လူကြီးသူ့ဆီကိုရောက်နေတာဒီနေ့ဆိုရင်တစ်လပြည့်ပီ....
သူ့ကိုအစစအရာရာဂရုစိုက်ပီးသူ့အမူအရာတေကချစ်သူတစ်ယောက်
လိုလုပ်နေပေမယ့်တစ်ခါမှတော့ချစ်ခွင့်မပန်ပင်..
နှင်းဆီပန်းနဲ့လက်ဆောင်တေကတော့မနက်တိုင်း
သူ့စားပွဲပေါ်မှာအမြဲရှိသည်...
ကြာတော့အတန်းထဲကလူတေတောင်လက်ဆောင်ကိုယူရမှာအားနာလို့
ဘယ်သူမှမယူကြတော့ပေ...
ပြောရမယ်ဆိုသူတို့ကျောင်းကလူတေကသူတို့လို့မချမ်းသာရင်
တောင်အကုန်စားနိုင်သောက်နိုင်ဝယ်နိုင်ဝတ်နိုင်သည့်လူကြီးပင်...
အကြိမ်ရေနည်းနည်းလောက်ယူတာကပြဿနာမရှိပေမယ့်
ကြာတော့သူတို့သူ့အပေါ်အားနာလာသည်...
ပြောရမယ်ဆိုနောက်ပိုင်းသူ့လူကြီးပို့ပေးသမျှလက်ဆောင်တိုင်း
ပေးရင်တောင်ဘယ်သူမှမယူ...အကုန်သူ့လက်ထဲကြည့်ရောက်တာပင်
'ဟက်..သူ့လူကြီးကမထွက်လာမှတော့သူကထွက်လာအောင်
လုပ်ရမှာပေါ့'
"ဂျောင်ဂီမင်းလာပီလား..."
"Omm..."
"ကိုယ်မင်းအတွက်ဟင်းချက်ထားတယ်လာစားကြည့်..."
သူစားကြည့်လိုက်ပီး...
"ဝါး..ခင်ဗျားကဟင်းချက်တော်တာဘဲ..."
"မင်းစားချင်ရင်ကိုယ်ချက်ကျွေးမှာပေါ့..."
သူခေါင်းငြိမ့်ပြလိုက်တယ်...
"မင်းဘယ်သွားပီးပြန်လာတာလဲ..."
"ဘယ်မှမသွာရေသးဘူး"
"Oh..ကိုယ်ကမင်းဝတ်ထားတဲ့ပုံကြည့်ပီးဘယ်များသွားမို့လဲလို့"
"အ..ဒါလား..အစ်ကိုကြီးကကျွန်နော်အတွက် Blind date
စီစဥ်ပေးထားတယ်ပြောလို့..အခုအဲ့ကိုသွားမှာ..."
သူပြောလိုက်တော့သူ့လူကြီးကမျက်နှာပျက်သွားသည်...
'ဟမ့်...'
YOU ARE READING
ကောင်းကင်ဘုံ system (Complete)
Fantasyပထမဦးဆုံးရေးတာမို့လို့အားပေးကြပါဦးနော်😘😘😘
