ဇာတ္ပို႔တစ္ေယာက္ရဲ့ အဆံုးသတ္ ( ဇာတ်ပို့တစ်ယောက်ရဲ့ အဆုံးသတ် )

Arc.4.4

အေမွာင္ထုသည္ တျဖည္းျဖည္းႀကီးစိုးလာခဲ့သလို ေျခာက္ျခားစရာေလထုက ပိုတိုးလာခဲ့သည္ ။ အမဲလိုက္အဖြဲ႔ဝင္မ်ားထဲမွ ဝတ္ရံုအနက္ၿခံဳထားသၫ့္ လူသံုးေယာက္သည္ ထြက္လာခဲ့ကာ ရႈပ္ေထြးသၫ့္ လက္ဟန္မ်ားကို ျပဳလုပ္လိုက္သည္ ။ ၾကယ္အစီအရင္ပံုစံ အလင္းတစ္ခ်က္ေပၚလာကာ ေနရာတစ္ခုလံုးကို ျဖန႔္က်က္သြားေတာ့သည္ ။ စည္းခ်လိုက္သည္နဲ႔ ေလထုက ေျခာက္ျခားစရာမေကာင္းေတာ့ဘဲ ၿငိမ္သက္သြားေလသည္ ။

" မင္းက ဘယ္အစုကလဲ .." ထိုျမင္ကြင္းအား ပါးစပ္အေဟာင္းသားျဖင့္ ေလးစားအားက်စြာၾကၫ့္ေနသၫ့္ ရီဗဲလ္က ၾကားလိုက္ရသၫ့္အသံေၾကာင့္ လွၫ့္ၾကၫ့္လိုက္သည္ ။ ထက္ျမတ္သၫ့္ ဓားတစ္ေခ်ာင္းကဲ့သို႔ ပံုစံရိွသၫ့္ ရစ္ခ္်ကိုးလ္ က ရီဗဲလ္အား စူးစိုက္ၾကၫ့္လိုက္သည္ ။ ရိုမန္သည္ ပတ္ဝန္းက်င္အား စစ္ေဆးဖို႔သြားျခင္းေၾကာင့္ ဤေနရာတြင္ မရိွေခ် ။

ရီ‌ဗဲလ္က နားမလည္စြာ ေခါင္းယမ္းလိုက္သည္ ။ သူသည္ တခ်ိန္လံုး ပုန္းခိုဖို႔သာ အာရံုရိွေနသျဖင့္ ဘာမွမသိေခ် ။ သို႔ေသာ္ ရစ္ခ္်က ထိုအေၾကာင္းကို မသိသျဖင့္ မယံုၾကည္ေပ ။ ထို သံသယအၾကၫ့္မ်ားက ရီဗဲလ္အား မသက္မသာျဖစ္ေစကာ သူက ေနာက္ဆုတ္ကာ ထြက္သြားရန္ ျပင္လိုက္သည္ ။ ရစ္ခ္်သည္ သူ႔ထက္ပင္ ျမင့္ျမတ္ပံုရသၫ့္ ရီဗဲလ္၏ ေသြးမ်ိဳးဆက္ေၾကာင့္ အဘယ္မွ ထြက္သြားခံပါမည္နည္း ။

သူက တစ္ခ်က္လႈပ္ရွားလိုက္ကာ ရီဗဲလ္၏ အေရ႔ွသို႔ ခ်က္ခ်င္း‌ေရာက္သြားကာ လက္ကိုဆုပ္ကိုင္လိုက္ၿပီး ခြၽန္ထက္သၫ့္ အရာတစ္ခုနဲ႔ လက္ဖ်ံကို ျဖတ္လိုက္ေလသည္ ။ သာမန္ vampire မ်ားပင္ ျမင့္မားလွသၫ့္ ကုသႏိုင္စြမ္းရည္ေၾကာင့္ ထိုဒဏ္ရာသည္ ခနျဖင့္ က်က္သြားကာ ပံုမွန္ျပန္ျဖစ္သြားမည္ ျဖစ္သည္ ။

သို႔ေသာ္ ရီဗဲလ္၏ လက္ဖ်ံက ေသြးမ်ားတေတာက္ေတာက္က်ေနခဲ့ကာ တိတ္သြားမၫ့္ပံု မရိွေခ် ။ ရီဗဲလ္၏ အျပာေရာင္မ်က္လံုးမ်ားသည္ ေသြးနီေရာင္ ေျပာင္းလာကာ အစြန္းႏွစ္ဖက္တြင္ သြားစြယ္ေလးက ခပ္ေရးေရးျပဴးထြက္လာခဲ့သည္။ တခ်ိန္တည္းမွာပင္ နာက်င္မႈကို ခံစားရသၫ့္အလား မ်က္ခံုးတို႔သၫ့္ တြန႔္ခ်ိဳးေနခဲ့သည္ ။