သက်ဆုံးတိုင် ||𝐓𝐑𝐀𝐍𝐒𝐋𝐀𝐓𝐈𝐎𝐍 ||

6-1 // တိတ်တဆိတ်တိုးတက်ခြင်းနှင့် ဆုတ်ခွါခြင်း

ဒီနေ့က သောကြာနေ့

ဒီတစ်ပတ်ပြီးရင် ရက်သတ္တပတ်၉ပတ်ပဲကျန်တော့တယ် ၆၃ရက်

ဒီတစ်ပတ်လုံး မိုးကရွာလိုက်တိတ်လိုက်နဲ့ဆိုတော့ စာသင်ခန်းကြီးကလည်းအေးစက်နေတယ်

ထုံရန် သူမ လက်တွေကိုပွတ်လိုက်ပြီး နွေးအောင်လုပ်လိုက်တယ် ပြီးတော့ ကျောက်သင်ပုန်းမှာ ကုဖျင်းရှန်ရေးထားတဲ့ မှတ်စုတွေကို လိုက်ကူးဖို့ပြင်တော့တယ်

ကုဖျင်းရှန်မှာ အရမ်းလှပတဲ့လက်ရေးရှိတယ် သူမ မူလတန်းမှာတုန်းက စုတ်တံရေးနည်းကိုပြင်းပြင်းထန်ထန်လေ့ကျင့်ခဲ့ရတော့ ကုဖျင်းရှန်က Slender gold scriptရေးဟန်နဲ့ရေးတယ်ဆိုတာသိလိုက်တယ် အဲ့တုန်းက ဒီရေးနည်းက လွတ်လပ်ပြီး ကန့်သတ်မှုမရှိဘဲ ကိုယ်ပိုင်ဆွဲဆောင်မှုရှိတယ်လို့တွေးခဲ့မိတာ

"ဒီလိုစာရေးဟန်ကိုရေးတဲ့သူမျိုးက သူတို့ရဲ့အရည်အချင်းတွေကိုကြွားဝါတတ်တဲ့သူတွေ"

ဆိုပြီး သူမရဲ့ဆရာမကပြောဖူးတယ်

ဒါပေမယ့် 'အရည်အချင်းကိုကြွားဝါတယ်'ဆိုတဲ့စကားက ကုဖျင်းရှန်နဲ့လုံးဝမသက်ဆိုင်တဲ့စကားပဲ

ကုဖျင်းရှန်ရဲ့ ညာဖက်လက်က ဘောင်းဘီအိတ်ကပ်ထဲမှာရှိနေပြီး ဘယ်ဖက်ကတော့ မြေဖြူခဲကိုလျော့ရဲရဲလေး ကိုင်ထားတယ် ဒီနေ့သင်ခန်းစာရဲ့ အင်္ဂလိပ်မိတ်ဆက်ကို ပြောရင်း တရုတ်လိုရေးပေးနေတယ်

ဒီစာသင်နှစ်မှာ ကုဖျင်းရှန်တစ်ယောက်တည်းပဲ သူ့ဘာသာရပ်ကို ဘာသာစကားနှစ်မျိုးနဲ့သင်တာ ဂျပန်ကနေပြန်လာတဲ့ ဆရာတွေတောင် ကျောက်သင်ပုန်းမှာ မရင်းနှီးတဲ့အင်္ဂလိပ်စာကိုရေးချင်ကြတာမဟုတ်ဘူး