My Rude Husband (Revising)

Chapter 48 - Painful Goodbye.

Chapter 48 - Painful Goodbye.

(Pabasa ng author's note sa pinaka baba! Salamat)

Harry's POV

"Shit! What I've done wrong?!! Ang sakit! Tang ina lang!" James shouted in pain. Takte! Ang gulo gulo na ng mundo! Hindi pa nga kami okay ng loves ko eh tapos namomroblema pa ang buong banda sa nangyare kagabe. Aish!
"Kalma James." Sabi ng pinsan nyang si Jared. Tahimik lang akong nakamasid sakanila. Nakakatakot yang si James kapag galit eh. Galit nga ba? Di nya naman kayang magalit kay Grey eh. Nasasaktan lang yan kaya ganyan. Syempre naman. Ang gulo lang kasi ni Grey? Haaay. Shet! Sakit sa ulo.
"Kalma?!! Pano ako kakalma? Mahal na mahal ko siya eh! Di ko nga alam kung bakit biglang naging ganun yun?! Tapos.. di pa sya umuwi sa bahay. She left me hanging and confused!" Umiiyak na sabi nya sabay lagok ng alak. Hindi sya umiimom ng alcoholic drinks pero napapainom sya. Iba talaga nagagawa ng pag ibig!
"Baka may dahilan." Sabi ni Renz. Di ko na alam ang nangyari dahil lumabas na muna ako ng condo unit ni Jared. Di naman nila ako napansin.
Sinagot ko yung tawag na dahilan ng paglabas ko.
"Hello loves?"
(Hindi si Trixie to. Kapatid nya to. Favor naman Harry oh!)
Napakamot naman ako sa batok ko.
"Okay. Ano yun?"
(Punta ka dito sa bahay. May lagnat ang kapatid ko eh kaso may kailangan akong puntahan. Please? Besides, girlfriend mo naman sya ehh.)
Galit pa din sya sakin. Siguro ito na ang opportunity para makausap ko sya at magkaayos kami.
"Sige. Papunta na ko."
(Thankyou!)
"Welcome."
Mabilis akong bumaba papunta sa parking lot at nag drive papunta sa bahay ni loves. Sana okay lang sya.

***

"What are you doing here?" Nakakunot noong tanong ni Trixie sakin.
"Standing." Sagot ko. Takte naman! Bakit ba pagdating sakanya tumitiklop ako. Yan tuloy nasabi ko!
"Ano bang---"
Mabilis akong lumapit sakanya at niyakap sya.
"I'm sorry." Seryoso kong sabi. Hindi ko matiis na hindi kami nag uusap eh, yung magkagalit kami. Ang hirap! Parang kailan lang fangirl sya na naghahabol at patay na patay sakin pero ngayon, ako na yung patay na patay sakanya kasi mahal na mahal ko sya. Haaay. Pag ibig nganaman.
"Ganun lang?! I'm sorry? Care to explain?" Malakas nyang sabi. Humiwalay ako sa pagkakayakap sakanya. Kalmado na ngayon yung mukha nya.
"I didn't initiate that kiss. She's the one who kiss me and before I could pushed her away, nakita mo na ang nangyare at nagalit kana. Sorry loves! I love you. Di ko kayang magkagalit tayo." Nakita kong may tumulong luha sa mata nya. Niyakap ko sya ulit.
"Ok na ba tayo loves?" She nodded slowly.
"Thankyou! Teka lang. Gagawa muna akong soup para makainom kana ng gamot. Kailangan mong magpagaling para makapag date na ulit tayo." Mahina nyang hinampas yung noo ko pero hinuli ko yon at hinalikan. She smiled at me. Haaaay! Ang sarap sa pakiramdam na okay na kami. Buti na lang at understanding si loves. Si Grey at James kaya? Sana magka ayos na din sila.

***

Grey's POV

"Get up Grey." I gave him a bored look.
"Don't wanna!" Sabi ko at dumapa na ulit sa kama. Mukha na siguro akong zombie ngayon. Gulo gulo yung buhok ko, malalalim na eyebugs, puktong mata dahil sa kakaiyak. Isa na kong magandang zombie! Haha. Kunware masaya. Ang hirap naman kasi ng ganito! Yung walang Jbnget na katabi pagkagising. Walang maingay, walang rude na katabi na sisigawan ka palagi kapag ayaw nya sa ginawa mo----
"Grey? Umiiyak ka na naman oh. Don't shed too much tears please? Nasasaktan din ako kapag nakikita kang ganyan eh." He wiped my tears and hugged me. Naiyak lang ako lalo at yumakap din sakanya.
"Isang gabi pa lang ang nakakalipas pero hirap na hirap na ko ng wala sya. Pano pa ang darating na mga araw, kuya? *sniffs* Ang hirap." Hinimas lang ni Kuya Stephen yung likod ko. Dito ako umuwi sa mansion ng mga Lim kagabi at dito na lang ulit ako lagi uuwi.
"I know. I know na hirap na hirap ka na. Bakit ba kasi napaka buti mo? You can chose your happiness but you prefer to sacrificed." Sabi nya at humiwalay sa yakap saka sinuklayan yung buhok ko gamit ng daliri nya.
"It's for our good. Para sa ikabubuti ng lahat. Sa ikakabuti ng Cy at Lim. Nakakalungkot lang isipin na..." I paused and smiled bitterly.
"Na ano?"
"Na hindi ko man lang ginamit ang apelyidong Cy kahit man lang sa test paper ko sa School. We're sharing house, rooms, we shared lives but I didn't used his last name, It was just written on the marriage contract and now, it was unwritten on it. Nakasulat na lang yun sa isip at puso ko." Malungkot kong sabi.
Pinat ni kuya yung ulo ko.
"Ok lang yan Grey. At least, naging masaya ka. Hindi mo man nagamit ang apelyido nya, lagi nyo namang pinapakita sa mga tao sa paligid nyo at sa mga sarili nyo na iisa ang apelyidong gamit nyo. Hindi mo na kailangan pang isulat yun, ang mahalaga, minahal, mamahalin, minamahal mo ang may ari ng apelyidong yun. Smile ka na." My tears suddenly fell. Naman eh! Lalo akong pinapaiyak ni kuya! Para tuloy akong engot na nakangiti pero umaagos naman yung luha galing sa mata ko. Parang engot nga talaga ako, kagaya ng sabi nya...