"မင်းပြန်လာပီလား"
"Omm..ခနစောင့်ကျွန်မရှင့်အတွက်စွပ်ပြုတ်လုပ်ပေးမယ်...ရှင့်ဒဏ်ရာတေနဲ့အစာမာမစားနဲ့ဦး..."
"ကျေးဇူး..."
ခဏအကြာ
"စားလို့ရပီ...."
"မင်းလက်ရာကတော်တော်ကောင်းတာဘဲ"
"ရှင်စားကောင်းရင်ပီးတာဘဲ"
"ရော့..ပီးရင်ဒီဆေးသောက်လိုက်...."
ဖန်ရန်စစ်ကြည့်လိုက်တော့မနက်ကဆေးမဟုတ်ပေ
"ဒီဆေးက...."
"အဆိပ်ဖြေဆေး..."
"မင်းကဆေးဆရာလား...."
"မဟုတ်ဖူး...ဒါပေမယ့်အဆိပ်နဲ့ပတ်သတ်ရင်တော့ငါ့ကိုယှဥ်နိုင်တဲ့လူမရှိဘူး....''
'သူမအပိုပြေတာမဟုတ်ပေ Space ထဲမှာသင်လာတာတေနဲ့ဆိုသူမကိုယှဥ်နိုင်သူတစ်ကယ်မရှိတာပေ'
"နောက်ပီးရှင့်ဒဏ်ရာတေကိုဒီဆေးလိမ်းလိုက်"
"မင်းကိုယ့်ကိုဘာလို့ဒီလောက်ထိကူညီနေတာလဲ...ကိုယ်တို့ကတစ်ခါမှတောင်မတွေ့ဖူးတာ..."
"ရှင်ကသေလောက်တဲ့ဒဏ်ရာတေရနေတဲ့အပြင်အဆိပ်လည်းမိထားသေးတယ်...
ရှင်မဟုတ်တဲ့တစ်ခြားသူဆိုလဲကျွန်မကူညီမှာဘဲ...."
"ကိုယ်မိထားတဲ့အဆိပ်ကဖြေဆေးမရှိဘူး...မင်းရဲ့စေတနာအတွက်ကျေးဇူးတင်ပါတယ်"
"ရှင်မိထားတာကူတစ်ရာအဆိပ်ရှင့်ရှေ့မှာရှိနေတာကအဲ့အဆိပ်ဖြေဆေး
ဖြေဆေးကမရှိတာမဟုတ်ဖူး...အဲ့လူတေကမဖြေတတ်ယုံဘဲ....
လျှာမရှည်နဲ့သောက်စရာရှိတာသောက်စမ်းပါ..."
ပြောရင်းသူမဆေးကိုသူပါးစပ်ထဲလောင်းထည့်လိုက်တယ်....
"အား...အား...မင်း"
"သေလောက်အောင်အော်မနေနဲ့နောက်နှစ်နာရီလောက်ဆိုသက်သာသွားလိမ့်မယ်...."
'ငါလည်းသူ့ကိုကူညီချင်လွန်းလို့မဟုတ်ဖူး...side mission ကြောင့်သာ'
'White ဒါအတွက်ငါ Points ဘယ်လောက်ရမှာလဲ'
'100ပါHost '
