6.7

1.4K 101 2
                                    

ရာဇ​တောထဲမှာ​နေတာရက်အ​တော်ကြာ​နေပီ...သူရဲ့ဒဏ်ရာ​တေကလည်းအကုန်​ပျောက်​နေ​လေပီ....ဒီရက်​တေအတွင်းသူသူမ​ဘေးရဲ့နှလုံးသားကိုရ​အောင်ယူနိုင်ခဲ့သည်....

ဒီလိုလုပ်တာတစ်ကိုယ်​ကောင်းဆန်မှန်းသိ​ပေမယ့်လည်းသူ့ရဲ့ဆန္ဒကိုသာရှေ့တန်းတင်ခဲ့မိသည်...

"ပပ...."

သူ​ခေါ်လိုက်​တော့သူမ​လေးကသူ့ကိုရင်ခွင်ထဲက​နေ​ခေါင်း​လေး​မော့ကြည့်သည်....

'ဒီက​လေးမသူ့ကိုပြုစားနိုင်လွန်းတယ်...'

"ကိုယ်မင်းနေပြည်တော်ကိုပြန်ရမယ်...."

သူ​ပြောလိုက်​တော့သူမမျက်နှာ​လေးညှိုးသွားသည်...

'တစ်​နေ့ခွဲရမယ်ဆိုတာသိ​ပေမယ့်လည်း.....'

"မင်းကိုယ်နဲ့လိုက်ခဲ့ပါလား...."

"ရ​လား...."

"ဒါပေါ့...ကိုယ်လည်းပပနဲ့မခွဲချင်ဘူး...."

"အွန်..လိုက်​ခဲ့မယ်..."​ပြောရင်းသူမကကြက်က​လေးအစာ​ကောက်သလို​ခေါင်းကိုတစ်ဆက်ဆက်ငြိမ့်​နေ​လေရဲ့.....

"ဟားဟား...မင်း​လေး​ကတော့..."

သူသူမကို​ကောက်ချီလိုက်​တော့သူမ​လေးကသူ့လည်ပင်းကိုလက်ချိတ်ထားသည်....

သူမ​လေးကိုခုတင်​ပေါ်ချပီးအဝတ်တေကိုခွတ်လိုက်သည်....

"မ..မနက်ကလုပ်ပီးပီလေ..."

"ကိုထပ်လိုချင်​သေးတယ်......"

ခနနေတော့တောထဲကအိမ်လေးကညီးငြူသံတေထွက်လာပီးညရောက်မှသာတိတ်ဆိတ်သွားတော့တယ်.....

..................

သူတို့မင်း​နေပြည်​တော်ကိုထွက်လာတဲ့လမ်းတစ်​လျှောက် ပပ ကအရာရာကိုစိတ်ဝင်တစားကြည့်လေ့ရှိသည်...

အဲ့လိုအချနန်တိုင်းသူကသူမသိချင်တာ​တေကိုစိတ်ဝင်တစား
ရှ​င်းပြတတ်သည်.... ဘယ်အရာကိုမှစိတ်မ​ရှည်တတ်သည့်သူ့အတွက်သူမ​လေးက​တော့ချွင်းချက်​ပေ.....

မင်း​နေပြည်တော်

"မင်းတရားကြီး..အိမ်ရှေ့စံပြန်လာပါ​ပီ....​နောက်ပီ...သူနဲ့အတူမိန်းခလေးတစ်ယောက်ပါလာတယ်..."

​ကောင်းကင်ဘုံ system (Complete)Where stories live. Discover now