~ KAHVERENGİ ~ +18

GÜVERCİN!

"-aşağıda ne oluyor? Kim bu adam herkes neden gerildi bu kadar?"

Alya aşağıdaki gerginliği üstünden atamamışken edaya baktı.

"-amcam.. Yani babamın düşman olduğu kardeşi.. Araları kıyamet derecesinde bozuk. Yüzyüze onu hiç görmedim bile. Babaannem anlatmıştı bir kere. Annem ve babamdan gizli. Resmini görmüştüm. "

Alya kaşlarını çatarak baktı. Anlam veremeyerek sordu.

"-peki araları neden bozukki? Yani ne olmuş olabilir bu kadar kötü? "

Eda omuz silkti.

" - boşversek daha iyi bence. Yada sen abime sor. O herkesten daha çok biliyor neler olduğunu"

Alya gergin bir nefes verdiğinde kapı açıldı. İkiside şaşkınca baktılar. Nisa hanım içeri girdiğinde alya yutkundu. Nisa hanım dan çok çekiniyordu. Çünkü nisa hanım çok ciddi bir kadındı. Dikdatör tavrı alyayı tedirgin ediyordu.

"-abla neler oluyor? Neden gelmiş bu adam şimdi.. Ne işi var burda?"

"-sormak istediğin herşeyi babama ve anneme sorarsın... Kağanın söylediklerini duydunuz değilmi? Aşağı inmek yok. Saçma sapan birşey yapmaya kalkışmayın."

Son sözünü alyanın gözünün içine bakarak söylemişti. Resmen herşeye burnunu sokma demişti üstünü kapatarak. Alya gözlerini kaçırıp yutkundu zorla. Nisa hanım gözlerini alyanın üstünden alıp kapıya yürüdü.

" - kağan bilmeniz gerekeni söyler.. Annem ve babamda.. O yüzden merak etmeyi bırakıp söylenene uyun"

"-sen nereye gidiyorsun?"

"-şehir dışına çıkmam gerekiyor. Sonra konuşuruz"

Dedi nisa hanım çıkmadan önce. Eda sıkılmış bir tavır sergileyip ofladı..

"-offff aşağıda ne konuşuluyor o kadar merak ediyorum ki!"

Alya edayı süzüp penncereye doğru yürüdü. Gökyüzüne baktı gergin bir nefes verip..

*
*
*

Aşağıda ölümcül bakışlar hakimdi. Kağan dişlerini sıkmış her an avının üzerine atılacak bir aslan gibi arsel beye bakıyordu. Toprak bey bir adım öne gelip kağan ve arsel beyin arasına girdi.

"-evimden gitmen senin için en iyisi olur. Yaşananlardan sonra seninle benim aramda kan bağı bile kalmadı"

"-annelerimiz ayrı olsa bile.. Babalarımız bir.. Sen istesende istemesende benim öz kardeşimsin. Beni baba yurdumdan kovamazsın.."

"-burası benim evim! "

Toprak bey arsel beyin gözünün içine bakarak söylemişti son sözlerini. Arsel bey gülümsedi toprak beyin aksine alaycı bir tavırla.

" - kötü bir niyetle gelmedim. Annemi görmek istedim.. Bir evladı daha olduğunu unutmuş annemi görmeye geldim. "

Hazal hanım yutkundu toprak beye bakarak.

"-annemle son konuştuğumuzda yiğenlerimden gururla bahsetti. Merak ettim. Kendi gözümlede görmek-"

" - benim evlatlarımı görmesi gerekenler görüyor. Görmesini istemediğim insanlarında sonu belli"

Dedi toprak bey uyarıcı bir ses tonu ve bakışıyla. Arsel bey gülerek toprak bey ve kağana baktı.

"-veliahtını da kendine benzetmişsin. Bakışlardaki soğukluk ve sesindeki ölüm çığlığı.. Tıpkı sen. Burada son bulunduğumda daha anne karnındaydı. Şimdi ise kocaman bir delikanlı olmuş. Öyle bir delikanlı ki babasının tek evladı deniyor"