ဆယ်လအကြာ...
လီတိုင်းပြည်ရဲ့မိုးကောင်းကင်က
ပုံမှန်ထက်ပိုပြီးအုပ်မှိုင်းနေလေတယ်..
ထိုနေ့မင်းဆရာအိမ် ေတာ်မှာတော့
အစေခံတေကသခင်မဖြစ်သူရဲ့
မီးဖွားမှုကြောင့်ချွေးပင်သုတ်
မအားတော့တဲ့အထိကို
အလုပ်ရှုပ်နေကြလေတယ်...
"မကောင်းတော့ဘူး....
သခင်မသွေးထွက်လွန်နေပြီ..."
"မိန်းမ..!"
အော်သံနဲ့အတူမီးဖွားခန်းထဲ
အတင်းဝင်လာသောအိမ်တော်သခင်..
အ ေစခံတေကလည်း
ပြာပြာသလဲတားကြပေမယ့်
အရာမဝင်ပေ...
"မွေးပြီ..သခင်ကြီး..!သားလေးပါ..
သားလေးမွေးပါတယ်!!"
ဝမ်းဆွဲကဝမ်းသာအားရ
ပြောလိုက်ပေမယ့်..သူမပြောနိုင်ပေ..
"မိန်းမ..မင်း..မင်းတောင့်ထား
ရမယ်နော်...ကိုယ်ရော..သားလေး
ရောကမင်းကိုလိုတယ်.."
"ကျွန်မတို့ရဲ့ကလေး
ကိုကောင်း..ကောင်း..စောင့်..."
သူမရဲ့မျက်လုံးတေကမှိတ်ကျသွားပြီး
စကားတောင်ဆံုးအောင်မပြောရပေ..
"မိန်းမ!!..မင်း..ကိုယ့်ကိုနောက်
ေနတာမလား..ထလာပါ.."
ထိုစဥ်အချိန်တေကရပ်တန့်သွားပြီး
"ဒီလိုနေ့မျိုးေရာက်လာမှာ
သိပြီးသားဘဲမလား...သူမ
ပြောသလိုကလေးကိုသာ
စောင့်ရှောက်ပါ...သူမကသေမျိုး
တစ်ယောက်ဘဲ..အချိန်တန်ရင်
သေရမှာဘဲစောတာနဲ့နောက်ကျတာ
ဘဲကွာတာ..."
"ငါသိပါတယ်..ဒါပေမယ့်.."
"ဖြစ်တာကဖြစ်ပြီးသွားပြီ..
YOU ARE READING
ကောင်းကင်ဘုံ system (Complete)
Fantasyပထမဦးဆုံးရေးတာမို့လို့အားပေးကြပါဦးနော်😘😘😘
