KAYIP HAYAT

37. Sadece Ölen Mi Gömülür?

  Ben senden önce ölmek isterim. Gidenin arkasından, gelen gideni bulacak mı  zannediyorsun?                                   

                                                                                    -Nazım Hikmet Ran

Dost'un, Ateş, Poyraz ve Afra ile konuşmak için yanına gelmesi üzerine Poyraz, Dost'u sinirli ve üzgün bir şekilde tersler:

- Şu an sırası değil! Görmüyor musun ne halde olduğumuzu?

Dost, Poyraz'ın sırtını teselli babında ovuşturur ve "Siz bu İvan konusunu dert etmeyin, kimse yargılanmayacak. Ben halledeceğim. Cenazede görüşürüz." diyerek yanlarından ayrılır. Salih'in getirdiği istihbarat birimlerini bir araya toplar:

• Arkadaşlar burada yaşanılan bütün olaylar burada kalacak. Biz bu depoya girdik, hiçbir şey bulamadık ve geri çıktık. Anlaşıldı mı?

Birimler "emredersiniz" diyerek onaylar. Dost yine de ne olur ne olmaz Salih'i de tembihler:

• Salih, dikkat et bu adamlara, sorumlulukları sen de. Ağızlarını sıkı tutsunlar.

∽ Tamam abi sen hiç merak etme. Ağızları sıkıdır zaten.

• Tamam güveniyorum sana.

Cesetleri temizleme işi Victor de olduğundan Dost ve ekibi mekandan ayrılır.

2 GÜN SONRA...

Su'nun cenazesi kaldırılıyordur. Su'nun ailesi, arkadaşları, Dost ve birkaç kişi daha oradadır. Annesi ve babası mezarının başında ağlıyordur, Afra ve Poyraz bir köşede duruyordur, Ateş ise, Su'nun ailesinin karşısına çıkmaya yüzü olmadığından ve kendini suçladığından dolayı uzaktan ağlayarak izliyordur. Poyraz, Ateş'i görür. Cenaze bittikten sonra yanına doğru yönelir. Ateş'i alıp kendi yanlarına zorla bir şekilde getirir.

- İyi misin diye sormuyorum.

Ateş, Poyraz'a bakarak kafasını sallar.

- Bugünleri de atlatacağız kardeşim.

& Celal benim seninle konuşmam gereken bir şey var.

- Neyle alakalı?

& Seninle alakalı.

- Seni dinliyorum.

& Aslında böyle ayaküstü söylenecek bir şey değil ama daha ne zaman görüşürüz bilmediğimden şimdi söylemem daha doğru olur.

- Daha ne zaman görüşürüz derken?

& Neyse boş ver konumuz bu değil. Biliyorsun fazla uzatmayı sevmem. Söylenmesi zor ama biz, İvan'ın yanındayken bize seninle ilgili önemli bir şey söyledi. Celal sen aslınd-

Tam o sırada Su'nun annesi Ateş'i görür. Bir anlık göz göze gelirler. Annesi Ateş'e doğru büyük bir öfkeyle yaklaşır, ağlayarak ve sinirli bir şekilde, "Senin burada ne işin var! Kızıma ne olduysa senin yüzünden oldu. Sen onun hayatına girdiğin günden beri hayatı hiç yolunda gitmedi, hep bir belanın içerisindeydi. Sen şimdi hangi yüzle buraya geliyorsun, defol git hayatımızdan!" diye bağırarak, Ateş'i iter. Ateş ne yapacağını bilemez. Sakinleştirmeyi düşünür ama Ateş'in durumu da Su'nun annesinden pek farksız değildir. Afra ve Poyraz bir yandan kadını tutmak isterler ama Ateş, "bırakın öfkesini kussun" diyerek müsaade etmez.