KAYIP HAYAT

30. İhanetin Getirdiği Bedel!

Poyraz, Ateş ve İvan karşı karşıyadır. İvan'ın elinde silah vardır, Poyraz'ı görünce hemen silahı cebine sokar. Ateş ise bağırarak:

& Celal sakın güvenme bu adama! Beni kaçıran buydu!

- Biliyorum Ateş, gördüm seni silahla kovalarken. İvan sen de hiç o silahı saklamaya kalkma. Şimdi neler oluyor anlatın bana. 

¤ Bir şey olduğu y-

Ateş buruk olan bacağını Poyraz'a gösterir:

& Celal bak bu bacağımı bu hale getiren bu şerefsizdir. Şimdi adamsan o silahı çıkartma gel seninle bir erkek erk-.

- Ya bir dur Ateş, İvan neler oluyor çabuk anlat bana. Sen kimsin? Kime çalışıyorsun?

& Ben sana söyleyeyim kime çalıştığını; benim kuryeliğini yaptığım o çeteye çalışıyor. 

¤ O çete olmasa sen bugünlere gelemezdin, evet doğru söylüyor ben o çetenin adamıyım ve Ateş için buraya gönderildim.

- Bir de pişkin pişkin, sanki bu bir beceriymiş gibi söylüyor musun? 

¤ Karşınızda kimin olduğunu bilin istedim. 

Ateş, o sırada İvan Poyraz'la ilgilenirken İvan'ın suratına yumruk atar. Poyraz, Ateş'i tutmaya çalışır. İvan tam Ateş'e karşılık verecekken, aklına Elizabeth'in söyledikleri gelir ve kendini zorla tutar. Poyraz Ateş'i kendi yanına çekerek İvan'la konuşmaya başlar:

- Demek o bar, o depo baskını her şey bir plandan ibaretti, açık konuşmak gerekirse etkilendim. Seni onların arasına ben soktuğum için kendimi hiç iyi hissetmiyorum. Eğer kendi refahını düşünüyorsan bir daha bize bulaşmazsın.

¤ Sen kimsin?

- Eğer bana veya benim çevremdekilere yaklaşacak olursan, öğrenirsin kim olduğumu.

¤ Ben zaten senin kim olduğunu daha doğrusu ne idiği belirsiz bir p*ç olduğunu biliyorum. Sen sadece hafızasını kaybetmiş aciz bir adamsın.

Poyraz bu laflar karşısında yutkunur, İvan'a cevap vermeden Ateş'i alıp, İvan'a arkasını döner ve arabaya doğru gider. İvan adamlarına el işaretiyle beklemelerini söyler. Poyraz Ateş'i arabaya bindirir ve eve doğru yola çıkar.

1 SAAT SONRA...

Poyraz bütün bir yol hiç konuşmadan ve Ateş'in bile sorularını cevaplamadan evin kapısının önüne gelirler. Poyraz içeri girmeden önce Ateş'e dönerek "İvan'ın bu son söylediğini kimseye söyleme." der. Ateş ise hiç uzatmadan kafasını olumlu yönde sallar. Eve geldiklerinde, Afra ve Su'da oradadır. Su hemen Ateş'in boynuna sarılır, özlem giderirler. Afra ise Poyraz'ın yanına giderek:

+ Celal telefonlarımı neden açmıyorsun? Bir şey oldu sandım. Biz gittik ama yanlış arabanın peşinden gitmişiz. Sen Ateş'i nasıl buldun da getirdin?

- Ben biraz dinlenmek istiyorum müsaadenizle, Ateş size anlatır zaten olayı.

+ Pişşt bana bak! Ne oldu sana? 

- Bir şey yok sadece biraz başım ağrıyor.

+ Ben mi bir şey yaptım istemeden?

Poyraz, Afra'nın ellerinden tutar, "iyi ki varsın!" der ve sarılır. Afra ne olduğuna anlam veremeden:

+ Celal sen de iyi ki varsın ama neler oluyor?

- Yok bir şey. Sen bir şey yapmadın merak etme. Sadece biraz başım ağrıyor o kadar. Dinleneyim biraz, gelirim aranıza.