Save Her ✔ [SB19 KEN]

32

Walking down the aisle. Sa lalaking hindi ko naman gusto, at mas lalong hindi ako gusto, magkaparehas lang kami nan estado. At pumayag lang ako alang ala sa pamilya ko. ''Bes! Ikakasal ka na talaga,'' sabi sa akin nang kaibigan ko.

Napangiti nalang ako. ''Ang ganda nang make up mo ha. Wag kang iiyak ah? I'm happy for you.'' sabi pa niya, Hayss sige nga paano naman ako iiyak kung hindi naman siya yung taong mahal ko. Sana nga lang sa kontrata nalang lahat.

''Tsk, bakit naman ako iiyak?'' natatawa kong sagot sa kanya. '' Hindi ko siya gusto. Lahat nang to, parang roleplay lang para sa ikakasaya nang mga taong nasa paligid ko. To give them happiness, ni ako hindi ko alam kung saan ako magiging masaya.'' sabi ko nalang.

''Isipin mo nalang. Na yan yung taong mahal mo, just enjoy the day.''

''How will I? Hindi ko nga maimagine na ikakasal ako. I just wanted to be single forever!'' reklamo ko. Pumunta siya sa may wedding dress ko, ''Hm? Gusto mo na ikasal?''

Ngumiti siya.

''every girl wants to wear a beautiful gown and also a veil.'' she said. ''Kahit na sobrang parang roleplay lang sayo to. At lease, naranasan mong maglakad sa gitna nang simbahan.'' Still a no.

Gusto ko nalang maging runaway bride.

Nakarinig ako nang isang katok mula sa pinto nang room ko, agad naman pingabuksan yun ng kaibigan ko. Bumungad sa akin ang nanay ko na ang ganda nang ayos, para bang sobrang saya niyang araw ngayon. Samantalang ako, puro poot ang nararamdaman ko. How can you trust someone you just met.

''Anak!'' ibinaba niya ang bag niya sa kama ko. ''Wear this,'' lumapit siya sa akin at inilabas ang isang necklace, a simple necklace that has a huge diamond.

''You look so wonderful.'' she complimented me.

''Hm?'' sabi ko nalang. I sighted. ''Should I runaway?'' yan ang sabi ko sa isip ko sa tuwing palapit na ang takdang oras na magpapatali ako kay Mr. Suson.

After a few minutes, pumasok na ang wedding coordinator. '' Ma'am Y/N, ready na po ang wedding car.'' sabi niya. Agad naman akong tumayo sa kinauupuan ko, pumasok ako nang matamlay sa may banyo at sinuot ang wedding gown, pati na din yung gloves. Oh dba parang prinsesa na ikakasal. Para akong ewan, ''bes. Tulungan kita sa veil mo.'' sigaw ng kaibigan ko, agad naman akong lumabas at tinulungan niya ako.

..........................

After a few minutes, I've finally arrived sa church. Nasa harapan na ako nang simbahan at handa ng buksan ang malaking pinto para sa lalakaran ko. 3...2...1.

A lot of people was admiring my dress, Admiring my charisma. I don't mind. Wala akong pakiealam sa buhay na to. Sa event na to, nothing special. Sa gitnang bahagi ng mga upuan, nakita ko ang nanay at tatay ko. Waiting? Crying? Bakit? Masaya sila saan?

Or baka naman naawa sa nagiging sitwasyon ng anak nila. Nakarating na ako sa gitna, I gave my hand to my parents, at inihatid nila ako sa lalaking makakasama ko panghabang buhay. Kung minamalas ka nga naman, talagang dito pa ako napunta, I wish sa next life ko. Simple nalang.

''Alagaan mo ang anak ko ha. Hijo nagtitiwala ako sayo.'' bulong ng tatay ko. Palihim akong umirap, this is just words, malay ko ba. Baka mamaya ikulong ako nito sa kwarto niya at gawing yaya. ''Pinapaubaya ko na siya sayo.'' sabi din ng nanay ko. Sabay binigay ang kamay ko kay Ken.

''Ken Suson tinatangap mo ba si Y/N bilang iyong kabiyak?'' sabi sa amin ng pari. Madaming witnesses, madaming makakakita nang katangahan ko kapag hindi ko inayos ang kalokohan na to.

''Opo father.'' sagot niya. He stared at me, hindi ko alam kung ano ang pinaparating niya. Shit!

''Ikaw naman Hija, (Y/F/N). Tinatangap mo ba si Ken bilang iyong kabiyak?'' tanong muli ng pari. I wanted to say NO.

''Y-yes Father.'' napalunok ako.

Oo. Labag sa kalooban ko yun. I don't want to be chained to this guy!

''May I present to you. Mr and Ms Suson. You may now kiss the bride.'' sabi nung pari. Oh ano? Hahalikan ako nang kumag na to? This is my first kiss! No hindi pwede, Nagdadalawang isip ako sa pwede kong gawin wag lang matuloy to.

''Don't tell me kabado ka?'' he smirked. ''It's just a kiss, no valid feelings.'' sabi niya. Sa kanya walang valid, for me. Ang kiss is a dignity. Hayop na yan!

''This is your first kiss.'' Sabi niya pa. Okay? And so what? hIndi naman kasi porket hindi ako nagrereact first kiss ko na at hindi ako marunong. Tangina! Ano ng gagawin ko!!

''Lumapit ka na, nang matapos na.'' he commanded. Nagulat nalang ako nang bigla niya akong hilahin para mapalapit sa kanya, he kis--- no. He didn't. Inilagay niya yung thumb niya between our lips. Okay safe pa! Marunong naman palang makaramdam to eh.

''Roleplay is over.''

Napatingin nalang ako sa kanya.