Arc.6.2

4.1K 657 71
                                    

စုယန္ခ်ဳးက ေသးေသးေလးသာ ျမင္ရသၫ့္ ၿခံတံခါးကို ၾကၫ့္ရင္း အနည္းငယ္စိတ္ဓာတ္က်ခ်င္သြားသည္ ။ သူသည္ ဘယ္ေလာက္ပင္ စိတ္ဓာတ္ခိုင္မွာသည္ဆိုဆို အခုမွ အသက္ႏွစ္ဆယ္အရြယ္ ေက်ာင္းသား တစ္ေယာက္သာ ရိွေသးသည္ ။ စိတ္ဓာတ္ႀကံခိုင္မႈက အကန႔္အသတ္ရိွေသးသည္ ။

သို႔တိုင္ စီရန္ယြီ၏ အသံုးေတာ္ခံ ျဖစ္ရမည္ဆိုသၫ့္ အေတြးက သူ႔အား ေျခာက္လန႔္ေနသျဖင့္ စိတ္ကို ျပန္တင္းလိုက္သည္ ။ သူက ဒီလိုနဲ႔ အရႈံးေပးတတ္သၫ့္ သူတစ္ေယာက္ မဟုတ္ေပ ။ ထိုအခ်ိန္တြင္ ၿခံတံခါးမွ ဝင္လာသၫ့္ ကားတစ္စီးကို ေတြ့လိုက္ရသည္ ။

ကားသည္ သူ႔ကို ေက်ာ္သြားၿပီးမွ ေနာက္ျပန္ဆုတ္လာကာ ေဘးနားတြင္ ရပ္တန႔္သြားခဲ့သည္ ။ ေခါင္းငံု႔ေနသၫ့္ စုယန္ခ်ဳး ပထမဆံုး ျမင္လိုက္ရသၫ့္အရာက အနက္ေရာင္သန႔္သန႔္ ရွုးဖိနပ္ပင္ .. ။

" မင္းဒဏ္ရာရထားတာဘဲ ... ကိုယ္နဲ႔ လိုက္ခဲ့ .." ႏူးညံ့သၫ့္ အသံေလးက စုယန္ခ်ဳး၏ နားထဲ စီးဝင္လာကာ ၾကည္လင္ေနသၫ့္ ေရက်သံေလးနဲ႔ တူသည္ ။

ေမာ့ၾကၫ့္လိုက္ခ်ိန္တြင္ လက္တစ္ဖက္က မ်က္မွန္ကိုအသာပင့္တင္ကာ တစ္ဖက္က သူ႔ထံသို႔ ကမ္းေပးလာသၫ့္ လူကိုေတြ့လိုက္ရသည္ ။ ထိုသူ၏ အမႈအရာက ႏူးညံ့မေနေသာ္လည္း တည္ၿငိမ္ေအးေဆးမႈကို‌ ေတြ့ေနရသည္ ။

မ်က္မွန္ရဲ့ အလင္းက တစ္ခ်က္လက္သြားကာ ျမင္လိုက္ရသၫ့္ မ်က္ဝန္းမ်ားသည္ သူေတြ့ဖူးသၫ့္ စီရန္ယြီ ရဲ့ နက္ေမွာင္သၫ့္ အၾကၫ့္မ်ားနဲ႔ မတူစြာ ေတာက္ပေနခဲ့သည္ ။တစ္ေယာက္သည္ ထိုမ်က္ဝန္းထဲတြင္ ၿငိမ္းခ်မ္းမႈ နဲ႔ လံုၿခံဳမႈကို ေတြ့ႏိုင္ေလသည္ ။

စုယန္ခ်ဳးက မထင္မွတ္ထားစြာပင္ ထိုၾကၫ့္ေကာင္းသၫ့္ မ်က္ႏွာေခ်ာေခ်ာကို ေငးေမာ မိသြားခဲ့သည္ ။ သူ႔စိတ္ထဲတြင္ ဒီလူက ဘယ္သူလဲ ဆိုသၫ့္ အေၾကာင္းကို အလြန္သိခ်င္သြားသည္ ။ အလိုအေလ်ာက္ပင္ သူက လွမ္းေနသၫ့္ လက္ကို ဆုပ္ကိုင္မိသြားသည္ ။ သူ႔အျပဳအမႈေၾကာင့္ထင္ .. ထိုသူ၏ ႏူတ္ခမ္းေတာင့္စြန္းမ်ား ခပ္ေရးေရးျမင့္တက္သြားပံုကို ျမင္လိုက္ရသည္ ။ စုယန္ခ်ဳးက မေနႏိုင္ဘဲ အသိအမွတ္ျပဳလိုက္ရသည္ ။ ' အရမ္းၾကၫ့္ေကာင္းလိုက္တာ .. '

ဇာတ္ပို႔တစ္ေယာက္ရဲ့ အဆံုးသတ္ ( ဇာတ်ပို့တစ်ယောက်ရဲ့ အဆုံးသတ် )حيث تعيش القصص. اكتشف الآن