Save Her ✔ [SB19 KEN]

39

''No! Hindi pwede! Lahat nalang nawala sa akin. tapos ngayon hahayaan niyo lang ako na hindi maging masaya sa taong hindi ko naman akalaing mamahalin ko?'' Hindi ko mapigilan ang mga emosyon ko. 

Simula nung bata ako, hindi ko na alam kung tama pa ba ang mga ginagawa ko. katulad ng pagsunod sa mga bagay na hindi ko naman talaga gusto. ''You always control me! wala na akong nagawang tama para sa sarili mo. You don't even consider what I really want for my life.'' pakikipagtalo ko. 

Isang papeles ang nakita kong lumipad dahil natamaan nang electric fan. Papeles, Adoptation papers. 

''So... Ampon pala ako?'' Medyo sarcastic ang tono ko. Wala dito si Ken, hindi niya ako maawat. Pero alam ko namang mamaya sisipot na siya pero ngayon nandito ako galit na galit sa mga magulang ko. Pero magulang ko nga ba. 

''Hanggang kailan niyo pa to itatago sa akin? Kaya pala mas pinili niyo akong kontrolin kasi hindi niyo ako anak. ginamit niyo lang ako para umangat ang kompanya niyo!'' Sigaw ko. 

''H-Hindi ganun anak---'' 

''Eh ano? Nagtagumpay naman kayo dba? halos lahat nga nang investments nakuha natin dba? hindi pa ba sapat yun para pakawalan niyo ako at supportahan sa gusto ko talaga... Pero, mali. paano niyo ako susuportahan kung alam ko sa sarili ko na hindi niyo naman talaga ako mahal. wala kayong pakielam sa nararamdaman ko, kasi ampon lang ako.'' Sabi ko at pinusan ang mga luha ko. 

Baby... hindi ko sinasadyang maistress ang mommy mo. Hindi ko lang talaga mapigilan, pagkatapos nito. magiging masaya na tayo. 

''Dad. Ni isang beses ba naproud kasa akin? Ni hindi nga ako nakarinig ng anak you did your job. Lahat ng compliments bilang isang mag ama. wala akong narinig sayo. You always pressure me to do what you want, without knowing na nasasakal na ako! Pagod na pagod na ako!'' sabi ko pa. 

''Kahit naman siguro ampon pwedeng mahalin katulad ng isang totoong magulang dba? Pero hindi ko naramdaman yun. Wala! Ni isang pagmamahal wala!'' 

..

''Oh nandito na pala ang asawang hilaw. Hi Mrs. Suson? I guess..'' sabi ng anak nila. si Karylle hindi ko alam kung anong galit sa akin nito, pero siguro siya din ang nag push na ipakasal ako kay Ken. I'm glad na ginawa niya yun. kasi ngayon nararamdaman ko ang halaga ko. Unlike her, 

''Stop Karylle. hIndi ka kasali dito.'' mahinahong sabi ko, ibinaba niya yung bag niya. 

''So.. Alam mo na pala na ampon ka? Masakit ba?'' nang aasar na tono niya. ''Alam mo bang nagsisi ako na sana pala ako nalang ang ipinakasal ni Mom and Dad kay Ken? Parang tinataboy ka ata eh.'' 

unti nalang kakalbuhin ko na ang babaeng to. ''I mean, ako naman talaga dapat. Pasalamat ka sakin at tinangihan ko.'' 

Ang kapal naman ng muka nito! 

''Akin dapat ang kompanya. You stole  the spotlight na dapat sa akin!'' sabi niya pa. 

Hah? Edi kunin niya. i don't need it anyway. ''The spotlight? Hindi ko naman kasalanang bobo ka karylle. Kinuha ako kasi ako ang mas magaling magpatakbo ng kompanya samantalang ikaw sabit ka lang.'' 

''The Fvck did you just said??!'' 

Natatawa nalang ako sa mga reaction niya para siyang paamong kuting tapos nung nagalit nagmuka siyang tigre, sorry. but I'm a lion. 

''gusto mo ulitin ko pa para sayo? sabit ka lang kasi bobo ka!'' 

Natatawa nalang ako sa part na hindi man lang nagrereact yung mga magulang namin. They just let us fight. Paano kaya kung nalaman nila na buntis ako? Itutuloy pa ba nila ang kalokohan na to lalo na yung nangungusap na mata ni Karylle na halos gusto na akong patayin. 

''Karylle. Gusto ko lang naman sabihin sayo na, kahit gustuhin mo si Ken hindi mo siya makukuha sa akin kasi bubuo kami ng isang MASAYANG PAMILYA, '' sabi ko. ''mom and dad, by the way kung gusto niyo na tangalin ako sa kompanya go ahead. Wag nga lang kayo magsisi dahil baba ang sales and investments at tuluyan na kayong malulugmok sa utang.'' tinalikuran ko sila, 

napahawak ako sa ulo ko ng biglang hilahin ni Karylle yung buhok ko. ''KARYLLE! TIGILAN NIYO NA, BITAWAN MO NA!'' sita ni Mommy. 

''No! napakawalang modo nito eh! Walang utang na loob, siya na nga ung palamunin dito sa bahay siya pa ang may lakas ng loob sagot sagutin kayo!'' hila hila pa din niya yung buhok ko. 

''Ang sabi ko bitawan mo ako Karylle! Kung hindi kakaladkarin kita hanggang sa mawala ka!'' Banta ko sa kanya, hindi pa rin siya tapos. 

''I won't let go unless magkaroon ka ng malalang galos mula sa akin! Yung malala ung mahohospital ka! Bitch!'' sabi niya pa,  dito palang kinabahan na ako, gusto ko ng tawagin si Ken... Ken please help me!

Ken... Nanganganib ang buhay ko. 

''Y/N!'' napalingon ako nandun nga si Ken, napatingin din si Karylle. nagulat ako ng bigla niya akong itulak malakas yun para malaglag ako sa hagdan. Y-Yung baby ko!!!. 

''K-Ken yung anak natin!!'' SIgaw ko. Sinamaan ko ng tingin si Karylle. ''Hayup ka! Tignan mong ginawa mo! kapag may nangyari sa anak ko papatayin kita!'' sigaw ko. 

''b-buntis ka?'' nauutal na sabi ng nanay ko. ''Oh my god. Call the ambulance quick!'' natatarantang sabi ng nanay ko. 

Si Karylle nilayasan kami. Hindi man lang siya nakonsensya, ''K-Ken yung anak natin.'' naliligo na ako sa dugo dahil sa pagkakabagsak ko. Hayup siya! kapag may nangyaring hindi maganda sa anak ko babalikan ko siya at di ko hahayaang mabuhay.  

....

Ilang minuto pa ang nakalipas dumating na din ang ambulansya, isinakay ako. Kasama ko din si Ken, hindi ko na alam ang gagawin ko. ''Anak kumapit ka lang ha...'' sabi ko sa sinapupunan ko. sana maisalba siya. 

''H-Hindi pwedeng mawala ang anak natin. Hindi ko kakayanin Ken!'' halos magwala na ako, nasa harapan na ako ngayon ng ospital. dinala na sa emergency room. nabitawan ko na ang kamay ni Ken

tinurukan ako nang pampatulog.

Sana ayos lang ang anak ko... Sana hindi siya mawala. hindi ko kakayanin,