~ KAHVERENGİ ~ +18

Küçük Mucize!

-Alya hanım ? bir şey mi istediniz ?

-Hayır. Büyükanneme gideceğim. Hazal hanım sorarsa öyle söylersiniz.bunu da hazal hanıma verirsiniz..

-Peki efendim.

Alya elinde ki zarfı uzattı.  güneşin ilk ışıklarıyla evden ayrılmıştı.. arabaya bindiğinde o kadar dalgındı ki şöforünü bile duymamıştı..
Kendine geldiğinde aynadan ona bakan şoföre baktı.

-alya hanım ?

-E – evet şey.. neslin hanıma gidiyoruz..

Araba çalıştığında arkasına yaslandı. Bugüne kadar olan tüm yaşananları düşündü.. o kadar yorulmuştu.. bitkinleşmişti ki…kendini tanıyamıyordu.. zayıflığı, çaresizliği utanılır  dereceye gelmişti.
Yalnız başına ayakta kalmaya gücü kalmamış hale gelmişti..eski halinden eser yoktu.toparlanmak istiyordu. Tekrar ayağa kalkması gerekiyordu.
Arabadan indiğinde uzun bir nefes alıp  karşısında ki villaya  ve etrafına bakındı.uzaktan ne kadar güzel ne kadar heybetli gözüküyordu herşey.yavaş adımlarla villaya doğru yürüdü.kapıyı çaldı.. soğuktan elleri kızarmıştı.. kapı açıldığında kesik bir nefes aldı..evin yardımcısı alyayı görünce gülümsedi.

-Alya hanım! Hoşgeldiniz efendim..

-Merhaba..

-buyrun !

Alya içeri geçti kararsız adımlarla.. etrafına bakındı.

-Kahvaltıya yetiştiniz efendim..hemen masayı hazırlıyorum..montunuzu alayım.

Alya  montunu uzatıp gülümsemekle yetindi.. koltuğa oturup ellerini birbirine sürttü.
derin bir nefes alıp arkasına yaslandı..ardından neslin hanımın şaşırmış ama bir o kadarda sevinmiş ses tonu duyuldu.

-Alya! Canım benim hoş geldin..

Alya gülümseyerek ayağa kalktı.neslin hanım gibi gülümseyip babaannesini sarmaladı.

-çok mutlu oldum seni gördüğüme.nasılsın bakalım.kahvaltı yapmadın değil mi sana çok güzel bir sofra kurduracağım.

Neslin hanım ayaklandığı sırada alya elinden tuutu.

-neslin hanım lütfen oturun.ben ..sizinle konuşmak için geldim.

Neslin hanım sorar bakışlarla kaşlarını çattı.

-neler oluyor.. iyi misin çocuğum ?

-neslin hanım..ben.. evden ayrıldım..

Neslin hanım şaşırmış şekilde koltuğa oturdu. Alyanın yanıbaşındaydı.

-o da ne demek..?

Alya mahçupça başını eğip elleriyle oynamaya koyuldu..

Neslin hanım bir süre onu süzüp arkasına baktı.

-alyaya su getir kızım!

Yardımcı mutfağa giderken neslin hanım alyanın çenesinden tuttu.

-Şimdi derin bir nefes al..biraz sakinleş ve neler olduğunu bana anlat bakalım.

Yardımcı suyu alyanın önüne koyup uzaklaştı.. alya suyundan yudumlayıp derin bir nefes aldı..
Başından beri olan, kağanla aralarında geçen herşeyi bir bir anlattı.neslin hanım şaşkın ve üzgün bir tavırla yutkundu..

-Hazal ve toprak ne dedi bu işe ? haberleri var mı?

-sabah erken ayrıldığım için yüzyüze konuşamadık. Ama ona bir mektup bıraktım.