Chapter 65: Same page... Same line...

5 0 0
                                    

Napabuntong hininga nalang ako ng makita ko siya sa harapan ng bahay. Hindi ako umuwi dito dahil alam kung pupuntahan niya ako, I endured staying at my parents house. I even change my number para hindi niya na ako matawagan. Akala ko ay mag sasawa siya sa oras na mapagtanto niya na bumitaw na ako mero mali pala ako. He is still trying.

Tulala lang siya habang nakaupo sa gilid. Nang mag angat siya ng tingin ay nagulat siya sa nakita niya, he even blink many times and when he confirmed that i am real, he stood up.

Nagulat ako ng yakapin niya ako. "I miss you. Miss na miss na miss na kita," naramdaman ko ang pag bigat ng dibdib ko. I also miss him pero hindi na dapat ituloy ang mali. Masasaktan lang ako ng sobra, mahihirapan lang kaming dalawa, maaapektuhan pa maging ang mga taong wala namang kinalaman.

"Lucas tama na. You're making it hard for the both of us. Let's not walk on that path, walang patutunguhan," sabi ko. I can't believe it will also come out of my mouth but that's the reality. May girlfriend siya, he can't let her go, lagi nalang ba akong ganito? Nasa gilid? Habang may mga tao sa paligid ko na nagmamahal sa akin at nasasaktan din sa katangahan ko?

Pilit kong tinanggal ang pagkakayakap niya sakin. This is hard for me too, mas mahirap nga to sakin kesa sa kanya but why does he look like he is more miserable? As if he is going through so much pain than I am?

"No, allison please no." Napalunok ako. Kung hindi ko lalakasan ang loob ko ngayon, babalik na naman kami sa dati.

"Lucas I'm seeing what you saw the first time you ended things with me. Nakikita ko na ngayon. Sa relasyon kailangan may patutunguhan, lahat may pupuntahan higit pa sa kung anong meron tayo pero yung satin lucas, its static, hindi gumagalaw kasi hindi pwedeng gumalaw. Hanggang dun lang tayo and that shit hurts."

Umiwas ako ng tingin ng mapansin ang pag kislap ng mata niya. Why does he seem like he is about to cry?

Aalis na sana ako ng banggitin nya ang salitang ngayon ang unang beses ko pa lang maririnig.

"Allison, Mahal kita."

Natigilan ako sa sinabi niya. I never expected those words to come out from his mouth. Dahil siguro n kuntento ako dati at okay na ako basta kasama ko siya, basta napapadama ko sa kanya na mahal ko siya.

"God knows how many times i attempted to say that I am falling for you and that i fell for you already but I am afraid to see you crying again, natatakot ako na sumbatan mo ulit ako gaya nung nauna at wala akong masabi so I told myself that my feelings needs to be clear on me first. Gusto ko na siguradong sigurado na ako para kung sumbatan mo man ako, I have the right words to say for you to know that my feeling is real and i'm sincere,"Napatingin ako sa kamay niya ng abutin niya ang akin. "I don't know how many times it crossed my mind that whenever you're with me, whenever we're together, lagi ka lang masasaktan. No matter what I do, no matter how I try my best I always end up hurting you, disappointing you," nilakasan ko ang loob ko at tumingin sa mga mata niya. His eyes never lie, that is also the reason why i am so afraid to look at them at times. "I don't like hurting you nor disappointing you and I fucking hate myself for still making you feel that way because of me pero hindi ko kayang pakawalan ka, hindi ko kayang mawala ka. Mahal na mahal na kita allison and I wanna stay with you. I'm sorry, I'm really sorry..."Binitawan niya ang kamay ko at nag tungo ito sa mukha ko. His hands are so warm, caressing my face. "I don't like seeing these," At doon ko lang napagtanto na may mga luha na pala sa mga mata ko.

I closed my eyes before I shook my head. "Lucas may girlfriend ka. We can't start thi-" but he didnt let me finish my words.

"I broke up with her," Nanlaki ang mga mata ko sa narinig. He left out a sincere smile while looking directly at my eyes. "I broke up with her the moment you ended things with me. I don't wanna lose you so i made everything right. I'm sorry that it took me this long, i'm sorry dahil kinailangan ko munang masaktan bago ko mapag tanto na mahal na mahal na pala talaga kita at walang kahit ano ang makakapigil pa sa akin para buong ibigay ang pagmamahal ko na ito sayo."

Can We Fall, One More Time?Tahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon