KAYIP HAYAT

10. Elde Var Bir!

1 GÜN ÖNCE...

Poyraz'ın amcasının yoldaşı olan adam, Poyraz ve Afra'yı, düşen asansörden bir şekilde kurtarmıştır. Sonra da evin anahtarı onda olduğundan, bayılan Poyraz'ı ve Afra'yı eve götürüp bırakmıştır. Tam evden çıkacakken evin belirli bölgelerine ufak, gizli ve aynı zamanda ses kaydeden kameralar yerleştirmiştir. Çünkü Poyraz'ın rahat durmayacağını ve araştırma içine gireceğini tahmin edebiliyordur.

1 GÜN SONRA...

- Afra sakın bu kokuyu soluma!

(Afra'dan cevap gelmez.)

- Afraaa! duyuyor musun beni?

- Afraaa! Afraa! İyi misin?

Poyraz havayı solumadan Afra'nın yanına doğru gitmeye çalışır, ancak Afra bayılmıştır. Poyraz büyük bir telaşla nefes almadan Afra'yı sarsmaya başlar. Ancak daha fazla dayanamaz ve Poyraz'da bayılır.

Bunun üzerine adam içeri girer, Poyraz'la Afra'yı koltuğun üzerine taşır. Taşırken paltosunun küçük cebinden A5 boyutlarında bir fotoğraf düşer, adam bunu fark etmez daha sonra da bütün delilleri yok edip gider. Artık ellerinde ne liste kalmıştır, ne bir dosya, ne de bir tabanca... Adam hemen evden çıkıp istihbaratın 34 EA 4124 plakalı siyah minibüsüne binip kaçar oradan.

3 SAAT SONRA...

Afra'nın gözleri yarım yarım açılır. Sonra aklına en son ne olduğu gelir. Yerinden kalkamadan seslenir

+ Celal! Neredesin?

Poyraz'dan ses gelmeyince kafasını kaldırır ve arkasındaki koltukta baygın bir şekilde yattığını fark eder. Hızlı bir şekilde yanına gider ve sarsmaya başlar.

+ Celal kalk! Celal kalk! Alooo kime diyorum?

Poyraz'ın hafif hafif gözleri açılır.

- 5 dakika daha...

Afra mutfağa gider ve sürahiyi alıp Poyraz'ın başından aşağıya su döker. Poyraz bir anda irkilir ve söylenmeye başlar.

- Off Afra off! Bir uyutmadın...

+ Celal bak seni öldürürüm he! İçinde olduğumuz durumun farkında mısın sen şu an?

- Evet farkındayım, ben sana bakıyorum sen de bana bakıyorsun ama tek sorun; az önce kafamdan aşağı su dökerek aramızdaki bütün romantizmi bo-

Poyraz daha lafını bitiremeden Afra gelir kafasının arkasına bir tane yapıştırır.

+ Kalk! Kalk! Asabımı bozma benim! Celal farkında mısın neler olduğunun sen?

(Poyraz birden kendine gelir.)

- Hass*kt*r!

(Afra Poyraz'ın kafasına bir tane daha vurur.)

- Ahh! Kızım sen manyak mısın yine niye vurdun?

+ Ayıp ayıp! Küfür etme.

- Afra yemin ederim kafama vura vura öldürdüğün hücrelerden bir beyin daha üretilirdi.

+ Boş yapma artık Celal! Şu halimize bak!

- Görüyorum Afra görüyorum... Elimizde hiçbir şey kalmadı.

+ Kim yapmış olabilir peki bunu? Bir fikrin var mı?

- Ya amcamla benim ortak düşmanlarım ya da kendisi hakkında bir şeyler öğrenmek üzere olduğumuz o Dost Çelik denen adam.

+ Celal az biraz mantıklı düşün. Amcanla senin ortak bir düşmanın olsa o hastane de seni de yaşatmazlardı.

- O zaman Dost Çelik denen adam mı bunları yapan?