~ KAHVERENGİ ~ +18

OYUN!

-Hadi git ve karını uyandır. baban aşağı inmeden ikinizde masa da olun.

alya gözlerini hazal hanımın sesiyle açtı.kağanla konuşuyorlardı.yavaşça doğrulup vücudunu esnetti. saçlarını kulağının arkasına sıkıştırıp kalktı. elini yüzünü yıkadı.. kasıkları acıyordu.. boy aynasının karşısına geçti.karnını açıp baktı.. kollarıyla karnını sarmalayıp eskileri düşündü..yaşadıkları göznün önünden bir bir geçti.. dolan gözlerini yukarı kaldırıp beyaz tavana baktı.. gözlerini sildi..dikkatini çeken şeyle kaşlarını çattı.karnına dokundu.asık suratı hafif bir tebessüme büründü.gülümsedi sonra kocaman.karnı büyümeye başlamıştı..okşadı yavaş hareketlerle.

-uzun zamandır konuşamıyoruz değil mi?..anne seni unutmadı.sadece babanın bana ihtiyacı var.

karnını okşarken bir anda kapı açıldı.alya korkuyla sıçradı.kağan içeri girdiğinde gülümsedi.kağan önce gözlerine ardından karnında ki ellerine baktı.

- günaydın!

dedi samimi bir tebessümle.kağanın tavrı alyaya göre soğuktu.. alya gidip sarıldı. yanağına öpücük konduracakken kağan çekildi.alya bozulsa da taviz vermemeye çalıştı.

-uyuyakalmışım.. sen erken mi uyandın.?

-evet işlerim var çıkmam gerekiyor.

dedi kağan gözleriyle birşeyler ararken.. masanın üstünden bir kaç parça birşey alıp kapıya yöneldi.

-kahvaltı yapmayacak mısın?

dedi alya engel olmak isteyerek. kağan ona ters bir bakış attı.

-işlerim var dedim

tersleyen yüzü ve sesi alyayı kırmıştı.kağan bunu önemsememiş gitmişti. alya yatağın üzerine oturdu. arkasına dönüp beyaz yastıklara baktı.. dün gece yaşananları düşündü.göz yaşı yanağına süzüldü.kapının çalmasıyla hızlı bir şekilde gözyaşını sildi.. hazal hanım içeri girdi.

-alya! günaydın kızım..kağan çıktı?

-evet anne. işleri olduğunu söyledi.

-sen iyi misin?

dedi hazal hanım alyayı süzerek. alya başını salladı.

-iyiyim anne. sorun yok..

hazal hanım gülümsedi.

-güzel hadi o zaman üzerini giyinip aşağı in..

alya başını sallamakla yetindi.hazal hanım çıktığında alya dolabını açtı.hazal hanım yine annelik hissiyatını konuşturup alya için kıyafetler aldırmıştı.hamileliğine uygun kıyafetlerdi.alya beyaz kazağı ve kot bahçıvan tulumu alıp giydi.. kırmızı bandanasını bağlarken telefonu çaldı.. baktı bandanayı kenara bırakıp.. bilmediği bir numaraydı.kapadı.aşağı indiğinde hazal hanım gülümsedi.tulum karnını belli ediyordu.memnuniyetle gülümseyen hazal hanım ekmek sepetini masaya bıraktı..

-sema.. servise başlayın kızım!

ardından alyanın yanına gelip karnını okşadı..

-sanki büyümeye başlamış ha? çok heyecanlıyım acaba kız mı erkek mi?

gülümsedi alya burukça..bunu kağanın söylemesini beklemişti.

-günaydın!

dedi hazal hanım gülümseyerek alyanın arkasında bir noktaya bakarak.alya arkasına dönüp gülümsedi hazal hanım gibi.toprak bey gülümsedi huzurlu bir nefes verip.

-size de günaydın..hadi bakalım oturun..

hep birlikte masaya oturdular.. görevliler servis yaparken alya gözlerini toprak bey ve hazal hanıma çevirdi..yaşları ilerlemesine rağmen hazal hanım hala ona ilk gün ki gibi hizmet ediyordu..yıllar onlardan hiçbirşey almamıştı..ardından kağanla kendisini düşündü.acaba onlarda başarabilecek miydi onlar gibi olmayı..