İhanet(tamamlandı)

Son Kez

Medyaya bu aralar çok dinlediğim bir parça bıraktım. Dinleyerek okuyabilirsiniz :)

Telefonumu bırakıp ilanları hazırlamaya devam ettim. Birkaç dakika sonra yeniden telefon çaldı. Yine Dilara'nın aradığını düşünüp umursamadım ama Pamir telefonu elime verdi.

Annem arıyordu.

Uzun zaman sonra annem beni arıyordu.
Ön planda tuttukları kızları fos çıkınca mı akıllarına gelmiştim? Bir böbreğimi uğruna feda ettiğim kardeşim benim  eski kocamla yatıp kayınpederindem de hamile kalınca nerede yanlış yaptıklarını sorgulamış olmalılardı.

Ama çok geçti. Ben de bir katildim.
Ailemiz bizi yetiştirememişti ya da bizim içimizde doğuştan kötülük vardı.

"Alo?''

''Dila.''

''Anne?''

''Hemen eve geliyorsun. Acil bir aile meselesi .''

''Benim o aileyle bi alakam yok artık. Neden ben önüme bakmak istedikçe beni geçmişe sürüklüyorsunuz? Yeter artık anne,ben yoruldum. Bensiz de halledebilirsiniz. Lütfen bana bunu yapma. Ben Dilara'yla olan tüm bağımı kestim.''

''Bir erkek için kardeşini mi siliyorsun?''

Bir kahkaha attım.

Çok sesli bir kahkahaydı. Beynimin içindeki tüm duyguları,kalbimin içindeki tüm acıları bastırmak istiyordu sanki. Kendimi durduramıyordum.
Bir erkek için mi?
Kardeşim bana ihanet etmişti.
Ben sadece kardeşimden değil evli olduğum adamdan da vazgeçmiştim.

Oysa susabilirdim. Ses çıkarmazdım. Evliliğim bozulmasın,kardeşimle aram açılmasın diyebilirdim.
Ama ihanetin affı olmazdı.
Bunu herkesin öğrenmesi gerekiyordu.

''Bir erkek için kardeşimden,kardeşim için de bir erkekten vazgeçiyorum anne. İkisi de bu saatten sonra umrumda değil.''

''Dila,sana kardeşini affet demiyorum. Ama buraya gel.''

''Gelmek istemiyorum.''

''Son kez gel. Bi daha görüşmek istemiyorsan görüşmezsin. Biz zaten yarın tekrar yurt dışına döneceğiz.''

Birkaç saniye düşündüm.

Gitmek istemesem de son kez bunu yapmak zorundaydım.

"Tamam.''dedim ve telefonu kapattım.

Pamir ile bakışlarımız buluştu. Hemen yanımda oturduğu için konuşmaya tanık olmuştu. Artık ondan bir şey saklama ihtiyaci duymuyordum. Zaten tüm hayatıma dahil olmuştu.

"Seninle gelmemi ister misin?'

"Kendim hallederim.''

''Her zaman bu kadar güçlü durmak zorunda değilsin Dila. Acını benimle paylaşabilirsin. Ağlayabilirsin. Bana her şeyi anlatabilirsin. Bunlar seni güçsüz yapmaz. Aksine duygularını yaşadığını,hissettiğini gösterir.''

''Ben artık hissizleştim Pamir. Ben artık bir şeyler hissetmek istemiyorum.''

''Bunu söylemek için çok erken değil mi? Önünde uzun bir yol var. Belki hayatında seni mutlu eden şeyler de olur...''

''Hiç sanmıyorum. Ben ölmek için doğmuşum. Yaşarken de ölüyorum,yaşam sürem dolunca da öleceğim.''

''Bunu değiştirebiliriz. Birlikte''

''Lütfen sen de bana yalan söyleme. Aklında Esra varken neden bana böyle şeyler söylüyorsun Pamir? Bana bunu yapma.''

''Aklımda Esra yok. Kalbimde de yok.''