7.2

1.6K 109 9
                                    

'အခုကဘယ်အချိန်လဲ....'

'11:30...'

'မျက်ခွက်မ​ပြောင်နဲ့'

'ဟီး​ဟီး...စတာ...ဇာတ်လိုက်မကဇာတ်လိုက်ကိုကြိုက်​နေပါပီ....'

'ငါ့အစ်ကို​ကရော....'

'မကြိုက်​သေးပါဘူး...ဒီနေ့​ကျောင်းလာကြိုမှမြင်မြင်ချင်းကြိုက်သွားမှာပါ'

'ဆို​တော့သူဒီ​နေ့​ကျောင်းလာမကြိုရင်ရပီပေါ့...'

​ကျောင်းဆင်း​တော့သူ​နေ့လည်အတန်းမတက်​တော့ဘဲသူ့​အစ်ကို​ရှိတဲ့
အွန် Group ဆီထွက်လာလိုက်တယ်....

လက်ထဲမှာလည်း​နေ့လည်စာထမင်းဘူးနှစ်ဘူးနဲ့သူစားဖို့မုန့်​တေအပြည့်​ပင်

Company  ထဲဝင်လာတော့ဝန်ထမ်းတေကသူ့ကိုဝိုင်းကြည့်ကြသည်...

သူလည်းဧည့်ကောင်တာဆီသွားပီ...

"Mr.အွန် ရှိလား..."

"ဘာကိစ္စများလည်း...."

"​နေ့လည်စာ​လာ​ပို့​တာ...."

"ရှင်က..."

"အ..Sorry ​မေ့သွားလို့ကိုယ်ကအွန်​ဂျောင်ဂီ..."

"အွန်သခင်ငယ်လေးလား..."

"ဟုတ်တယ်..."

"ဟုတ်ကဲ့ခဏစောင့်ပေးပါ...."

ဝန်ထမ်းမ​လေးကဖုန်းဆက်ပီးလှမ်းအကြောင်းကြားလိုက်တယ်...

"Mr. အွန်ကခဏစောင့်ပါတဲ့..."

"OK ကျေးဇူးပါ..."

သူပြောပီးတစ်ဖက်လှည့်လိုက်တော့...လူတစ်ယောက်နဲ့တိုက်မိပီးဖင်ထိုင်လျက်ပြုတ်ကျသွားတယ်...

"ချာတိတ်မင်းအဆင်​ပြေလား..."

'ဒီအငွေ့အသက်က...'

"ဘာဖြစ်​နေတာလည်း..."​

မိန်းက​လေးအသံကြားလို့​မော့ကြည့်လိုက်​တော့...သူမ ဒုတိယဘဝကမျက်နှာနဲ့ 60% ​လောက်တူတဲ့မနန်းက​လေး​ကို​တွေ့​လိုက်တယ်...

သူလည်းမတ်တပ်ရပ်လိုက်ပီး​မောက်ကျ​နေတဲ့မုန်ထုပ်​တေကို​ကောက်လိုက်တယ်....

သူ့သူတို့ကို​ခေါင်းသာငြိမ့်ပြလိုက်တယ်....သူ့အစ်ကိုထွက်လာတာ​တွေ့သည်မို့သူ့အစ်ကိုဆီသာ​ထွက်လာ​လိုက်တယ်...

​ကောင်းကင်ဘုံ system (Complete)Where stories live. Discover now