The Third Wheel

TTW18

Kan'ya-kan'yang ayos ang mga estudyante sa mga kani-kanilang mga tent. First day activity is the reflection kineme. What our teachers said was we need to meditate to find our inner peace at gusto nilang gawin namin 'yun na kasama ang nature. To feel the creations of God and be amazed by it para makakuha na rin ng inspirasyon.

"Ang boring naman no'n" rinig kong ani ng isang classmate namin. I look at Patricia and she was humming, she looks happy habang inaayos ang tent namin.

"You looked happy these days," puna ko naman. Bigla namang namula ang babae sa sinabi ko. Well, hindi naman sekreto ang ginawang eksena ni Adrian noong Foundation Day, mukhang lahat ata ng estudyante sa AU alam na sila na.

"Hays, Adrian never fail to amaze me Sophie, kahit na kami na ay hindi pa rin nagbabago ang sweetness niya sa'kin." She is smiling from ear to ear while talking about their romance. I soon regretted bringing up this topic, alam kong once na marinig ko na naman ay masasaktan ako pero talaga nga yata nasanay na ang puso ko sa sakit.

"Well that's good to hear, I'm happy for the both of you." That's a big lie tho, I'm not that happy knowing that I'm suffering from this unrequited love I have for my bestfriend. Ang hirap hoy! Hindi naman ako robot, atsaka hindi madaling mag-move on kung sa tanang buhay mo kasama mo na 'yung taong laging nasa tabi mo. Everything can change in just one second and what we have right now may gone in just a blink of an eye.

"What's up with you and Jaspher? You seemed much closer than the last time eh," si Patricia.

"We're close naman talaga Pat, we are classmates before so we have some connections already. It just that, lately siya 'yung laging nandiyan sa'kin lagi and I appreciate it," sagot ko naman.

"From my perspective, Jaspher is a good guy. He said last time that he's courting you right?" balik na tanong ni Patrcia sa'kin. We are both busy with our tent. Kanina pa kami pero hindi pa rin namin matapos-tapos ang pag-aasemble nito. 'Yung iba ay nagkan'ya-kan'ya ng pasok sa mga tent nila para mag-ayos ng gamit habang kami ni Patricia ay hirap pa rin sa pag-aayos.

"Hindi naman talaga mahirap mahalin si Jaspher, but we already talk about it, there's no need to rush atsaka mas kailangan namin mag-focus muna sa pag-aaral," wika ko. I don't wanna sound offensive, dahil baka isipin ni Patricia na nagmamadali silang dalawa ni Adrian sa relasyon nila. There's nothing wrong with it, may iba't-iba naman tayong opinyon sa mga bagay-bagay and this is mine.

After our little chat ay wala na sa amin ang nagsalita pa. Patricia seemed occupied dahil sa tent namin na hindi pa ayos at ako naman sa kabilang banda ay na-frufrustrate na rin.

"Argh! What's wrong with this tent?" angal ko.

"Suko na ako Sophie, we need to get help from someone na alam kung papaano 'to." Itinuro ni Patricia ang tent namin. Parang lantang gulay 'yung ginawang pag-assemble namin sa tent.

"Do you need help ladies?" Biglang sumulpot naman si Adrian mula sa likuran ko. What is he doing here? He is supposed to be with his classmates. Nasa kabila kasi ang Stem strand at magkahiwalay kami ngayon dahil hindi naman kami classmate.

Agad namang nabuhayan ng loob si Patricia nang makita ang nobyo. Habang ako ay ipinagkasya na lamang ang sarili sa pagkukunwaring pag-aayos ng tent.

"Babe, what's wrong? Hindi pa ba kayo tapos?" rinig kong tanong ni Adrian kay Patricia.

"Shh, ano ba Adi. Nasa public tayo baka may makarinig sa'yo."

"What's wrong about calling you babe?"

"Err, ano ba, Basta!" I can't see Patricia's face but I know namumula na naman ang pagmumukha ng babae sa kilig. Hays, what a life! Araw-araw talaga akong sinusubok ng Panginoon.