" ဝမ္ရယ္!!! "
ခပ္ဆတ္ဆတ္ေခၚသံေၾကာင့္ အန္းဇယ္ရီ၏ မ်က္ႏွာထက္တြင္ အၿပံဳးတစ္ခုေပၚလာၿပီး ခ်က္ခ်င္းေပ်ာက္သြားခဲ့သည္ ။ သူက မ်က္ခံုးအသာပင့္လ်က္ " ၾကင္ယာေတာ္က .. ကိုယ္ေတာ္နဲ႔ ကိစၥရိွေသးလို႔လား .."
လင္းယြီ႔က ခပ္တည္တည္ပင္ အရိုအေသေပးလိုက္ကာ " ကြၽန္ေတာ္မ်ိဳးရဲ့ ေက်ာက္စိမ္းျပားကို ဝမ္ရယ္က ျပန္ေပးဖို႔ ေမ်ွာ္လင့္ပါတယ္.. ေသခ်ာမထိန္းသိမ္းခဲ့တာ ကြၽန္ေတာ္မ်ိဳးရဲ့ အျပစ္ပါ .. ေနာက္တစ္ခါ မျဖစ္ေစရပါဘူး .."
" အို.." အန္းဇယ္ရီက ေခါင္းတစ္ခ်က္ၿငိမ့္လိုက္သည္။ လက္ထဲက ေက်ာက္စိမ္းျပားကို ကမ္းေပးလိုက္ျပီးမွ လင္းယြီ႔၏ လက္ထဲေရာက္ခါနီးအခ်ိန္တြင္ ျပန္ရုတ္လိုက္သျဖင့္ လင္းယြီ႔၏ အမႈအရာက ေအးစက္သြားသည္ ။
" ဒါဆို.. အျပစ္ေပးရမွာေပါ့ .. "
အန္းဇယ္ရီက ေျပာရင္း ေရ႔ွသို႔ တစ္လွမ္းတိုးလာသျဖင့္ လင္းယြီက အရိုအေသေပးလ်က္ပင္ ေနာက္ဆုတ္လိုက္သည္ ။
လင္းယြီ႔၏ အမႈအရာက တည္ၿငိမ္ေနဆဲျဖစ္ကာ " ေက်းဇူးျပဳျပီး ဝမ္ရယ္ . အျပစ္ေပးပါ .."
" ဘယ္လိုအျပစ္မ်ိဳးေပးရမလဲ .." ေျပာေနရင္း အန္းဇယ္ရီ၏ ေျခလွမ္းမ်ားက ေရ႔ွသို႔ ပိုတိုးလာသျဖင့္ လင္းယြီ႔က ဆက္တိုက္ ေနာက္ဆုတ္လိုက္သည္ ။
ထိုအခ်ိန္တြင္ အေစခံတစ္ေယာက္က ေရးႀကီးသုတ္ျပာ ေျပးလာကာ " ဝမ္ရယ္!!! ညီလာခံခ်ိန္ နီးေနပါၿပီ "
" Ah!! ေကာင္းၿပီ .. " သူက လင္းယြီ႔ကို ျဖတ္ေက်ာ္မၫ့္ အခ်ိန္တြင္ ရပ္တန႔္လိုက္ကာ ပုခံုးအား ႏွစ္ခ်က္အသာပုတ္လိုက္ၿပီး " အေႂကြးမွတ္ထားမယ္..."
လင္းယြီ႔က လက္ထဲရိွ ေက်ာက္စိမ္းျပားကို အက်ႌရင္ဘတ္ထဲ ထၫ့္လိုက္ကာ ထြက္သြားသၫ့္ အန္းဇယ္ရီအား မ်က္ႏွာေသျဖင့္သာ ၾကၫ့္လိုက္သည္ ။ သူ႔မ်က္ႏွာတြင္ မည္သၫ့္ခံစားခ်က္မွ ရိွမေနခဲ့ေပ ။ ယေန့ အန္းဇယ္ရီ၏ အမႈအရာမ်ားက ထူးဆန္းေနသည္မွန္ေသာ္လည္း သူက ထိုသူေျပာင္းလဲသြားေၾကာင္း မယံုေပ ။ မုန႔္ယိရွင္းနဲ႔ အန္းဇယ္ရီ၏ အခ်စ္စမ္းသၫ့္ ပြဲတစ္ခုဟုသာ မွတ္ယူထားသည္ ။
YOU ARE READING
ဇာတ္ပို႔တစ္ေယာက္ရဲ့ အဆံုးသတ္ ( ဇာတ်ပို့တစ်ယောက်ရဲ့ အဆုံးသတ် )
Romance" ဘယ္ဇာတ္လိုက္ကို ရိုက္ခ်ခ်င္လည္း ဒီသခင္ေလးက စင္ေပၚကေန ကန္ခ်ေပးမယ္ " " ဘယ်ဇာတ်လိုက်ကို ရိုက်ချချင်လည်း ဒီသခင်လေးက စင်ပေါ်ကနေ ကန်ချပေးမယ် "
