ဇာတ္ပို႔တစ္ေယာက္ရဲ့ အဆံုးသတ္ ( ဇာတ်ပို့တစ်ယောက်ရဲ့ အဆုံးသတ် )

Arc .8.9

ေကာင္းကင္မီးလ်ံအား ထိန္းခ်ဳပ္ထားသၫ့္ ေရခဲၾကာပန္း မရိွေတာ့သၫ့္ အခ်ိန္တြင္ မီးလ်ံ၏ စြမ္းအင္မ်ားသည္ အစြမ္းကုန္ျဖာထြက္လာကာ ယြင္လဲ့ေတာင္၏ ရာသီဥတုကိုပင္ ေျပာင္းလဲသြားေစကာ ေရခဲမ်ား အရည္ေပ်ာ္က်လာခဲ့၏ ။ ယြင္လဲ့ေတာင္၏ အတြင္းပိုင္းသည္ ေျခခ်လိုက္သည္နဲ႔ အသက္ကို ႏူတ္ယူႏိုင္ေလာက္ေအာင္ ေအးစက္ေလ့ရိွသၫ့္ ေနရာျဖစ္သည္ ။

ထိုေနရာတြင္ လူမေျပာနဲ႔ သားရဲမ်ားပင္ မေနႏိုင္ၾကေပ ။ သို႔ေသာ္ ယခု ထိုေနရာတြင္ လူႏွစ္ေယာက္သည္ မ်က္ႏွာခ်င္းဆိုင္ ထိုင္လ်က္အေနအထားရိွေနခဲ့ၿပီး လက္ဖဝါးမ်ားက ပူးကပ္ေနခဲ့၏ ။ အျပာေရာင္အလင္းတန္းနဲ႔ အနီေရာင္အလင္းတန္းမ်ား ျဖာထြက္ေနခဲ့ၿပီး စြမ္းအင္ႏွစ္ခုက ယွက္ႏြယ္ေနခဲ့သည္ကို ေတြ့ႏိုင္‌ေလသည္ ။

" ရွီရႈံး .. ကြၽန္ေတာ္ .." ေလာ့ကြၽင္းသည္ စြမ္းအင္အားလံုးကို ဖိႏိွပ္ဖို႔ သံုးထားရၿပီး စကားလံုးမ်ားကို ညစ္ထုတ္ေနခဲ့ရ၏ ။

" စကားမေျပာနဲ႔ ... အာရံုစိုက္ .." ခ်န္းယန္၏ သတိေပးစကားအတိုင္း လိုက္လုပ္ခ်င္ေသာ္လည္း သူက အာရံုစိုက္ဖို႔ မလုပ္ႏိုင္ျဖစ္ေနခဲ့သည္ ။ သူက ကိုယ္တြင္းသို႔ ဖိႏိွပ္ရန္ ဝင္လာသၫ့္ စြမ္းအင္မ်ားကို လက္ခံဖို႔ တြန႔္တိုေနခဲ့သည္ ။

ခ်န္းယန္၏ အမႈအယာက ေအးစက္သြားကာ " လက္ရိွေျခအေနက မင္းအတြက္တင္ လုပ္ေနတာမဟုတ္ဘူး .. ငါ့အတြက္လည္း အက်ိဳးရိွတယ္ .. တုန႔္ဆိုင္း မေနနဲ႔ .."

ေလာ့ကြၽင္းသည္ ျဖဴေဖ်ာ့ေနေသာ တၫ့္တံ့သၫ့္ မ်က္ႏွာေခ်ာေခ်ာအား ၾကၫ့္ရင္း အံႀကိတ္ကာ မ်က္စိမိွတ္လိုက္‌ေတာ့သည္ ။

အခ်ိန္မ်ား တေရြ့ေရြ့ကုန္ဆံုးသြားခဲ့သည္ ။ လူႏွစ္ေယာက္သည္ အသက္ရႈသံ သဲ့သဲ့မွ လြဲကာ လႈပ္ရွားမႈ တစ္စံုတစ္ရာ မရိွခဲ့ေပ ။ သို႔ေသာ္ အပူလိုင္းသၫ့္  တစ္ျဖည္းျဖည္း က်ံဳ႔လာခဲ့ၿပီး အေအးဓာတ္မ်ား ျပန္လည္ စိုးမိုးလာခဲ့ၿပီး ႏွင္းမ်ား ဖံုးအုပ္လာခဲ့သည္ ။ ခႏၶာကိုယ္ႏွစ္ခု၏ အေပၚတြင္ ေရခဲလႊာေလးပင္ ျဖစ္ေပၚလာခဲ့ကာ ေရခဲရုပ္ထု အျဖစ္ ေျပာင္းလဲ သြားခဲ့သည္ ။