UNICODE
ညီလာခံရဲ့လေထုကအလွန်အမင်းအေးစက်နေပြီးရေမြေ့ရှင်ရဲ့ေဒါသကလည်းအချိန်မရွေးပေါက်ကွဲေတာ့မည်ဗံုးတစ်လုံးလိုပင်...
နောက်ဆုံးမင်းသား၅ဝေရီကဘဲရှေ့ထွက်ကာ..
"အရှင်မင်းကြီးခွင့်ပြုရင်ကျွန်တော်မျိုးကိုယ်လုပ်တော်နဲ့စကားပြောချင်ပါတယ်..."
ရှင်းလန်ကမင်းသား၅ရဲ့နဖူးပေါ်ကအနီရောင်အမှတ်ကိုမြင်တော့စိတ်ထဲအတွေးတချို့ပေါ်လာသည်...
"ဒီကိုယ်လုပ်တော်လည်းမင်းသား၅ကိုမေးစရာတစ်ချို့ရှိတာမို့အရှင်မင်းကြီး
ခွင့်ပြုပေးဖို့မျှော်လင့်ပါတယ်...."
"ဒီနေ့အတွက်ညီလာခံသိမ်းမယ်..မင်းသား၅နဲ့ကိုယ်လုပ်တော်ရှင်းကနေခဲ့..."
မင်းကြီးအမိန့်အဆုံးအမတ်တေလည်းခန်းမထဲကအသီးသီးထွက်သွားကြတယ်...
"ေပြာစရာရှိတာပြောကြ..."
မင်းသား၅ကတွေဝေသွားပုံပင်...
"ရပါတယ်...ပြောစရာရှိတာပြော..."
"ရှင်းလန်ဒါကအိမ်တွင်းေရးနော်..."
"ရပါတယ်..အရှင်မင်းကြီးကလည်းငါတို့မိသားစုဝင်ဘဲလေ..."
ရှင်းလန်ကနဂါးပလ္လင်ပေါ်ကအမျိုးသားကိုကြည့်ကာပြံုးတယ်ဆိုရုံပြုံးလိုက်ပြီး
"ဟုတ်တယ်မလား...ရှင်မျက်နှာဖုံးတပ်ထားတာနဲ့ကျွန်မရှင့်ကိုမမှတ်မိဘူးထင်နေတာလား...ရှင်နဲ့နောက်မှရှင်းမယ်..."
သူမကမင်းသား၅ဘက်ပြန်လှည့်လိုက်ကာ..
"ပြောတော့..."
သူကသူမရှေ့ကိုပန်းချီကားတစ်ချပ်ချပြလိုက်ပြီး
"မင်းသူမကိုမှတ်မိလား.."
"ငါ့အမေ..."
"အင်...သူမကကိုယ့်ေဒါ်လေးဘဲ...လက်ရှိဟန်တိုင်းပြည်ရဲ့မင်းကြီးကမင်းနဲ့တူဝရီးတော်တယ်...အခုခမည်းတော်ကကျန်မာရေးမကောင်းဖြစ်နေပြီးနေ့လားညလားမသိရဘူး...သူကသူ့ရဲ့အမတော်ကိုပြန်ရှာချင်တာဒါပေမယ့်သူမက ေသသွားပြီးသူမမှာသမီးတစ်ယောက်ကျန်ခဲ့မှန်းသိလိုက်ရတယ်...ခမည်းတော်ကသူ့ရဲ့နောက်ဆုံးချိန်မရောက်ခင်မင်းကိုတွေ့ချင်နေတာ..."
YOU ARE READING
ကောင်းကင်ဘုံ system (Complete)
Fantasyပထမဦးဆုံးရေးတာမို့လို့အားပေးကြပါဦးနော်😘😘😘
