နားေနေဆာင္သို႔ ေလာ့ကြၽင္းျပန္ေရာက္ခ်ိန္တြင္ သူ႔မ်က္ႏွာက ရႈံ႔မဲ့ေနသည္ ။ သိုေလာင္လက္စြပ္ထဲက အင္ေမာ္တယ္ေက်ာက္တံုးမ်ားအား အခန္းေတာင့္သို႔ လြင့္ပစ္လိုက္ၿပီး ဂိတ္ဖြင့္မဲ့ အခ်ိန္ကိုသာေစာင့္ေနလိုက္ေတာ့သည္ ။ သူက က်င့္ႀကံဖို႔လဲ စိတ္မပါဘူးေလ ။
" သခင္ေလးေလာ့ .. သခင္ေလးကို လာရွာတဲ့ သူရိွပါတယ္ " အေစခံေနာက္သို့ အလ်င္အျမန္လိုက္လာခဲ့သည္ ။ သို႔ေသာ္ သူေတြ့လိုက္ရသည္က သူေမ်ွာ္ေနသၫ့္သူမဟုတ္ဘဲ လူအိုႀကီးတစ္ေယာက္နဲ႔ အသက္ ၁၂ /၁၃ ေလာက္ရိွသၫ့္ မိန္းမငယ္ေလး တစ္ေယာက္သာ ။ ရုတ္တရက္ႀကီး ေလာ့ကြၽင္းက စိတ္အားကုန္ခန္းသြားသည္ဟု ခံစားလိုက္ရသည္ ။ သူက ခ်က္ခ်င္း ဂိုဏ္းသို႔ ျပန္သြားက တံခါးပိတ္က်င့္ႀကံရာမွ ဆြဲထုတ္လာခ်င္ေတာ့သည္ ။
ေလာ့ကြၽင္းက ခ်န္းယန္ မဟုတ္၍ စိတ္ပ်က္သြားတာ ျဖစ္ေသာ္လည္း လူအိုႀကီးက သူတို႔၏ ဆင္းရဲႏြမ္းပါးသၫ့္ ပံုစံေၾကာင့္ အထင္ေသးသြားတာဟု မွတ္ယူလိုက္တာ ျဖစ္သည္ ။ မိန္းကေလးကလည္း သူမရဲ့ ႏွာေခါင္းေသးေသးေလးကို ရႈံမဲ့လိုက္ကာ ' ပါရမီရွင္ဆိုတဲ့ လူေတြရဲ့ စိတ္ဓာတ္က အၿမဲ အဲ့တိုင္းဘဲ..'
" ေျပာပါ .. ဘာကိစၥလဲ " ေလာ့ကြၽင္းက ထိုသူမ်ား၏ စိတ္ခံစားခ်က္အား လိုက္ခံစားေနဖို႔ စိတ္မပါေပ ။ သူ အခု နည္းနည္းေလးေတာင္ ေပ်ာ္မေနပါဘူးေနာ္ ..
" လူငယ္ေလးဆီမွာ ဝင္ခြင့္က်န္ေနေသးလားလို႔ ေမးခ်င္တာပါကြယ္ .. ျဖစ္ႏိုင္ရင္ " လူအိုႀကီးက ေျပာေနဆဲမွာပင္ ေလာ့ကြၽင္းက လက္ပတ္ႏွစ္ခုအား ထုတ္ကာ စားပြဲေပၚတင္လိုက္ကာ လက္တစ္ေခ်ာင္း ေထာက္ျပလိုက္သည္ ။ " အင္ေမာ္တယ္ေက်ာက္တံုး တစ္ေသာင္း.."
ကေလးမေလး၏ ႏူတ္ခမ္းက အနည္းငယ္တြန႔္ရႈံသြားတယ္။ 'ငါတို႔မွာ အင္ေမာ္တယ္ေက်ာက္တံုး တစ္တံုးေတာင္ မရိွႏိုင္တာ သတိမထားမိဘူးလား ..'
ဒါေပါ့ .. ေလာ့ကြၽင္းသတိထားမိတယ္ ။ ဒါေပမဲ့ အဲ့ဒါအတြက္ သူက ဘာကို ဂရုစိုက္ဖို႔ လိုမွာလဲ ။ ဒါက သူစိမ္းေတြ အေရာင္းအဝယ္ လုပ္တာသက္သက္ဘဲ ..ၿပီးေတာ့ သူက အခ်ိနိမျဖဳန္းခ်င္လို႔ ႏွစ္ခုကို တစ္ေသာင္းထားေပးထားတယ္ မဟုတ္ဘူးလား ..
YOU ARE READING
ဇာတ္ပို႔တစ္ေယာက္ရဲ့ အဆံုးသတ္ ( ဇာတ်ပို့တစ်ယောက်ရဲ့ အဆုံးသတ် )
Romance" ဘယ္ဇာတ္လိုက္ကို ရိုက္ခ်ခ်င္လည္း ဒီသခင္ေလးက စင္ေပၚကေန ကန္ခ်ေပးမယ္ " " ဘယ်ဇာတ်လိုက်ကို ရိုက်ချချင်လည်း ဒီသခင်လေးက စင်ပေါ်ကနေ ကန်ချပေးမယ် "
