YAKLAŞAN KATİLİN | Texting

Otuz Üç

Not: Yaklaşan Katil'i daha psikopatlaştırmak için konuşma tarzını biraz değiştirmeye karar verdim o yüzden diğer bölümleri de güncelleyecektim apmbvlj. Ama vazgeçtim ve başkasının konuşma tarzını değiştirdim, rüya bölümlerinde fark edersiniz zatenn...

İlkim Önleyen

Şu an ne mi yapıyordum? Açıkçası bunu ben bile bilmiyordum. O andan itibaren her şey daha da hızlı gelişmişti sanki. Kapıyı açarak oradan çıkmış ve sırtımı kapıya vererek sakinleşmeye çalışıyordum. Ama ne mümkündü ki bu? Az önce söyledikleri kulaklarımda bir çınlama etkisi yaratıyordu. Gözlerim elindeki şişelerle buluştu.

...

"İki kişi," dedi. "Birine bu şişedekini, diğerine diğer şişedekini içireceksin." dedi şişeleri parmaklarının arasında oynatırken. "Birini onlar arasında en sevdiğine, diğerini dostların -dedi baskılayarak- arasından en sevmediğine vereceksin Küçük İlk'." Bunun ardından yutkundum.

"Sonra," dedim sessizce. "Sonra ne olacak peki?" diye devamını getirdim cümlemin ve tamamladım. Yüzünde oluşan sırıtış oldukça ürkünçtü. Şu gülüşü ikide bir neden yapıyordu ki?! Yetmiyor muydu bu kadar korkuttuğu?!

"Sonra, ben devreye gireceğim İlk'. Ama önce hesap sormanı da rica edeceğim senden." Donuk ifademi bir kenara bırakarak kaşlarımı hafifçe çattım.

"O-onlara, onlara ne olacak? V-ve şişelerde ne var?" Başını iki yana salladı yavaşça.

"Cevabını bilmek istemediğin sorular sormaya devam ediyorsun, ama endişelenmeyin bunu zaten en kısa zamanda deneyimlemek üzeresin." Gözlerimi kapattım ve sakinleşmeye çalıştım. Tabii ki bunu elli milyarıncı kez denememden anlayacağınız üzere yine işe yaramamıştı bu.

"Söyle!" dedim kendimden beklemediğim bir performansla ama bakışları tekrar gözlerime deyince birazcık tırsarak yerime sindim ve ekledim. "Lütfen." Dudakları memnuniyet ile kıvrıldı.

"Madem ısrar ediyorsun, birinin içinde çok güçlü ve ender bulunan bir zehir var. Diğerinde ise öldürücü etkisi daha az olan bir zehir var. Sakın bana bunları nereden bulduğumu sorma İlk'." A-a ne münasebet canım, sorduğumla kalırım zaten. Saniyesinde alırsın kellemi! Ayrıca ona ne şüphe tek boynuzlu at bile bulursun sen! Ruh hastası, sinir sağlığına zararlı adam!

...

Ardından hiç bir şey demeden CESURCA (!) kendimi odanın dışına atmıştım. Ben tam odadan çıkmadan önce şakağıma bırakılan öpücük, bir an önce o odadan ayrılmamada oldukça yardımcı olmuştu. Ama bunu boş verin!

Gözlerimi zehir şişelerinden çektim ve hole çevirdim. Işıklar aynen bıraktığım gibi kapalıydı. Aheste adımlarımı salona yönelttiğimde içeriden gülüşme sesleri geliyordu. Bu işten kurtulmanın bir yolunu bulmalıydım, ama nasıl?! Bırakın arkadaşlarımı, ben kimseyi öldürmek istemiyorum! Niye isteyeyim ki zaten?! İçerdeki gibi sosyopat olmadığım için üzgünüm (!) cidden şu durumda çok yardımcı olurdu. Hatta bundan daha fazla ihtiyaç duyacağım bir şey olamazdı!

"Ya Selin, içeriden hiç çığlık sesi falan gelmiyor, sen emin misin doğru adamı bulduğuna?" diye sordu seslerden biri.

"Evet, eminim bekleyin biraz görürsünüz." dedi Selin.

"Görürsünüz değil duyarsınız olacak o kızım!"

"Aman neyse ne işte!" Selin'in cümlesinin ardından yüzümde bir gülümseme belirdi. Acı ama gerçek, arkadaşlarım beni hiç sevmemişti sanırım.

Yüzüme kondurduğum sahte gülücük eşliğinde salona ilerledim. Benim gelişimle gülüşleri yarıda kesilde ve bana sanki bir ruh görüyormuş gibi baktılar.

"Ne o beni görmeyi beklemiyor muydunuz?" diye sordum olağanca sakin bir tavırla ve sanki önemsiz bir şey söyler gibi.

Pelin yerinden kalkarak konuşmak için öne atıldı, seslice yutkundu.

"İlkim? Sen... Senin, yani orada olman gerekmiyor muydu?" diye tamamladı cümlesini arkadaki koridoru başı ve hafifçe kaldırdığı işaret parmağını işlevine uygun kullanarak.

Küçük sahte bir kahkaha attım.

"Ahh, evet az önce tam da oradaydım inanır mısın?" dedim gülücüklerimin arasında. "Sonra sizin bıraktığınız bu içki şişelerini buldum." diye devam ettim.

Hepsi şaşkınlık içinde bana bakarken yüzünde gördüğüm iyi niyet sadece tek bir kişide vardı. Bu sonuç aklıma tek bir soruyu getiriyordu doğrusu.

Sende mi Brütüs?

Bende be İlk'.

Sana mı dedim iç ses?!

"Öyle mi, bunları daha önce görmemiştim." diye yanıma yanaştı ev sahibi. "Ben yeni kadehleri getireyim." deyince onu durdurdum.

"Hayır. Ben hallederim." dedim ve onları es geçerek mutfağa yöneldim. Yeni bardakları çıkarmak için tezgahın üst kısmındaki kapakları kaldırdım ve hepimize yetecek kadar içki bardakları çıkardım. Ardından mutfağın penceresinin önünde bulunan içkilikten rastgele iki ama iyi sarhoş edici içki çıkardım ve ikisini bir arada bardakların içine doldurdum. İki bardağı tamamen dolmadan bıraktım. Gözümden akan damlayı yanağımdan süzülürken sağ elimin tersi ile sildim ve başımı yukarı doğru kaldırarak gözlerimi kapattım. Burnumu çektim ve olabildiğince derin bir nefes çekmeye çalıştım ciğerlerime. Tezgaha ellerimi dayadım ve tezgahın kenarına tutundum. Ağlamamak için kendimi sıkmamın ardından işime dönmek adına hızla toparlandım ve açtığım gözlerimle şişelerin olduğu tarafa baktım. Ellerim oraya uzandı, şişeleri aldım ve birazını boş bıraktığım içki kadehlerine boca ettim.

Hepsini.

Hemde hepsini...

Bu kısmı okumadan geçecek olan kişi sana da merhaba merak etme boş yapıyorum ve sen bunu da okumadığından bunu asla öğrenemeyeceksin shjdjdjkd.

Normalde daha uzun yazacaktım ama sizi daha fazla bekletmek istemedim vere sanki atmak zorundaymışım gibi hissediyorumda artık shhshshsh. Neyse hem bölümün başında yazan sebeplerden ötürü hemde sınavlar yaklaşıyor haftaya hatta çalışmam gerek -gerek ama çalışmıyorum bunu da buraya bir not düşeyim dedim sjjsjdjdd- ayrıca cuma gününden beri gribim daha okula bugün gidebildim -güzel günlerdi...- her neyse ayrıca ben bir söz gibi geçen bölümde çarşambaya kadar atarım falan dedim ama genelde bu yüzden yazmam gerek stresi falan oluyor ve dolayısıyla yazasım gelmiyor -ki ben kesin bir şey desende o şey kesin değildir shsjjdjd- bölümün uzunluğunu arttırdığına göre bir sonraki bölümde görüşmek üzere!!!