9.4

965 70 2
                                    

သာယာတဲ့မနက်ခင်းလေးမှာ

အန်းကွမ်းတစ်ယောက်သူ့အခန်းထဲမှာ

အေးချမ်းစွာအနားယူနေ ​ေလတယ်

သူ့ရဲ့မပြီးပြတ်သေးတဲ့အလုပ်တစ်ပုံကို

လျစ်လျူရှုလိုက်ရင်ပေါ့...

"အရှင့်သား..."

အန်းကွမ်းကညောင်စောင်းပေါ်မှာလှဲနေရင်း

ခေါ်သံကြားတော့..သူ့ရဲ့မျက်လုံးတေကို

လေးပင်စွာဖွင့်လိုက်မယ်...

"ဘာကိစ္စလည်း..."

"ဒုတိယအိမ်တော်သခင်ရောက် ​ေနပါတယ်..."

"သိပြီ..ခန ​ေစာင့်ခိုင်းထားလိုက်.."

"နားလည်ပါပြီ.."

ဧည့်သည်ဆောင်....

"ဒုတိယအိမ်တော်သခင် အရှင့်သားကခဏစောင့်

ဖို့မှာလိုက်ပါတယ်..."

"ငါသိပြီ..."

ဒုတိယအိမ်တော်သခင်ဆိုသူကမည်သည့်

မျက်နှာအမူအရာကိုမှမပြပေမယ့်

သူ့ဘေးက...သခင်မအန်းကမနေနိုင်စွာ...

"ယောကျာ်းရှင်ကြည့်....

ဒီေကာင်လေးဘယ်လောက် ​ေတာင်

ရိုင်းလိုက်လဲ...အကြီးတေကိုဘယ်လိုရိုေသရ

မယ်ဆိုတာသူ့မိဘတေမသင်ထားဘူးလား..."

"တိတ်စမ်း...ငါတို့ဒီကိုဘာကြောင့်လာတယ်

ဆိုတာမမေ့နဲ့..မင်းပါးစပ်ကိုဆင်ခြင်စမ်း..."

ဒုတိယအိမ်တော်သခင်ကသူ့ဇနီးကိုဟောက်

လိုက်တယ်....အန်းသခင်မကဘာမှ

မ ​ေပြာတော့ပေမယ့်..သူမမျက်နှာမှာေတာ့

မကျေနပ်ကြောင်းသိသိသာသာပေါ်လွင်နေတယ်...

ထိုအချိန်အခန်းထဲကိုမျက်နှာဖုံးတပ်ထားတဲ့

လူငယ်လေးတစ်ယောက်ဝင်လာတယ်...

အိမ်တော်ရဲ့အကြီးအကဲလည်းဖြစ်

တော်ဝင်မင်းသားတစ်ပါးလည်းဖြစ်တဲ့သူ့ကို

​ကောင်းကင်ဘုံ system (Complete)Donde viven las historias. Descúbrelo ahora