ဇာတ္ပို႔တစ္ေယာက္ရဲ့ အဆံုးသတ္ ( ဇာတ်ပို့တစ်ယောက်ရဲ့ အဆုံးသတ် )

Arc.2.15

က်ိဳးယဲ့ဟန္သည္ လႊတ္ထြက္သြားေတာ့မၫ့္ စိတ္အား ထိန္းလိုက္ကာ ခပ္ေျဖးေျဖး ေလ်ွာက္သြားလိုက္သည္ ။ ခ်င္ယြင္ခ်ီ ၏ အၾကၫ့္သည္ တစ္ခ်က္ ေအးစက္သြားေသာ္လည္း ပံုမွန္ ျပန္ျဖစ္သြားခဲ့သည္ ။ လုဖုန္းက သာမန္ ေခါင္းတခ်က္သာ ညိတ္ျပလိုက္သည္။ က်ိဳးယဲ့ဟန္အား  ေမ်ွာ္လင့္ခ်က္ မထားေစခ်င္ေပ။ ေမ်ွာ္လင့္ခ်က္နဲနဲေလးကေတာင္ က်ိဳးယဲ့ဟန္ သည္ ဒီထက္ ပိုနာက်င္ရလိမ့္မည္ ။ အေၾကာင္းမွာ သူ႔အတြက္ အျခားလူတစ္ေယာက္ကို ထပ္ခ်စ္ဖို႔ မျဖစ္ႏိုင္ေတာ့ေသာေၾကာင့္ပင္ ။

က်ိဳးယဲ့ဟန္ သည္ လုဖုန္း၏ အျပဳအမႈေၾကာင့္ စိတ္ပ်က္မႈတခ်ိဳ႕ ျဖတ္ေျပးသြားခဲ့သည္ ။ အကယ္၍ လုဖုန္းက သူ႔အား ရြံ ့ရွာသၫ့္အၾကၫ့္ ဒါမွမဟုတ္ မုန္းတီးသၫ့္ အၾကၫ့္ျဖင့္ ၾကၫ့္ပါက ထိုသူ၏ စိတ္ထဲတြင္ သူသည္ တစ္ေတာင့္တစ္ေနရာ ရိွေနေသးသည္ဟု ဆိုႏိုင္ေလသည္ ။ က်ိဳးယဲ့ဟန္ က နာက်င္စြာ ၿပံဳးလိုက္မိသည္ ။ ' ေမ်ွာ္လင့္ခ်က္ ေသးေသးေလးေတာင္ မေပးႏိုင္ဘူးလား ကိုကိုရယ္ .. ရက္စက္လိုက္တာ '

ထမင္းစားစဉ္တစ္ေလ်ွာက္လံုး က်ိဳးယဲ့ဟန္ ျပဳလုပ္ခဲ့သည္က မေတြ့ရသည္မွာ ၾကာျမင့္လွၿပီ ျဖစ္သၫ့္ ခ်စ္ရသူအား ခိုးၾကၫ့္ျခင္းသာ ။ ထိုသူရဲ့ မ်က္ဝန္းထဲမွာ အျခားတစ္ေယာက္ ရိွေနခဲ့ေပမဲ့ေပါ့ ။ ခ်င္ယြင္ခ်ီအား အေသးစိတ္ဂရုစိုက္ေပးေနသၫ့္ လုဖုန္း အား ၾကၫ့္ရင္း ခါးသက္စြာ ၿပံဳးလိုက္မိသည္ ။

' ကိုကို႔က တစ္စံုတစ္ေယာက္ကို ဒီလို ဂရုစိုက္တတ္ေသးတာဘဲ '

သူ႔မွတ္ဉာဏ္ထဲတြင္ လုဖုန္းသည္ ဂရုစိုက္မႈ ဆိုသၫ့္ စကားလံုးအား ေငြ ဟုသာ ထင္မွတ္ထားသၫ့္ လူတစ္ေယာက္ပင္ ။ ေကြ့လန္အာ အား ‌လိုသလိုသံုးႏိုင္သၫ့္ ေငြပမာဏကို ေထာက္ပံ့ေပးထားေသာ္လည္း သူမသည္ ဒီလူထံမွ ဒီလို အေသးစိတ္ဂရုစိုက္မႈမ်ိဳးကို မရခဲ့ေပ။  ထိုအတြက့္ေၾကာင့္ သူ႔အတြက္ ထိုႏွစ္ေယာက္ကို ခြဲရသည္မွာ အေတာ္ေလး လြယ္ကူခဲ့သည္ ။

ဧၫ့္ခန္းတြင္ အကုန္လံုး ထိုင္ေနၾကသၫ့္အခ်ိန္တြင္ လုဖုန္းက ခ်င္ယြင္ခ်ီ၏ လက္ကို ဆုပ္ကိုင္လိုက္ကာ ထရပ္လိုက္သည္ ။ " ပါး.. မား.. သူက ကြၽန္ေတာ့္ ခ်စ္သူပါ .. သူ႔ကို လက္ထပ္ယူမလို႔ အသိလာ‌ေပးတာပါ " ေခါင္းငံု႔ကာ ေျပာလာသၫ့္ လုဖုန္းေၾကာင့္  ထိုင္ေနသၫ့္ လူမ်ားသည္ အခ်ိန္မွီမတုန႔္ျပန္ႏိုင္ ျဖစ္သြားခဲ့သည္။