-dışarıdayım.. yürüyüş yapıyorum.

-arya nerde?

-yanımda.. birlikte çıktık.. hava alması ona da iyi gelir diye düşündüm.

-anladım. tabi hava alması iyi gelir illaki.. nerdesiniz?

-evin yakınlarındayım kağan.. merak etme uzak bir yere gitmedim.

dedi sert bir tavırla..

-sadece sordum alya.

- her neyse.. 

dedi alya kestirip atarak.. 

-sen neden aradın?

-seni merak ettim.. seni ve kızımı..

alya cevap vermese de tebessüm etti..

-iyiyiz biz..

-benim nerde olduğumu sormadın ama bende söyleyeyim.. eski bir arkadaşımla görüştüm.vee...akşama bize yemeğe davet ettim..

-bunu neden şimdi söylüyorsun? sana inanamıyorum.

dedi alya gergin bir ses tonuyla.

-ani gelişti.

alya nefes verip kızına baktı.

-tamam.. hazırlıklara başlayayım ..

-eve dönmene gerek yok.yani eğer dışarda takılmak istiyorsan.ben yardımcılarla konuştum..